Z książki „Od AKS do Unii” – piłka nożna – LATA OSIEMDZIESIĄTE XX WIEKU
br />Znowu puchar wojewódzki nasz !
W 1980 r. „Unia” na neutralnym boisku w Tyszowcach, podczas finału wojewódzkiego znowu pokonała „Hetmana” Zamość 2:1 po 120 min. gry i powtórnie znalazła się w centralnych rozgrywkach „Pucharu Polski”. Puchar za finał wojewódzki wręczał na ręce kapitana drużyny Zbyszka Lebiedowicza były działacz hrubieszowski a w tym czasie prezes OZPN w Zamościu Marian Bizior. Następnie „Unia” najpierw spotkała się z „Tarnovią” Tarnów w obecności 2,5 tyś. widzów wygrywając 2:1 (br. Zb. Cała i Zb. Lebiedowicz z karnego), niestety w obecności 3 tys. kibiców przegrywa następny mecz z „Avią” Świdnik 0:2 i odpada z rozgrywek. Skład drużyny: Grabowski, Fedorowicz, Bojko, J. Nowak, Zb. Lebiedowicz (najlepszy zawodnik), M. Nowak, K. Marchewka, Wójcik, Zb. Kargol, Głowacz, Cała, Wiśniewski, J. Paczała, J. Olejarz.
Zarząd LKS Unia w latach 1981/82: prezes honorowy Paluch Zygmunt, prezes Łukiewicz Kazimierz, wiceprezesi: Śliwiński Mieczysław ds. sportowych, Cisło Marian ds. organizacyjnych, Majzer Zenon ds. wychowawczych, Szachno Ryszard ds. finansowych, sekretarz Kitlińska Janina, czł. Tokarski Tadeusz, Konon Henryk, Mazurek Jan, Pastuszek Jan, Osuch Stanisław, Portuś Henryk, Bartkowiak Marek, Cieśla Eugeniusz, Leszczuk Bogdan. Komisja rewizyjna: Jan Wróblewski, Franciszek Suchecki i Marian Kozielski.
Huśtawka ligowa
Po ligowym sezonie 1979/80 gdzie „Unia” zajęła 7 miejsce, powstała ponownie liga zamojsko – chełmska z 14-toma zespołami, „Unia” w tej lidze wywalczyła 3 miejsce. M.in. pokonując po 7:1 „Hutnik” Ruda Huta i „Kolejarz” Dorohusk. Jesienią 1981 r. powstała tylko liga okręgu zamojskiego, po całym sezonie 1981/82 „Unia” znowu 3 – cia (1. Hetman Z.). Trenerem był Jan Skierski, kierownikiem drużyny Jan Lebiedowicz. M.in. wygrali z: „Granicą” LK 1:5, „Palmą” Bod. 4:0, „Ładą” Bił. 4:0, Tanew Majdan Stary 11:1. Juniorzy zajęli 2 miejsce też za Hetmanem Zamość.
Natomiast świetnie „Unii” szło w rozgrywkach ligowych w następnym sezonie zajmując I miejsce, odniosła 17 kolejnych zwycięstw, straciła zaledwie jeden punkt w rundzie jesiennej. „Unia” wyprzedziła o 5 pkt. „Tomasovię” a trenerem był Jan Paczała. M.in. pokonali: „Granicę” L.Kr. 6:1, „Sokół” Zw. 5:0, „Igros” Krasnobród 9:1, „Tomasovię” 1:0 i „Hetmana” Zamość 0:5. W barażach o III Ligę „Unia” przegrywa ze „Stalą” Poniatową 4:0 (wszystkie bramki strzelił Gajec, były zawodnik „Unii”) i u siebie 0:3, mecz był dziwny cały czas przewagę miała „Unia” a bramki strzelali goście, i z awansu nici. Skład drużyny: Jacek Żabowski (z „Błękitnych Raciąż) i Janusz Sowierszenko (bramkarze), Janusz Kościowski, Janusz Olejarz, Zbigniew Kargol, Janusz Horajecki, Andrzej Wiśniewski, Zbigniew Lebiedowicz, Mirosław Nowak, Dariusz Szkalej, Leszek Mielniczuk ( zawodnik „Tomasovii”, odbywał w Hrubieszowie służbę wojskową), Piotr Radomski, Ryszard Głowacz, Marek Zając, Zbigniew Cała, Piotr Doroszczuk, Krzysztof Marchewka. Obok Żabowskiego i Mielniczuka do najlepszych należał Krzysztof Marchewka, który w jesieni odszedł do „Stali” Mielec, gdzie w następnym roku spotkał się z Gajcem. W tym czasie w I Lidze występował już Janusz Rybak, pierwszy zawodnik w historii wychowany w Hrubieszowskim klubie na tak klasowego zawodnika, reprezentując „Radomiaka” Radom. Drugi zespół „Unii” występował w kl. „A” zajmując 2 miejsce za „Olimpiakosem” Tarnogród.
W lipcu 1983 r. w Puławach odbył się ciekawy mecz towarzyski między zdegradowaną do II – ligi „Stalą” Mielec a III – ligową miejscową „Wisłą”. Wygrała „Stal” 2:0, jedną z bramek strzelił były zawodnik naszej „Unii” Krzysztof Marchewka, w zespole puławian zagrał Janusz Rybak.
Jesienią 1983 r. powstała nowa liga międzywojewódzka lubelsko – zamojska, w której „Unia” w sezonie 1983/84 zajęła 6 miejsce (1. „Górnik” Łęczna)m.in. wygrali z: „Lublinianką” II 1:2, „Budowlanymi” Lublin 1:0, „Ładą” Biłgoraj 2:1, remis 1:1 z „Tomasovią”. Przed rundą wiosenną „Unia” była na obozie w Mielcu. Oprócz w/w m.in. grali: J. Nowak, A. Wojdat, St. Perski, A. Sienkiewicz. Kierownikiem drużyny był Jan Lebiedowicz. W klasie wydzielonej juniorów zespół „Unii” uplasował się na 1 miejscu przed „Tomasovią”
Zarząd LKS „Unia” 1983/84: prezes honorowy Paluch Zygmunt, prezes Szachno Ryszard, wiceprezesi: Starykiewicz Michał ds. sportowych, Kitlińska Janina ds. szkoleniowych, Jaros Bogdan ds. wychowawczych, Watras Łucja sekretarz, czł.: Pawluk Czesław, Leszczuk Bogdan, Suchecki Franciszek; Komisja rewizyjna: Kozielski Marian prz., Wróblewski Jan, Horajecki Janusz. Kierownikiem klubu był Jan Kapuściński. Barwy klubowe to zielono – czerwone.
W finale wojewódzkim „Pucharu Polski” w Zamościu w 1984 r. „Unia” remisuje z „Roztoczem” Szczebrzeszyn 1:1, lecz przegrywa w rzutach karnych 4:2. Drużynę prowadził J. Paczała. Janusz Kościowski grał w reprezentacji woj. Zamojskiego w pucharze im. Michałowicza, awansując z kolegami do 14 – ki najlepszych województw w kraju (a było tych woj. 49). W sezonie 1984/85 „Unia” w lidze złożonej z drużyn zamojskich, chełmskich i lubelskich (16 drużyn) zajmuje 7 miejsce (1. „Stal” Kraśnik) m.in. wygrywając z: „Włodawianką” 2:1, „Tomasovią” 0:3, „Ładą” Biłgoraj 2:0, „Ruch” Izbica 1:3, ostatni mecz walkower dla „Lublinianki”. Juniorzy występowali też w lidze międzywojewódzkiej zajmując odległe 14 miejsce na 16 drużyn (1. „Budowlani” Lublin).
Zbigniew Lebiedowicz zajął 7 – me miejsce za sezon 1983 w plebiscycie na najlepszego sportowca woj. Zamojskiego LZS zorganizowanego przez „Tygodnik Zamojski” .
Od jesieni 1985 r. „Unia” dalej występuje w lidze międzyokręgowej złożoną z trzech województw. Do połowy I rundy „Unia” była ostania, aby ostatecznie po 2 rundach zająć 13 miejsce (1. „Lublinianka”, 2. „Chełmianka”). Drugi zespół „Unii” występował w kl. „B” zamojskiej zajmując 1 miejsce (2. LZS „Orlęta” Horodło).
W 1986 r. w „Pucharze Polski” piłkarze zakwalifikowali się do półfinału zamojskiego ulegając „Hetmanowi” 2:3 i 1:5. Rozegrano też towarzyski mecz z „Robotnickij” Skopje (widzów 1,5 tyś.), niestety, „Unia” przegrała 0:2. W drużynie wyróżniali się: M. Nowak w pomocy, Zb. Lebiedowicz w ataku, Zając i Kościowski w obronie, Sowierszenko i Grabowski w bramce i J. Nowak. Trenerem „Unii” był Jan Skierski.
Skład zarządu LKS „Unia” w latach 1985/87: Bogusław Hołubik – prezes, Lenard Leszek -wiceprezes ds. finansowych, Jaros Bogdan – wicepr. D/s wychowawczych, Weremko Antoni – wice pr. D/s. Sportowych, Jańczuk Józef, Dobrowolski Aleksander, Paczała Eugeniusz, Szachno Ryszard, Jakubiak Maria – członkowie. Komisja Rewizyjna: Borsukiewicz Bronisław -przewodniczący, Kozielski Marian, Wróblewski Jan – członkowie.
Sukcesy halowe, w rozgrywkach LZS i ZG ZSMP
W latach 1985 – 1987 (trzy razy z rzędu), czyli VII, VIII i IX – mym Halowym Turnieju Juniorów w Zamościu o puchar przechodni OZPN „Unia” zajmowała 1 miejsce. W 1986 r. najlepszym bramkarzem turnieju został wybrany Andrzej Giz, natomiast „królem strzelców został Wiesław Żyła. W klasie wydzielonej juniorów za sezon 1985/86 „Unia” zajęła 8 miejsce, natomiast w klasie spartakiadowej 12 – te.
W 1985 r. w turnieju o mistrzostwo Województwa Zamojskiego LZS „Unia” zajęła 3 miejsce. Rok później została Mistrzem, rozgrywki te tym razem zorganizowano w Bondyrzu, pokonując „Orkan” Bełżec 1:0 i „Palmę” Bodaczów 5:4 w karnych (1:1). W 1988 r. „Unia” ponownie zdobywa ten tytuł.
Podczas Halowych Mistrzostw woj. Zamojskiego w 1987 r. rozegranych w Biłgoraju, „Unia” wywalczyła II miejsce.
W 1987 r. Hrubieszowska drużyna „Kresy” opierając się na byłych zawodnikach „Unii” doszła aż do finału krajowego pucharu ZG ZSMP, pokonując w nim drużynę z Olsztyna po remisie 1:1 w rzutach karnych 3:2. Rok później hrubieszowski zespół zajął 2 miejsce w kraju, przegrywając w finale, który był rozgrywany w Hrubieszowie rzutach karnych, w drużynie m.in. grali: M. Szuper, A. Grabowski, J. Skierski, R. Głowacz, K. Chmarzyński, S. Kwoka, M. Zając, R. Kwoka, H. Szwiec, I. Barański, R. Kozaczuk.
40 – lecie działalności klubu sportowego w Hrubieszowie
Dopiero 20/21 06 1987 r. odbyły się uroczystości poświęcone 40 – leciu działalności klubu sportowego w Hrubieszowie. Uroczystości na stadionie rozpoczęły się od słowa wstępnego działacza sportowego Michała Starykiewicza i uczczenia minutą Ciszy pamięci zmarłych działaczy i sportowców. Otworzył uroczystości Naczelnik Miasta Kazimierz Łukiewicz. Historię klubu odczytał prezes „Unii” Bogusław Hołubik, został wręczony sztandar klubowy przez dyr. WKKFiT w Zamościu Ryszarda Malca w asyście działaczy: Jana Korczaka, Władysława Papugi, Bronisława Borsukiewicza, Mariana Kozielskiego, Jana Wróblewskiego i Edwarda Bermana, oraz młodych zawodników: Basa, Tymeckiego, Pochylczuka, Olejarza. Medale i wyróżnienia m.in. otrzymali: J. Korczak, Marian Jasiński, J. Wróblewski, Lech Szymański (wieloletni lekarz sportowy), Antoni Weremko, Michał Starykiewicz, Janusz Kaniuga, B. Borsukiewicz, Bogdan Jaros, J. Skierski. Po głównych uroczystościach odbył się mecz w piłce nożnej old boyów Zamość – Hrubieszów. Dwa lata przed uroczystościami były ogłoszone konkursy na sztandar klubowy, proporczyk okolicznościowy i znaczka klubowego LKS „Unia”. W pierwszych dwóch kategoriach wygrał Michał Starykiewicz w ostatniej Andrzej Kulczyński.
Znowu liga zamojsko – chełmska
Od sezonu 1986/87 znowu rozgrywki ligowe toczono w rywalizacji chełmsko – zamojskiej. „Unia” wśród 14 drużyn wywalczyła 6 miejsce. W lidze międzyokręgowej juniorów 13. „Unia”, w klasie wydzielonej juniorów 7 – ma, w klasie spartakiadowej 4 – ta. W reprezentacji woj. Zamojskiego juniorów występowali: Robert Szala, Marek Pietrusiewicz, Mariusz Bednarz, Waldemar Ciężki, Sławomir Janik, Piotr Wierzbicki, Piotr Bodnar, Andrzej Pachla, Jacek Murawski, Andrzej Kołodziej, trenerem był J. Paczała. W 1988 r. w „Pucharze Kuchara” repr. zamojska zajęła IV miejsce w Polsce, przegrywając 3 miejsce z Białymstokiem 0:1, w drużynie grali też Kołodziej i Wierzbicki. W kadrze woj. Juniorów młodszych znajdowali się: Dariusz Wesołowski, Tomasz Lenard i Tomasz Kiełbowicz.
W 1988 r. w lidze krótko prowadziła „Unia”, ostatecznie zajmując 2 miejsce. Do „Hetmana” Zamość, który w tym czasie grał w III lidze przeszli R. Szala i M. Bednarz.
W rozgrywkach o „Puchar Polski” w edycji 1987/88 „Unia” zajęła II miejsce na szczeblu wojewódzkim.
W rozgrywkach ligowych 1988/89 „Unia” wywalczyła 5 miejsce a juniorzy 8 – me. Na obóz kadry juniorów makroregionu kielecko – lubelskiego został powołany Leszek Samsonowicz. Prezesem klubu w tym czasie był Michał Starykiewicz.
Opracował – mak
Na zdjęciach:
1. Marian Kozielski
2. K. Marchewka
3. Puchar wręcza M. Bizior 1979 r.
4. Janusz Rybak
5. Unia 1983 r.
6. Unia – Zeleznickij Skopie (wrzesień 1985)
7. Unia 1982 – 1984
8. Obóz w Turkowicach w 1983 r.
9. Unia za J. Paczały
10. Wręczenie sztandaru Unii
