ROZDZIAŁ III – LATA SZEŚĆDZIESIĄTE XX WIEKU
Reorganizacja rozgrywek
W 1960 r. w klasie „A” Unia zajęła 4 miejsce, co pozwoliło na awans do poszerzonej „okręgówki”, m.in. wygrywając z: „Tomasovią” 4:0 (br. zdobyli Piwkowski 2, Hospod i Pietrosiak po 1), „Włodawianką ” na wyjeździe 1:2, „Lubliniankę” II 4:0 (br. Tokarski 2, Pietrosiak i Palczewski po 1), „Wisłę” Puławy 5:0 (br. Jaworski 2, Tokarski, Kuklak, Palczewski {z karnego} po 1).
br />W towarzyskich spotkaniach „Unia” odniosła dwa cenne zwycięstwa 14 sierpnia ze „Stalą” Rzeszów 2:1 ( br. Bukłak i Tokarski, nie wykorzystano przez piłkarzy „Unii” 2 karnych) i z „Budowlanymi” Lublin 4:3 (br. Piwkowski 2, Pachniewski i Tokarski po 10. Ten pierwszy mecz sędziowali: Lucjan Szeląg, Jan Rybak i Tadeusz Nowosad. W meczach tych m.in. też grali: K. Młodzianowski (bramkarz), Palczewski, Majcherski, Barszczewski, Krawczyk, Jaworski, Prażak, Lisowski, Pietrosiuk, J. Szajnoga, Korneluk, Zawistowski. Trenerem był drugi szkoleniowiec z poza Hrubieszowa Marian Kaźmierczak
W roku 1961 w Lidze Okręgowej po I rundzie „Unia” była 9 – ta, a po II – giej 8-ma (brało udział 11 drużyn), m.in. wygrali z: „Podlasiem: 6:3 (br. Pachniewski 2, Kaniuga, Tokarski, Pietrosiak i Hospod po 1), „Technika” Zamość 4:1 (br. Jaworski i Tokarski po 2), „Budowlanych” Lublin 1:0 (br. Tokarski), „Stal” Poniatowa 4:0 (br . Pietrosiak, Kaniuga, Jaworski 2), były zawodnik „Unii” Seweryn grający w „Stali” w 65 min. został usunięty z boiska za brutalną grę). W tym sezonie ponownie bardzo dobrze grali juniorzy „Unii” zajmując II miejsce w lidze wojewódzkiej juniorów.
Od tego roku zaczęto grać systemem jesień – wiosna. Po rundzie jesiennej w 1961 r. „Unia” zajęła 5 miejsce, a trenerem był nauczyciel wf z LO Hrubieszów, Dariusz Świech. Wyniki i przebieg meczów przekazywał do „Sztandaru Ludu” prokurator Mieczysław Konefał.
Najczęściej w drużynie grali: Wiesław Korczak, K. Młodzianowski, Szklarz, Mirosław Majcherski, Henryk Barszczewski, Paszkiewicz (najstarszy zawodnik 28 lat), Krawczyk, Palczewski, Tokarski, Pietrosiak, Prażak, Jerzy Pachniewski, J. Kuczewski, Grabek, E. Wójtowicz, Z. Kalamis, J. Zabłocki, St. Grodek, H. Gospod, Fr. Jaworski, Grocheć. Drugi zespół „Unii” w kl. „B” uplasował się na 7 miejscu.
W roku 1962 po rundzie wiosennej w klasie okręgowej „Unia” zajęła 11 miejsce (przedostatnie) i spadła do klasy „A”. Publiczność często była zawiedziona słabą postawą i porażkami drużyny, często przedwcześnie opuszczała stadion. W drużynie wyróżniał się młodziutki Jan Lebiedowicz o ps. „Bambo”. „Unia” II w kl. „B” zajęła 6 miejsce (1. „Lublinianka” III).
W sezonie 1962/1963 w kl. „A” grupy południowej „Unia” zajęła 6 miejsce a trenerem był nauczyciel wf LO Hrubieszów Antoni Weremko. „Unia” m.in. pokonała: „Start” Krasnystaw 3:1, „Motor II Lublin 1:0, „Chełmiankę” 4:1, „Orlęta” Radzyń 3:1, „Janowiankę” 5:0. W 1963 r. Jan Lebiedowicz został powołany przez OZPN w Lublinie do młodzieżowej reprezentacji wojewódzkiej o Puchar Spartakiady 1000 – lecia z reprezentacją Warszawy.
Pamiątkowy medal AKS
24/25 08 1963 r. odbyły się w Hrubieszowie uroczyste obchody XV – lecia działalności PKKFiT. Przy tej okazji, pierwszy raz wybito pamiątkowy medal Amatorskiego Klubu Sportowego w Hrubieszowie, który dał początek szczególnie w powojennej historii hrubieszowskiej piłki nożnej. Złożono wieńce m.in. na grobach Leopolda Krzyżewskiego, Stefana Kotlarskiego, Jerzego Bednarowicza.
W drugim dniu odbył się mecz piłki nożnej old boyów Zamość – Hrubieszów, wygrany przez tych drugich 2:5, trzy bramki strzelił Michał Starykiewicz, ponadto grali: Zb. Piwkowski, T. Nowosad, Z. Piwkowski, J. Kulczycki, Z. Seweryn, J. Kaniuga, W. Baryluk, K. Szlachta, J. Rybak, i Zygmunt Kubiak. Mecz sędziowali Józef Nowosad, Lucjan Szeląg i Jan Rybak. Odbyło się też spotkanie pokoleń.
Oprócz wcześniej wymienionych działaczy należy jeszcze wymieć M. Jasiński, J. Wróblewski, Piotr Papuda, Julian i Jan Lenardowie, W. Andrzejczak, J. Kraszewski, A. Czapka, J. Miziura, K. Zieliński, Gustaw Czwornóg, Janina Jabłońska, Banasik, J. Kaniuga, M. Gabryś, Cisoń, Leokadia Ludas (sekretarz klubu), M. Malcew i inni.
Dalsza rozbudowa obiektów sportowych
W 1962 r. już bez udziału Społecznego Komitetu Budowy Stadionu, wybudowano ogrodzenie wewnętrzne o wysokości 120 cm. boiska z siatki plecionej zamocowanej na słupkach z rur metalowych. W roku 1965 wybudowano budynek administracyjno – gospodarczy z przeznaczeniem na magazyny i świetlicę, a w 1967 r. budynek o trzech pomieszczeniach z przeznaczeniem dla dozorcy obiektu. Wybudowano też WC, kasę biletową, ogrodzenie zewnętrzne terenu boiska na długości 560 m. i wysokości 2 m z pełnych i ażurowych prefabrykatów żelbetonowych (wreszcie można było zarobić na sprzedaży biletów).. Wybudowano także trybunę dwustronną czterorzędową między płytą główną a boiskami mniejszymi. Wymieniono krawężniki i przeprowadzono kapitalny remont płyty.
Mecze „zagraniczne” i awans po 3 latach do Ligi Okręgowej
W 1963/1964 r. w klasie „A” (II grupa chełmska) „Unia” zajęła 2 miejsce, m.in. wygrywając z LZS Józefów 4:0, „Hetman” II Zamość 4:2, „Tur” Milejów 1:0, „Janowianką” 7:1. Juniorzy zajęli II miejsce.
Dnia 5 sierpnia 1964 r. rozegrano towarzyski mecz SRKS „Unia” – „Spartak” Łuck (II Liga ZSRR), wynik 3:3 (Unia została zasilona Marszałkiem z „Chełmianki” oraz Jandą (2 gole), Styczyńskim i Gajdkiem z „Hetmana” Zamość. Czołowymi działaczami wówczas byli: A. Zaburda (prezes), K. Królikowski (kier. dr.), S. Kubala, R. Michalczewski, J. Kopeć, Lubawski. Zawodnicy: O. Lisowski, W. Suchecki, Zb. Wiśniewski, R. Wołoszyn, H. Barszczewski, E. Pietrosiuk, Z. Kalamis, R. Palczewski, J. Pachniewski, W. Prażak, M. Majcherski (kapitan), J. Kaniuga, J. Szajnoga, Korneluk, Zawistowski, J. Skórzewski, W. Korczak, Z. Krawczyk, J. Lebiedowicz, R. Mazurkiewicz ps „Santa Maria”, H. Gospod, Z. Kalamis. Trener A. Weremko. Z drużyny odeszli: Jaworski, Zabłocki, i Młodzianowski.
W rozgrywkach 1964/65 Unia zajęła I miejsce w klasie „A” i awansowała do Ligi Okręgowej (12 zespołów), m.in. pokonując: LZS Szczebrzeszyn 3:0, „Janowiankę” 10:0, „Hetman” II 6:1,”Orlęta” Łuków 3:0, „Budowlanych” Lublin 3:1. Awans wywalczyli: Wacław Suchecki, Wiesław Wilkołek i Oktawian Lisowski (bramkarze), Jan Szajnoga, Ryszard Wołoszyn, Zenon Kalamis, Henryk Barszczewski i Zdzisław Krawczyk (obrońcy), Mirosław Majcherski (kapitan) i Wacław Prażak (pomocnicy), Zdzisław Zawistowski, Zbigniew Wiśniewski, Eugeniusz Pietrosiuk, Jerzy Pachniewski, Ryszard Palczewski, Jan Lebiedowicz, Eugeniusz Cieśla, Jan Korneluk i Ryszard Hes. Drużynę trenował Antoni Weremko pomagał najstarszy zawodnik Ryszard Palczewski. Prezesem zarządu był Antoni Zaburda, sekretarzem Jan Wróblewski, kierownikiem drużyny Kazimierz Królikowski, księgowym Marian Gabryś. Dużej pomocy finansowej udzielała klubowi federacja „Start”. Małe wpływy były jeszcze za bilety ponieważ brakowało ogrodzenia, na meczach było więc po 500 osób z biletami, a po 1000 na gapę. W lidze juniorów „Unia” 2 – ga.
W meczu towarzyskim ze „Spartakiem” Łuck „Unia” przegrała 1:3, zespół zasilili: Gajdek, Janda, Styczyński, Jaworski z „Hetmana” ( bramkę zdobył Wiśniewski). Były anormalne warunki atmosferyczne, pomimo tego było kilkaset osób, a mecz mógł się podobać.
Huśtawka ligowa
Niestety w lidze okręgowej w sezonie 1965/66 „Unia” zajęła ostatnie 12 miejsce, lecz po dodatkowych rozgrywkach z czteroma zespołami wywalczyła z nimi I miejsce i pozostała w lidze, m.in. wygrywając „Orlętami” Łuków 3:0 i „Budowlanymi” Lublin 3:1 i 4:0, „Podlasiem” Biała Podl. 4:3. Społecznym kierownikiem sekcji był Antoni Górska, instruktorem Janusz Kaniuga a pomocnikiem Ryszard Palczewski. Po rozgrywkach 1966/67 „Unia” spadła z III Ligi do klasy „A”, zajmując ostatnie miejsce. Była szansa na utrzymanie się ale „Unia” u siebie przegrała z przedostatnim „Ruchem” Izbica 1:0 i w następnym meczu z „Tomasovią” 3:1. Za to w kadrze spartakiadowej województwa lubelskiego znajdowali się: Jan Lebiedowicz (napastnik – zajął 1 miejsce w eliminacjach do Spartakiady Centralnej, otrzymał za to osiągnięcie nagrodę pieniężną od WKKFiT w Lublinie) i Oktawian Lisowski (bramkarz).
Zarząd „Unii” w 1966 r. wyglądał następująco: prezes Władysław Papuga, wiceprezesi K. Królikowski, i R. Michalczewski, sekretarz H. Gabryś, księgowy M. Gabryś, członkowie J. Wręga, J. Kaniga, Z. Paluch, W. Błaszczuk. Komisja rewizyjna J. Wróblewski – przew., K. Krawczyński i K. Zieliński członkowie.
Po sezonie 1967/68 w zamojskiej klasie „A” „Unia” zajęła 2 miejsce, m.in. pokonując „Ładę” II Biłgoraj 2:0, „Hetmana” II Zamość 6:1, „Tęczę” Kraśnik 4:0, ” Janowiankę” 3:2.
Znowu awans
W następnym sezonie 1968/69 znowu „Unia” gromiła rywali (m.in. „Janowiankę” 6:1) zajmując w klasie „A” 1 miejsce i awansowała do ligi okręgowej. Po tym sukcesie piłkarze „Unii” klasyfikowani byli jako 4 – ty zespół „zamojszczyzny”. W lidze okręgowej w sezonie 1969/70 „Unia” zajęła 8 miejsce. W drużynie wyróżniali się Zbigniew Wiśniewski, który strzelił 12 goli i zajął 3 miejsce w klasyfikacji „króla strzelców” oraz Marian Cisło. Trenerem był ponownie Marian Kaźmierczak.
Na zdjęciach:
1. Autobus stary na mecz pn
2. Bojko pn
3. Cisło Marian
4. Skórzewski Józef
5. Unia 1960 r.
6. Unia 1962
7. Unia 1963
8. Unia pn zaburda
Opracował: Marek Ambroży Kitliński
Całość opracowano na podstawie:
– materiałów własnych autorów
– kronik klubowych opracowanych przez M. Starykiewicza
– komunikatów, regulaminów, zdjęć i protokółów klubowych
– książki A.Kędziory i K.Radziejowskiego „Zamojszczyzna między bramkami”
– pracy magisterskiej Małgorzaty Muzyczuk
– pracy magisterskiej Elwiry Ciesielczuk
– pracy magisterskiej Tomasza Lenarda
– pracy licencjackiej Artura Skierskiego
– pracy dyplomowej na SN Krzysztofa Dąbrowskiego
– kroniki OZLA w Zamościu
– biuletynów OZLA w Zamościu opracowanych przez M.A. Kitlińskiego
– prasy lokalnej
– materiałów J. Pastuszka
– kroniki rodziny Nieradków
– Biuletynu opracowanego z okazji 50-lecia "Unii" Przybysza
– wywiadów i otrzymanych od nich zdjęć, z działaczami, szkoleniowcami, nauczycielami, zawodnikami i sędziami
