Szczególnie urzekła Go lekka atletyka, ponieważ młodzieńcem zaczął być w okresie znakomitych sukcesów tej dyscypliny, takie nazwiska jak: Foik, Swatowski, Krzyszkowiak, Chromik, Zimny, Piątkowski, Schmidt, Malcherczyk, Rut, Ciepły, Sosgórnik, Sobotta, były na ustach wielu Polaków.
A tu jeszcze ten komentator p. Bogdan Tomaszewski, jego niebotyczny głos w radio, wiedza sportowa, poetyczne opowiadanie, co działo się na stadionie sprawiło, że tysiące chłopców i dziewcząt garnęło się do różnych konkurencji la i sportów.
Również chłopcy ze Strzyżowa i okolic, uczniowie LO w Horodle, zamarzyli być mistrzami. Zbierali się grupkami, ćwiczyli i sami sobie robili sprawdziany, zawody, biegali po mocno ubitej ścieżce wzdłuż torów kolejki wąskotorowej, ścigali się z pociągiem. W końcu zaczęli szukać okazji, aby zmierzyć się z innymi i wielokrotnie w powiecie byli najlepsi, były też osiągnięcia na szczeblu wojewódzkim.
W końcu przyszedł czas matur, drogi chłopców rozeszły się. Leon Wodziński został nauczycielem wf w szkole rolniczej w Turkowicach i trenerem la w Unii Hrubieszów. Niewielka szkoła była coraz bardziej znana, nie tylko w powiecie i województwie lubelskim, ponieważ uczniowie zaczęli osiągać pod okiem Wodzińskiego i trenerów z Unii Hrubieszów Andrzeja Kulczyńskiego (szczególnie), Marka A. Kitlińskiego i Mirosława Dziemiacha wyniki na poziomie ogólnopolskim, zdobywali medale. Przerośli wynikami i osiągnięciami Mistrza, z czego On sam był dumny, ale bez niego nigdy by tego nie uczynili.
Pan Leon kiedyś mi zaimponował takim zachowaniem. Był już trochę lat nauczycielem, a byliśmy na zawodach, jednemu z zawodników przydarzyła się kontuzja i brakowało nam zawodnika do sztafety 4 x 100 m. Panie Leonie, pobiegnie Pan ? Nie mam stroju. Zaraz pożyczymy i Pan Leon pobiegł, całkiem dobrze, zresztą nie pierwszy raz.
Niestety jak się intensywnie pracuje, czas szybko leci, przyszedł czas emerytury. O szkole z wynikami sportowymi jest coraz ciszej, są targi czy ma być czy nie, ale miejmy nadzieję, że w szkole pojawi się znowu nauczyciel pasjonat, który poprowadzi młodzież do nowych sportowych sukcesów (niekoniecznie w lekkiej atletyce). Warto pamiętać o takim nauczycielu – pasjonacie jakim był Leon Wodziński, dlatego przedstawiam jego sylwetkę.
Leon Wodziński
Urodzony 10 10 1941 r. w Dubnikach (obecnieUkraina, przed II wojną Polska) z rodziców Mieczysław i Marii, żona Wanda, która trenowała szermierkę w Piaście Gliwice, dochodząc do Mistrzostw Polski Młodziczek, syn Wojciech trenował la, był mocnym punktem szkoły i Unii Hrubieszów, wnuczka Marta trenowała biegi wytrzymałościowe, ale trochę za krótko.
Leon Wodziński posiada oryginalny rodzinny patent szlachecki herbu Jastrzębiec z początku XIX wieku , a ich włości leżały w obwodzie Włodzimierskim, niestety po wojnie wszystko przepadło.
Wzrostu niewielkiego, zaledwie 1.66 cm., waga jako zawodnik 58/60 kg, nauka: Szkoła Podstawowa Strzyżów (ukończył w 1955 r.), w której nauczycielem wf był znany Leon Szopa, następnie Liceum Ogólnokształcące Horodło (1960), tutaj nauczycielami wf byli Demczuk (ukończył CIWF w Warszawie) i Kowalski, dziewczęta uczyła H. Bacańska. W 1965 r. ukończył Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (m.in. wykładowcą był Stanisław Socha, później rektor AWF w Katowicach), dodatkowo ukończył obowiązkowe doskonalenie zawodowe zorganizowane przez Instytut Kształcenia Nauczycieli w Warszawie studium przedmiotowo – metodyczne dla nauczycieli z wykształceniem wyższym w kierunku wychowania fizycznego w Raciborzu 1 07 1978 r., dodatkowo ukończył kursy sędziego la, gimnastyki akrobatycznej, siatkówki, piłki ręcznej, podnoszenia ciężarów, instruktora gimnastyki akrobatycznej (Szczecin), la (Wrocław). Po egzaminach 22 05 1964 r. we Wrocławiu zdobył Odznakę Ratownika Klasy Drugiej. Tytuł jego pracy magisterskiej to „Jaki wpływ ma uprawianie sportu na naukę”.
Początki kariery: w Szkole Podstawowej w Strzyżowie zaczął ćwiczyć na wf i SKS i startował w zawodach szkolnych i cukrowniczych ze Strzyżowa w Hrubieszowie. W LO Horodło razem z kolegami, np.: Kulczyński Andrzej, Tomaszewski Stefan, Adamowicz Ryszard, Marzec Lucjan, Stadnicki Krzysztof, Stępkowski Jerzy, czytali gazetę Lekka atletyka, która pobudzała ich do samodoskonalenia się i naśladowania mistrzów, wzorując się na ich treningach, zaczęli jeździć na zawody do Hrubieszowa. Startowali w barwach Cukrowni Strzyżów, szkoły, SKS Horodło, LZS Strzyżów czy LZS Hrubieszów pod okiem przewodniczącego powiatowego LZS Bogusława Nowaka, w drużynie startowały też dziewczyny Gałka Anna czy Sołoducha.
Byli na zawodach w Kraśniku, Zamościu, Chełmie, Lublinie, Biłgoraju, Tomaszowie, Przeworsku czy Rzeszowie. Mieli zakupione stroje sportowe i dresy żółto-czarne na koszt Cukrowni, kolce otrzymali z LZS (na pierwsze kolce nie mógł się z podziwu i radości, że je ma napatrzeć !). Rekordy życiowe: 60 m. 7,5 sek., 100 m. 12,0, 200 m. 24,8 sek., oczywiście wszystko na bieżni żużlowej na początku lat sześćdziesiątych XX wieku. Osobiście jako młody chłopak chodziłem na stadion oglądając różne zawody, podczas zawodów lekkoatletycznych od razu wiedziałem, że Ci chłopcy w strojach żółto –czarnych będą na czele, a ten mały wygra 60 czy 100 m. i na ogół tak było.
W Hrubieszowie organizował zawody przewodniczący TKKF M. Starykiewicz i wspomniany Nowak. Wodziński wielokrotnie startował w Pucharze Miast, wojewódzkich zawodach ogólnych i LZS. Podczas studiów startował w zawodach międzyuczelnianych i ogólnopolskich w biegach krótkich i sztafecie 4 x 100 m. W trakcie nauki na uczelni przyjeżdżał do Hrubieszowa, oraz w wakacje startował w la oraz podnoszeniu ciężarów, grał też w piłkę nożną w LZS „Olimpia” Strzyżów.
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę jako nauczyciel wf i wychowawca klasy w Państwowym Technikum Rolniczym w Turkowicach (od września 1965 r. do sierpnia 2001 r. i emerytura). Najbardziej zaangażowani dyrektorzy szkoły w sprawy sportowe to byli Lipert Franciszek i Gorgoń Bogusław, jeździli z uczniami nawet na zawody.
Po lekcjach prowadził zajęcia z lekkiej atletyki (prawie wszystkie konkurencje), piłkę ręczną dziewcząt i chłopców, piłkę nożną chłopców, koszykówkę dziewcząt i chłopców, siatkówkę dziewcząt i chłopców, podnoszenie ciężarów, tenis stołowy. Dziewczęta w piłce ręcznej awansowały do II ligi, ale z braku pieniędzy grały dalej w III lidze, m.in. wyróżniały się: Cieślicka Danuta, Misiura Elżbieta, Ciechan Kazimiera, Tucka Jadwiga, Boratyn Maria (bramkarz), Czuber Lucyna, było to w latach 1967 – 1975, na Mistrzostwach Polski Szkół Rolniczych wywalczyły 5 miejsce, a następnie w Legnicy 4 miejsce (gdzie kierownikiem drużyny był Franciszek Skierski).
Chłopcy w piłkę nożną grali w lidze w B i A klasie i nawet raz wygrali z Unią Hrubieszów, w drużynie m.in. grali: Marian Cisło (później czołowy piłkarz i trener), Krasucki Zbigniew (czołowy zawodnik w Unii w piłkę ręczną i w la), Woźnica, Kufel, Kliszcz Zygmunt.
Uczniowie ze szkoły w podnoszeniu ciężarów reprezentowali LZS „Zieloni” Hrubieszów, m.in. Poziomkowski Stanisław, Kapusta Wiesław, Skubis, Tarnawa Jerzy, Szyper Marian (od wielu lat z wieloma sukcesami trener AZS AWF Biała Podlaska).
W siatkówkę, kosza i tenisa stołowego startowali w zawodach szkolnych, szkół rolniczych, LZS i Spartakiad Wojewódzkich.
Największe sukcesy odnosili jednak uczniowie w la i biegach przełajowych, wyróżniali się: Danuta Cieślicka, Małgorzata Bakuń, Ewa Musur (mistrzyni i rekordzistka Polski w chodzie sportowym), Teodozja Połeć, Edmund Sulowski (medalista Młodzieżowych Mistrzostw Polski), Henryk Lebiedowicz (później trener la i pc), Kazimierz Lebiedowicz, Oleśkiewicz Eugeniusz, Przybyła Edwarda, Joanna Bida, Barbara Banach i jej córka Patrycja Stadnicka, Stanisław i Wiesław Krosmanowie, Ryszard i Jacek Grabowscy, Stanisław Poziomkowski, Jadwiga Bartosik, Danuta Wawryk, Izabela Wyroślak, Elżbieta Wołk, Antoni Pacaj, Marian Rapa, Anna Kimak, Czesława Łaba, Ewa Mirowska, Piotr Spas, Jarosław Gorgoń, Bogumiła Michalina, Zofia Chałka, Paluch Agata, Paluch Bernarda, Małgorzata Dragan, Brygida Kowalska, Genowefa Tchórz, Zofia Łacińska, Urszula Kozyra, Kazimiera Ciechan, Marta Skwarek, Teresa Gębala, Cecylia Wilkos, Barbara Lizak, Izabela Sawicz, Wiesława Dowierciał, Dworak Urszula, Okoń Krzysztof, Katarzyna Walczuk, Beata Rybczyńska, Monika Lewenda, Sebastian Zawiślak, Mariusz Jaroszyński, Maciej Tucki, Mariusz Nowosad, Maciej Jabłoński, Mieczysław Kryszczuk, Krzysztof Moskwa, Jarosław Bączkowski, krótki epizod ze szkołą miała również słynna Dorota Gruca. Tym wymienionym zawodniczkom i zawodnikom oraz pozostałym p. Leon jeszcze raz dziękuje, za wspólnie spędzony czas i osiągnięcia sportowe, przyjaźnie. Dziękuje również Gronu Pedagogicznemu szkoły i bursy oraz żonie, bo bez ich podejścia do wielu spraw nie byłoby tych wyników.
Lekkoatleci startowali w II lidze w barwach Unii Hrubieszów. Dziewczęta ze szkoły kilkakrotnie awansowały do Mistrzostw Polski Szkół Średnich w Sztafetowych Biegach Przełajowych 10 x 800 m., a i chłopcy kilkakrotnie spisywali się świetnie w tej specjalności 10 x 1500 m., były również sukcesy w lidze szkolnej. Niestety zarząd Unii nie zawsze należycie doceniał jego pracę i osiągnięcia, więc pracował społecznie, za dyplom, odznaczenie lub satysfakcję, dlatego ta emeryturka nie jest za wysoka.
W trakcie swojej pracy, przy szkole w 1971 r. została wybudowana sala sportowa 24×12 m. z zapleczem ( w tym okresie największa w powiecie przy szkole), oraz zostało rozbudowane boisko szkolne w roku 1974, które posiadało: płytę do pn i rzutów, 2 boiska do piłki siatkowej, kort tenisowy, boisko do piłki ręcznej i kosza, bieżnia żużlowa 4 torowa, na prostej 6 – torowa, skocznia do skoku w dal, 2 rzutnie do pchnięcia kulą i rzutu dyskiem, tor do sportów obronnych.
Sędziował w wielu zawodach la, pc, ps, pr. Systematycznie organizował w Turkowicach zawody szkolne, powiatowe, wojewódzkie szkół rolniczych i LZS w podstawowych dyscyplinach sportowych: la, pr, pc, ps, pk, pn, ts, przełaje, oraz obozy sportowe. Ze współpracujących z nim w Turkowicach nauczycieli wf najbardziej wspomina Tadeusza Olendra.
Dodatkowo pełnił funkcję metodyka wychowania fizycznego w szkołach rolniczych woj. zamojskiego. Współpracował z Centralnym Ośrodkiem w zakresie rozwoju sportu i wf w szkołach rolniczych (1986 r.).
Hobby to wędkarstwo, w Turkowicach na rzece Huczwie i stawach, w Strzyżowie oczywiście na Bugu, z którego wyłowił niejednego okazałego suma. Po ponad 30 latach rzucił palenie i nie pali już od 3 lat (tak trzymać, a inni niech wezmą przykład, że można).
Panie Leonie życzymy dużo zdrowia, wesołego czasu spędzanego na emeryturze, a i działacze sportowi, aby nie zapominali o Panu przy różnych uroczystych okazjach.
Niektóre trofea
Własne dyplomy sportowe:
1 miejsce na 100 m. 12,9 i 200 m. 27,5 dn. 06 09 1959 r. Hrubieszów
1 m. podczas Mist. Powiatu na 100 m. 12,6, dn. 29 05 1960 Hrubieszów
1 m. Spartakiada Powiatowa 100 m. 12,2 i 200 m. 25,2, 4 x 100 m. 49,5 m.in.z: Plicnerem i Stępkowskim, Hrub. 18/19 06 1960 r.
1 m. Święto Sportu Wiejskiego 100 m. 12,5 i 200 m. 25,2 18 09 1960 Hrub.
2 m. 200 m. 25,1, szt. 4×100 m. 49,6 z: R. Kwiatkowski, J. Stępkowski, Z. Plicner podczas VI Woj. Mist. LZS, Chełm 25/26 06 1960
1 m. 100 m. 12,3 i 200 m. 25,4, Hrub. 22 07 1960
1 m. 200 m. 25,8 Hrubieszów dn. 30 04 1961
1 m. w sztafecie olimpijskiej 3:59,3 z: Marzec, Adamowicz, Pietrosiuk i w dal 6 m. 5.11 m., Spart. Pow. Tysiąclecia, Hr. 17 09 1961 r.
Zajął 5 miejsce w plebiscycie WZ LZS i Tygodnika Zamojskiego na najpopularniejszego trenera LZS woj. Zamojskiego za rok 1983, Zamość 09 03 1984 r.
Dyplomy szkolne:
1 m. ZSR Turk. Dz. w kosza podczas III Woj. Spartakiady Młodzieży Zamość 7/13 05 1979 r.
Dyplom dla ZSR Turk. za całokształt działań w zakresie rozwoju la w szkole i środowisku, Zamość 29 10 1980
1 m. ZSR Turk. podczas V Woj. Sp. Mł. W b. przełajowych, Tomaszów 22 03 1981 r.
Dyplom dla ZSR Turk. za zaangażowanie w przygotowania reprezentacji Woj. Zam. Do udziału w VIII OSM i IX OSM w b. prz. i la, Zamość 19 11 1982 r.
Dyp. Uznania dla ZSR Turk. Za aktywne popieranie idei rozwoju KF i Sp. Oraz kierowanie utalentowanej młodzieży do sekcji sportowych LKS Unia Hr. Prezes Zarządu R. Szachno, Hr. 20 12 1983 r.
1 m. ZSR Turk. w klasyfikacji szkół woj. zamoj. w biegach przeł. XI OSM Zamość 11 06 1984 r.
1 m. ZSR Turkowice we współzawodnictwie sportowym szkół rolniczych za r.szk. 1984/85 Zamość 23 XI 1985 r.
1 m. ZSR Turkowice w punktacji szkół w II Mistrzostwach Makroregionu Szkół Rol. i Leśnych w b. przeł. Hrubieszów 1988
Dyplomy honorowe:
Dyplom od RG Zrzeszenia LZS w Warszawie z podziękowaniami za duży osobisty wkład pracy w rozwój kultury fizycznej i turystyki na wsi oraz umacnianie i rozwój LZS, rok 1966
Dyplom Uznania za duże zaangażowanie i osobisty wkład pracy w rozwój KF i T w woj. zam. Zamość 17 03 1979 r.
Dyplom za duży wkład pracy w rozwoju KF, Sp i Tur. Wśród młodz. szkół roln. Zamość 07 06 1979
Dyplom uznania RKFiT Woj. Rady Związków Zawodowych w Zamościu za duży wkład pracy w przygotowaniu młodzieży do udziału w Finale Centralnym Narodowych Biegów Przeł. W Legnicy Zamość 15 11 1979 r.
Dyplom za II miejsce we współzawodnictwie Szkół Rolniczych w działalności sportowo – turystycznej za rok szk. 1980/81 Zamość 27 01 1982 r.
Za 1 m. we współzawodnictwie nauczycieli – wychowawców biegów przełajowych edycji 1981/82 w klasyfikacji SPP Zamość 20 02 1982 r.
Za 1 m. we współzawodnictwie nauczycieli – wychowawców biegów przełajowych edycji 1981/82 w klasyfikacji Szkół Rolniczych Zamość 20 02 1982 r.
Dyplom uznania Zamość ? za aktywny udział w pracy społecznej w szerzeniu masowej Kul. Fiz. na terenie woj. Zamojskiego
Dyplom uznania RW LZS w Lublinie za twórczy rozwój i popularyzację KF iT w środowisku wiejskim Lubelszczyzny, Lublin 05 11 1983 r.
1 m. we współzawodnictwie sport. Nauczycieli wf szk. rol. na r.szk. 1984/85 Zamość
Został wyróżniony przez RG LZS w Warszawie za współzawodnictwo nauczycieli wf za r. szk. 1985/86
1 m. we współzawodnictwie nauczycieli pracujących w sportowych sekcjach szkolnych LZS woj. zam. za r. szk. 1986/87
Dyplom Uznania za zasługi w upowszechnianiu KfiT w woj. zamojskim Zamość 27 09 1987 dyplom podpisał dyrektor WKFSiT mgr Ryszard Malec
Dyplom z podziękowaniami za wspólne przepracowane lata Dyrekcja oraz koleżanki i koledzy ZSR w Turkowicach im. Juliusza Poniatowskiego 21 VI 2001 r.
Dyplom od AWF Biała Podl. za doskonałe przygotowanie Uczniów do egzaminów na ich uczelnię Biała Podl. 2004 r.
Za wybitne osiągnięcia sportowe w okresie 60 – lecia Hrubieszowskiego Klubu Sportowego, Hr. 25 11 2005 r.
Odznaczenia i medale:
Odznaka Zasłużony Działacz LZS, nadało Prezydium RG LZS w Warszawie 27 07 1978 r.
Honorową odznakę Za Zasługi w Sporcie Szkolnym ZG SZS Warszawa 06 09 1982 r.,
Medal Komisji Edukacji Narodowej Warszawa 14 X 1983 r.
Medal za Zasługi w Rozwoju Sportu Szkolnego z okazji XXX lecia SZS Zamość 19 X 1983 r.
Odznaka za Zasługi dla Województwa Zamojskiego Zamość 14 03 1988 r.
Złoty Krzyż Zasługi PRL Uchwałą Rady Państwa Warszawa 10 09 1986 r.
Srebrną Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej” GKKFiT Warszawa 02 05 1986 r.
Brązową Odznaką Honorową PZLA Warszawa 16 XI 1982 r.
Srebrną Odznaką Honorową PZLA Warszawa 06 XI 1986
Medale 40 – lecia LZS Warszawa 14 V 1986 r. RG LZS 2 medale !
70 – lat PZLA Warszawa 1989 r.
Medal 50 – lecia LZS RG LZS 11 V 1996 r. Warszawa
Złotą Odznaką Honorową LOZLA Lublin 20 V 2005 r.
100 – lecia Polskiego Związku Nauczycielstwa Polskiego Warszawa 2005 r.
opracował – Marek Ambroży Kitliński (mak)
