Jeżeli ktoś nadużywa alkoholu i nie dotknęły go jeszcze negatywne skutki picia, to jego wzór spożywania alkoholu można nazwać piciem ryzykownym. Osoba pijąca alkohol ryzykownie, jeśli nie zmieni swojego niebezpiecznego wzoru picia, wcześniej czy później doświadczy szkód i wtedy jej wzór picia będzie piciem szkodliwym.
Różne wzory spożywania alkoholu
W grupie konsumentów alkoholu przewagę stanowią osoby, które nie nadużywają tej substancji. Piją one alkohol na tyle rzadko i w tak małych ilościach, że nie pociąga to za sobą negatywnych konsekwencji dla nich i dla ich otoczenia. O osobach tych mówi się, że piją alkohol na poziomie niskiego ryzyka szkód.
Blisko 12% dorosłych mieszkańców naszego kraju nadużywa alkoholu, w tym osoby uzależnione od alkoholu stanowią 2,4%. Prawie co dziesiąty Polak pije alkohol szkodliwie. Picie szkodliwe występuje wtedy, gdy osoba spożywająca alkohol ponosi już straty z powodu picia, ale nie ma objawów klinicznych uzależnienia. Taki wzór picia jest najczęściej wynikiem picia za dużych ilości alkoholu (jednorazowo lub łącznie w określonych czasu), za często i w nieodpowiednich okolicznościach, tzn. w sytuacjach zabronionych normami prawnymi lub obyczajowymi, czy też stwarzających szczególne zagrożenie.
Jeżeli ktoś nadużywa alkoholu i nie dotknęły go jeszcze negatywne skutki picia, to jego wzór spożywania alkoholu można nazwać piciem ryzykownym. Osoba pijąca alkohol ryzykownie, jeśli nie zmieni swojego niebezpiecznego wzoru picia, wcześniej czy później doświadczy szkód i wtedy jej wzór picia będzie piciem szkodliwym.
Uzależnienie jest następstwem długotrwałego szkodliwego spożywania alkoholu, w którym picie uzyskuje zdecydowanie pierwszeństwo przed zachowaniami, które niegdyś były dla osoby pijącej ważniejsze. Osoba uzależniona odczuwa silny, nieodparty przymus sięgania po alkohol, doświadcza szeregu nasilających się dolegliwości fizycznych i psychicznych po przerwaniu lub znacznym ograniczeniu picia (drżenie mięśniowe, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, niepokój, drażliwość, lęki), które ustępują po kolejnej porcji alkoholu oraz pije alkohol inaczej niż tego naprawdę pragnie (więcej i dłużej niż planuje, ma problemy z utrzymaniem zaplanowanej abstynencji). Dlatego właśnie osobie uzależnionej trudno jest przerwać picie, zachować trwałą abstynencję czy pić alkohol w sposób umiarkowany.
Wzory picia mogą się zmieniać w czasie. Abstynent może zacząć pić. Osoba spożywająca alkohol na poziomie niskiego ryzyka szkód może w określonych okolicznościach, takich jak: kryzys emocjonalny, czy towarzystwo osób dużo pijących, zacząć nadużywać alkoholu. Osoba pijąca ryzykownie może zacząć ponosić straty, a jeśli nie zmieni swojego sposobu picia – może się uzależnić. Możliwa jest też zmiana wzoru picia w drugim kierunku. Osoby nadużywające alkoholu mogą pić mniej lub przestać pić w ogóle. Osoby uzależnione mogą nauczyć się żyć w abstynencji albo próbować ograniczyć swoje picie. Jednakże w przypadku uzależnienia powrót do kontrolowanego picia o niskim ryzyku szkód jest na dłuższych przedziałach mało prawdopodobny.
Konsumenci alkoholu rzadko kiedy analizują swój wzór picia. Wierzą, że ich nigdy nie dotkną problemy alkoholowe. Aby tak się rzeczywiście nie stało należy:
stale przyglądać się swojemu wzorowi picia ( i jego zmianom),
świadomie kontrolować ilość i częstotliwość spożywania alkoholu,
słuchać informacji osób trzecich na temat swojego picia, zwłaszcza wtedy, gdy wyrażają zaniepokojenie i troskę,
nie bagatelizować własnych doświadczeń (choćby jednostkowych) z nadużywania alkoholu i wynikających z tego skutków,
nie zwlekać z poszukiwaniem porady u specjalisty w sytuacji, gdy picie zaczyna już pociągać za sobą negatywne konsekwencje.
Cdn.
Źródło: Środowisko pracy a alkohol – Jadwiga Fudała, Kama Dąbrowska
Przedstawił: WM