Wolontariusze Caritas przygotowali 41 paczek żywnościowych i przekazali je najbardziej zainteresowanym i potrzebującym seniorom.
Realizując kolejną edycję Programu „Pomoc dla seniora” Parafialny Zespół Caritas działający przy Kościele św. Mikołaja w Hrubieszowie tym razem przeprowadził go pod hasłem „Odnajdź siebie w służeniu innym”. Wolontariusze przygotowali 41 paczek żywnościowych i przekazali je najbardziej zainteresowanym i potrzebującym seniorom.
„Człowiek jest szczęśliwy proporcjonalnie do tego co daje”
Okres starości jest tak samo istotnym etapem naszego życia, jak każdy inny. Stanowi najbardziej zróżnicowaną fazę życia, niepodlegającą żadnym regułom, zależy bowiem od poprzednich okresów, a te przebiegają odmiennie u każdej jednostki.
Niekiedy bywa tak, że na tle społecznym starość jawi się, jako wiek lekceważony i odrzucany. Starość pozbawiona jest wartości, człowiek stary pozostawiony jest samemu sobie. Sam musi radzić sobie z brzemieniem wieku, jakim jest ciężar samotności, upokorzenia z powodu zależności od innych, czy braku podstawowych środków do życia.
Wszyscy kiedyś będziemy starzy i wielu z nas będzie potrzebna pomoc innych. W miarę szczęścia uzyskamy ją od najbliższych, jednak nie każdemu jest to pisane.
Papież Benedykt mówił „Kto pomaga, dostrzega, że właśnie w ten sposób i jemu jest udzielana pomoc, nie jest jego zasługą, ani tytułem do chluby fakt, że może pomagać”.
Pomoc bliźnim jest dziełem miłości, a dzieła miłości są zawsze godne pochwały. Na nią zasługują nasi wolontariusze, którzy upatrując swój charyzmat w służbie bliźnim, niosą pomoc najbardziej potrzebującym, w tym także osobom starszym.
Człowiek w swojej starości, bezradności, ubóstwie nigdy nie powinien pozostawać sam, ponieważ całe jego życie „rozgrywa się” w społeczeństwie, toteż czas schyłku życia również winien toczyć się w ramach społeczeństwa. A skoro ten okres wymaga większej troski, tym bardziej społeczeństwo powinno być zaangażowane w pomoc ludziom starszym i poczuwać się do odpowiedzialności za ich los.
Nie możesz przechodzić obojętnie. Powinieneś zatrzymać się obok starszego, potrzebującego bez względu na to kim jesteś. To dar z nas samych, bo człowiek potrzebuje człowieka, żeby być człowiekiem.
tekst i fot. Wolontariusze Caritas
