22 listopada 2013 roku w Bibliotece Pedagogicznej w Hrubieszowie odbyły się Warsztaty Dziennikarskie dla uczniów Zespołu Szkół nr 1. Prowadzili je redaktorzy Gazety Akademickiej „Skafander” – Pan Mateusz Sawczuk i Pani Katarzyna Bochniak.
Dziennikarz, czyli kto?…
Dowiedzieliśmy się, że aby zostać dobrym dziennikarzem należy wyróżniać się odpowiedzialnością, wiarygodnością, ale także sumiennością w wykonywaniu zadanej pracy. Nie ukrywamy, że komunikatywność również byłaby przydatna. Dziennikarstwo to bardzo ciekawy zawód, który pozwala poznać wielu ciekawych ludzi. Niezależnie od poglądów dziennikarz musi pamiętać, by pozostać bezstronnym i obiektywnym, jednak nie można zapominać, że jest w pewien sposób opiniotwórczy. Dziennikarzem bywa się 24 godziny na dobę. Niestety zdarza się tak, że dziennikarz narażony jest na niebezpieczeństwo. Musi być silny psychicznie. Przed przystąpieniem do napisania artykułu powinien dokładnie zapoznać się z tematem i w ciekawy sposób przedstawić sytuację, doskonale władając przy tym językiem polskim.
Skafander – Skamander
Prowadzący przestawili też historię gazety „Skafander” wydawanej przez Państwową Wyższą Szkołę Zawodową w Zamościu.
„Skafander” rozpoczynał swoją działalność jako gazeta akademicka. Powstał w 2009 roku. Początkowy nakład wynosił 200 sztuk. Teraz „Skafander” jest gazetą rozpowszechnianą w województwie lubelskim, a nawet za naszą wschodnią granicą – na Ukrainie. Aktualny nakład gazety to 5 000 egzemplarzy. W dobie cyfryzacji „Skafander” doczekał się również wersji internetowej. Teraz każdy, bez wychodzenia z domu, może odwiedzić witrynę i przeczytać ciekawe artykuły.
Co można przesłać do „Skafandra”? Własną twórczość (prozę, poezję, fotografię, rysunki, muzykę), ogłoszenia, życzenia, pozdrowienia lub własny tekst prasowy.
Od tematu – do tekstu
Dowiedzieliśmy się również, jak zredagować ciekawy tekst publicystyczny.
Przed przystąpieniem do napisania artykułu na określony temat musimy nadać mu ciekawy tytuł, który zachęci czytelników do jego przeczytania. Tytuł powinien zaciekawić potencjalnych czytelników, winien być intrygujący. Pisząc artykuł nie możemy zapomnieć o krótkim wprowadzeniu do tematu – podtytule (zwanym lead). Następnie należy przejść do najbardziej obszernej części artykułu, czyli tekstu głównego, który powinien zawierać wszystkie niezbędne informacje dotyczące danego tematu. Tekst główny możemy – za pośrednictwem śródtytułów – podzielić na poszczególne akapity, którym powinniśmy nadać wyszczególniony pogrubioną czcionką tytuł. Dla nadania artykułowi atrakcyjności możemy zastosować wybicia. Są to „wyrwane z kontekstu” tekstu głównego cytaty, które zasługują na szczególną uwagę. Wybicia powinny nieść za sobą wartościowe przesłanie.
Ciekawe ćwiczenia
Redaktorzy przygotowali dla nas prezentację multimedialną, która zaznajomiła nas z pracą dziennikarza. Prowadzący warsztaty mieli w zanadrzu kilka ćwiczeń związanych z dziennikarstwem. Pod ich czujnym okiem mieliśmy za zadanie nadać jak najciekawsze tytuły gotowym już artykułom. Kolejnym, trudniejszym zadaniem, któremu czoła musieliśmy stawić, było napisanie recenzji. Mogliśmy samodzielnie wybrać temat, który zrecenzujemy, np. dowolnie wybrana książka, piosenka, film czy gra komputerowa.
Gatunki publicystyczne
Następnie redaktorzy szczegółowo przedstawili nam cechy najważniejszych gatunków prasowych m. in. recenzji, reportażu, felietonu, eseju i wywiadu.
Dowiedzieliśmy się, że recenzja jest analizą i oceną dzieła artystycznego, publikacji naukowej, projektu, przewodnika, poradnika, wystawy, przedstawienia teatralnego, publikacji multimedialnej, filmu, przemówienia, meczu. Pełni funkcję informacyjną, wartościującą, nakłaniającą lub zniechęcającą.
Z kolei reportaż to gatunek dziennikarsko – literacki obejmujący utwory będące sprawozdaniami z wydarzeń, których autor był bezpośrednim świadkiem lub uczestnikiem. O charakterze reportażu decyduje stosunek elementów informacyjnych oraz autorskiej interpretacji i oceny.
Dość ciekawym gatunkiem prasowym jest felieton – to jeden z gatunków publicystyki, swobodny w charakterze, często posługujący się literackimi środkami ekspresji. Zazwyczaj dotyczy aktualnych w danym momencie wydarzeń lub problemów, nie jest jednak nigdy programowym komentarzem do nich. W felietonie mogą występować elementy fikcji literackiej, z tym, że nie stanowią one celu same w sobie, podporządkowane są doraźnym celom publicystycznym.
Popisem kunsztu dziennikarza może być esej – szkic filozoficzny, naukowy, publicystyczny lub krytyczny, zazwyczaj pisany prozą, swobodnie rozwijający interpretację jakiegoś zjawiska lub dociekanie problemu, eksponujący podmiotowy punkt widzenia oraz dbałość o piękny i oryginalny sposób przekazu.
Z pozoru łatwy wywiad jest rozmową pomiędzy dwiema osobami lub prowadzącym i grupą osób, podczas której osoba przeprowadzająca wywiad zadaje pytania w celu uzyskania pewnych informacji, dotyczących na przykład jakiegoś ważnego wydarzenia.
Jesteśmy wdzięczni…
Spotkanie odbyło się w gościnnej Bibliotece Pedagogicznejw Hrubieszowie i przebiegało w bardzo milej atmosferze. Dzięki warsztatom poszerzyliśmy naszą wiedzę na temat dziennikarstwa. Okazuje się, że pisanie pomaga nam rozwijać swoje horyzonty myślowe, pozwala wyrażać siebie i kształtuje język.
Spotkanie było niezwykle ciekawym przeżyciem i pewien sposób otworzyło nas. Takie przedsięwzięcia pozwalają młodzieży na rozwijanie zainteresowań, przy czym uczą pracy w grupie.
Jest nam niezmiernie miło, że Pan Mateusz Sawczuk i Pani Katarzyna Bochniak poświęcili nam swój czas, wykazując się dużą wiedzą i ogromną życzliwością.
Angelika Jeleń, III T4d / Sylwia Nizio, III T4d / Patryk Oleszczuk, III T4b
