Opłata abonamentowa, specyficzna danina, której zasadność i cel poboru są kwestionowane od wielu lat. Niestety zgłaszane protesty, chociażby osób korzystających z usług platform telewizyjnych, pozostają niesłyszane przez ustawodawcę. Czemu służy opłata, kiedy należy ją wnosić i kto jest z niej zwolniony? O tym poniższy artykuł.
Kwestie dotyczące opłat abonamentowych reguluje ustawa z dnia 21 kwietnia 2005 roku „o opłatach abonamentowych” (tj.: Dz.U. Z 2014r., poz. 1204 ze zm.). Zgodnie z jej art. 1 opłaty abonamentowe pobiera się w celu umożliwienia realizacji misji publicznej, o której mowa w ustawie o radiofonii i telewizji, przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji. Taki też jest cel opłaty, która w zamierzeniach ma służyć finansowaniu działalności publicznych stacji redia i telewizji.
Wypada zauważyć, że obowiązek uiszczenia opłaty abonamentowej związany jest z używaniem urządzeń zdolnych do odbioru radia lub telewizji. Ustawodawca upraszczając proces weryfikacji używania wprowadził domniemanie, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. Obalenie powyższego domniemania używania ciąży więc na tym, kto odbiornik zdolny do odbioru radia i telewizji posiada. Jeśli tego nie uczyni albo uczyni to w sposób nieprawidłowy, będzie musiał zapłacić abonament.
Zasadniczo opłatę abonamentową uiszcza się od każdego odbiornika. Wyjątkiem są np. gospodarstwa domowe, w których uiszcza się jedną opłatę, bez względu na ilość posiadanych odbiorników.
Ustawa przewiduje wiele szczególnych zwolnień podmiotowych z uiszczania opłaty. Za najistotniejsze zwolnienia należy uznać: 1) osoby zaliczane do I grupy inwalidów; 2) całkowicie niezdolne do pracy zgodnie z ustawa o emeryturach i rentach z FUS; 3) osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności; 4) osoby o trwalej lub okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym; 5) osoby, które ukończyły 75 rok życia; 6) osoby, które ukończyły 60 rok życia i pobierają emeryturę niższą niż 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej; 7) osoby korzystające ze świadczeń pomocy społecznej na podstawie ustawy o pomocy społecznej; 8) osoby spełniające kryteria dochodowe do uzyskania świadczeń rodzinnych; 9) osoby bezrobotne.
Zgodnie z ustawą, w przypadku stwierdzenia używania niezarejestrowanego odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego pobiera się opłatę w wysokości stanowiącej 30-krotność miesięcznej opłaty abonamentowej obowiązującej w dniu stwierdzenia używania niezarejestrowanego odbiornika. Uiszczenie podwyższonej opłaty nie zwalnia z dalszych opłat bieżących.
Tomasz Gabrylewicz – prawnik
Pl. Kupiecki 10, 22 – 100 Chełm
e-mail: prawnik-chelm@wp.pl
www.radcaprawny-chelm.pl
tel.: 883 001 676
