We wtorek 22 IX 2020 r., w wieku 92 lat, zmarł Tadeusz Nowosad, łącznik hrubieszowskiego sportu z okresu przed i powojennego. Pochowany na hrubieszowskim cmentarzu 24 IX 2020 r. Jako dziecko marzył o karierze piłkarskiej. Niestety II Wojna Światowa pokrzyżowała te plany… Ale po wojnie natychmiast stawił się na stadion i kontynuował swoją pasję. Jak na te czasy osiągnął wiele i przyczynił się do rozwoju hrubieszowskiego sportu.
Tadeusz Nowosad ps. „Wirżby”
Urodzony 4.03.1928 r. w Hrubieszowie, syn Jana, mieszkał w Hrubieszowie na ul. Rubinowej 39 i od wielu lat na ul. Polnej. Był niewysoki, szczupły, ale zwinny, szybki i wytrzymały, posiadał dobry drybling i rozeznanie pola gry.
Przed II Wojną Światową, jako chłopiec, jeździł (w Hrubieszowie były dwa większe samochody prywatne) na mecze drużyny piłkarskiej KS „Strzelec” Hrubieszów, m.in. do Włodzimierza, gdzie nasi grali z miejscową drużyną żydowską „Hapoel”, „Amatorami” oraz „Strzelcem”, zgodnie z tradycją nosił i czyścił buty starszym zawodnikom. Pamiętał piłkarzy: Wacława Lewkowicza i jego brata, Walentego Łęczyńskiego, Eugeniusza Kitlińskiego, Stefana Kotlarskiego, braci Puchlerskich, Kuźdę, braci Waszczuków, Józefa Kopcia, braci Dylów, Władysława Szczepańskiego (bramkarza). W trakcie wojny był na meczu pomiędzy drużyną niemiecko-ukraińską a Hrubieszowianami. Jego marzeniem była reprezentować hrubieszowskiego Strzelca, niestety II Wojna Światowa pokrzyżowała te plany!
Po wojnie zaczął grać w Amatorskim Klubie Sportowym, który został powołany przez hrubieszowskich sportowych działaczy, i gdzie spotkał się w drużynie z przedwojennymi starszymi piłkarzami. Startował też w biegach przełajowych, raz minimalnie przegrał ze Szczekanem. Próbował też sił w boksie.
W piłkarskim turnieju wojewódzkim w Biłgoraju razem z kolegami z AKS Hrubieszów zajął 3 miejsce. Podczas służby wojskowej (uzyskał stopień kaprala) grał w III-cio ligowej „Gwardii” Warszawa, wrócił do Hrubieszowa i grał w Związkowcu, Ogniwie, Spójni. Koledzy nadali mu pseudonim „Wirżby”. Z tego okresu wyróżniał działacza sportowego Jana Lenarda.
Posiadając instruktora wychowania fizycznego i piłki nożnej trenował drużynę „Start” Hrubieszów oraz SRAKS „Unia” Hrubieszów (od kwietnia do września 1959 r.).
Posiadał też uprawnienia z gimnastyki, piłki ręcznej i boksu (trenował razem z Michałem Starykiewiczem pięściarzy Gromu Hrubieszów).
Po uzyskaniu uprawnień sędziowskich był cenionym sędzią piłkarskim nawet w III lidze do 1965 r.
– Jako sportowiec zdobył 02.06.1951 r. odznakę S.P.O. stopnia I-wszego;
– Ukończył w czasie od 03.11.1947 do 15.11.1947 Kurs wychowania fizycznego w Lublinie uzyskując stopień przodownika w zakresie gimnastyki
– Ukończył w czasie od 17.11.1947 do 29.11.1947 Kurs wychowania fizycznego w Lublinie uzyskując stopień przodownika w piłce ręcznej
– Ukończył w czasie od 01.12.1947 do 13.12.1947 Kurs wychowania fizycznego w Lublinie uzyskując stopień przodownika w boksie
– Ukończył Kurs Aktywistów Wychowania Fizycznego przy sztabie Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (KBW) w Warszawie w 1950 r.
– W trakcie służby wojskowej podniósł kwalifikacje na instruktora wychowania fizycznego w 1952 r.
– Ukończył kurs instruktorów piłki nożnej we Wrocławiu w dn. od 1 do 30.11.1955 r., a przewodniczącym komisji egzaminacyjnej był trener państwowy Kazimierz Górski
– Posiadał książeczkę Instruktorską z 27.03.1952 r., która zaświadcza, że posiada tytuł fachowy organizator wf;
– Posiadał legitymację sędziego piłki nożnej wydaną przez PZPN z dn. 02.03.1961 r.
– Był pracownikiem PKKF a później PKKFiT w Hrubieszowie
– Zdobył Kartę Pływacką 01.04.1977 r.
Warto podkreślić, że jego młodszy brat Józef również grał w piłkę nożną w klubach hrubieszowskich i później przez wiele lat był sędzią piłkarskim. Również dobrym sportowcem był syn Mirosław, który systematycznie reprezentował SP 1 Hrubieszów i LO Hrubieszów w piłce nożnej, koszykówce, siatkówce, piłce ręcznej, tenisie stołowym, biegach wytrzymałościowych i sztafetach. Reprezentował również Unię Hrubieszów.
Opracował – Marek Ambroży Kitliński
Foto – archiwum maka
