Występy w zespole muzycznym, sport, próby malowania kredką i akwarelą chyba przyczyniły się do tego, że połączył te wszystkie zainteresowania w „klejeniu” przeróżnych modeli samolotów i to ostatnie zainteresowanie zaprowadziło go do największych sukcesów sportowo – zawodowych.
***
Narodziny i nauka
Urodził się 23 X 1939 r. w Moniatyczach, ojciec Jan, matka Anna.
Uczęszczał od roku szkolnego 1946/47 do Publicznej Szkoły Powszechnej nr 2 w Hrubieszowie (m.in. wychowawczyni klasy była p. Halina Cieślik), ukończył ją w 1953 r.
Następnie Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Pierwszego nr 2 w Hrubieszowie z wychowawczynią p. Janiną Brzostek. Próbował też swoich sił w „Plastyku” w Zamościu.
—
Muzyka i sport
Ojciec Jan, instruktor muzyki, więc nie było innej drogi jak występować w świetnym zespole muzycznym ojca, grając na skrzypcach czy gitarze, wielokrotnie występował m.in. razem z bratem Leszkiem (do dziś znany plastyk i malarz) podczas różnych koncertów i konkursów w wielu miejscach. Ale tato był również działaczem sportowym, trochę społecznym trenerem a szczególnie kibicem hrubieszowskich piłkarzy, co podobało się młodziutkiemu sprytnemu Wieśkowi, więc występował jako bramkarz już na początku lat pięćdziesiątych XX wieku w młodszym zespole Ogniwa Hrubieszów, następnie Sparcie Hrubieszów i w końcu SRAKS „Unia” Hrubieszów. Treningów jak dla niego było nie za wiele, więc razem z kolegami dodatkowo podnosił swoje umiejętności na łąkach koło Sławęcina nad Huczwą lub łąkach znajdujących się za obecną halą na stadionie.
Jego nerwowe stukanie butami w słupki, „rwanie włosów” z głowy, piąstkowanie piłki, okrzyki do obrońców i wspaniałe robinsonady na długo zapadły w pamięci kibiców, często bramkę swojej drużyny wielokrotnie bronił wprost w niewiarygodnych sytuacjach.
W 1959 r. w klasie „A” „Unia uplasowała się na 2 miejscu, m.in. pokonując: Start Krasnystaw 4:1, Gwardię Lublin 8:1, Podlasie Biała Podlaska 1:0 (na wyjeździe), Lewart Lubartów 4:1, Ładę Biłgoraj 3:1, Czarnych Dęblin 3:2 (na wyjeździe), Avię Świdnik 2:0 (podaję drużyny, aby ktoś nie porównywał ówczesną A – klasę z obecną). Oprócz W. Korczaka m.in. w drużynie występowali: Zbigniew Piwkowski, Tadeusz Tokarski, Franciszek Jaworski, Mirek Macjherski, Tadeusz Skórzewski, Janusz Kaniuga (jednocześnie trener drużyny), Jerzy Pachniewski, Eugeniusz Pietrosiuk, Zabłocki, B. Burda, Hajkowski, Ryszard Palczewski, Henryk Barszczewski, Z. Paszkiewicz, L. Szklarz, R. Wilczewski.
W. Korczak był też uczestnikiem niezwykłego wydarzenia, ponieważ podczas trwania towarzyskiego meczu rozgrywanego w hrubieszowskich koszarach pomiędzy Unią i Chełmianką, obsługa nagłośnienia włączyła transmisję polskiego radia z przebiegu finałowej walki bokserskiej podczas Mistrzostw Polski pomiędzy młodziutkim, rewelacyjnym Romanem Czapko (wychowanek Gromu Hrubieszów) a słynnym Piotrem Gutmanem. Piłkarzy obydwu drużyn i sędziów jak gdyby na moment sparaliżowało, gra automatycznie została zatrzymana. Po zakończonej walce, grę wznowiono, piłkarze Unii wygrali 7:4.
Następnie Unia awansowała do klasy okręgowej i spadała, do zespołu zaczęli dołączać młodsi zawodnicy m.in. z bramkarzy Kazimierz Młodzianowski, Oktawian Lisowski, Wacław Suchecki, Ryszard Mazurkiewicz, Wiesław Wilkołak, a Wiesława Korczaka coraz bardziej pochłaniała inna pasja, mając coraz mniej czasu na bramkarskie treningi, więc po połowie lat sześćdziesiątych XX wieku zakończył karierę bramkarską za czasów trenera Antoniego Weremko.
Z powodzeniem również startował w zawodach lekkoatletycznych, szczególnie rzucając daleko oszczepem, m.in. wygrał w 1959 r. tę konkurencję wynikiem 44.20 m. podczas meczu LZS – MKS, jak i w tenisie stołowym, szachach oraz innych popularnych grach sportowych.
—
Modelarstwo to jest to
Występy w zespole muzycznym, sport, próby malowania kredką i akwarelą chyba przyczyniły się do tego, że połączył te wszystkie zainteresowania w „klejeniu” przeróżnych modeli samolotów i to ostatnie zainteresowanie zaprowadziło go do największych sukcesów sportowo – zawodowych.
Na początku lat sześćdziesiątych XX wieku w Młodzieżowym Domu Kultury w Hrubieszowie przy ulicy Ciesielczuka 1 zaczął prowadzić z dziećmi i młodzieżą zajęcia w modelarni lotniczej, jednocześnie sam siebie doskonalił w tej profesji. W 1962 roku w Krośnie uzyskał uprawnienia instruktora modelarstwa lotniczego klasy trzeciej. Sam jako zawodnik zdobył 3 tytuły Mistrza Polski w klasie modeli szybowców F1A. Wygrywał też większe zawody ogólnopolskie. Ponad 20 razy reprezentował Polskę na zawodach międzynarodowych (raz 3-ci, 2 razy miejsce 8), w tym 2 razy na Mistrzostwach Świata. Reprezentował też Aeroklub Ziemi Zamojskiej oraz Aeroklub Ziemi Lubelskiej.
Wychowankowie zdobywali wielokrotnie tytuły Mistrza Polski czy wicemistrza w Modelarstwie Lotniczym (nawet wcześniej od instruktora). Wygrywali też w zawodach wojewódzkich i ogólnopolskich lub zajmowali czołowe miejsca. Startowali też w zawodach międzynarodowych.
Od 1985 r. dyplomowany Instruktor Modelarstwa Lotniczego klasy „S”. W sumie ponad 30 lat prowadził z dziećmi i młodzieżą zajęcia w modelarni lotniczej w Młodzieżowym Domu Kultury w Hrubieszowie.
Wędkarz (i tutaj miał sukcesy) oraz spacery z ulubionym pieskiem prawie do ostatnich chwil swego życia. Interesowało Go również malarstwo czy rysunek. Był bardzo lubiany przez dzieci, młodzież, przyjaciół, kolegów. Zmarł 10 XI 2004 r.
—
Odznaczenia
Za osobiste osiągnięcia sportowe i wychowanków m.in. odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi, Nagrodą Kuratora Oświaty i Wychowania, Odznaką Zasłużony Działacz Kultury, tytułem Mistrza Sportu w Modelarstwie Lotniczym, Złotą Odznaką Sportową Modelarza Lotniczego z Trzema Diamentami, Srebrną Odznaką PZW za Zasługi dla Wędkarstwa Polskiego.
—
Uprawnienia
– Instruktor Modelarstwa Lotniczego klasy trzeciej – Krosno 24 VIII 1962 r.
– Sportowy Instruktor Modelarstwa Lotniczego klasy „S” – GKKFiS 9 IV 1985 r.
—
Niektóre osiągnięcia na zawodach:
– awans z Unią Hrubieszów do Lubelskiej Klasy Okręgowej w piłce nożnej
– mistrz powiatu LZS w rzucie oszczepem – 42.44 m. w 1959 r.
– 1 miejsce w klasie F1A na Ogólnopolskich Zawodach Modeli Swobodnie Latających w Radawcu 26 V 1968 r.
– 3 miejsce na Ogólnopolskich Zawodach Modeli swobodnie Latających w Radawcu 29 VI 1969 r.
– 2 miejsce w Ogólnopolskich Zawodach Modeli Swobodnie Latających w klasie F1A 20 VI 1971 r. w Lublinie
– udział w powiatowej spartakiadzie wiedzy i sprawności ogólno obronnych Ligi Obrony Kraju w 1971 r.
– 1 miejsce w 38 – tych Mistrzostwach Polski Modeli Latających F1A w Lesznie Wlkp. w dn. 7 – 9 IX 1973 r.
– 1 miejsce w 39 – tych Mistrzostwach Polski Modeli Latających F1A w Lesznie Wlkp. w dn. 2 – 4 IX 1974 r.
– 2 miejsce w Międzynarodowych Zawodach Modeli Latających F1A w Lesznie Wlkp. W dn. 18 – 21 IX 1974 r.
– 2 miejsce w zawodach międzynarodowych w klasie F 1A drużynowo w barwach Polski (Korczak – Kubit – Banasiuk) 18 V 1975 r. Erfurt (NRD)
– Ogólnopolskie zawody modeli latających Żary 29 VI 1975 r.
– 3 miejsce w Zawodach Modeli Latających w meczu pomiędzy Polska – NRD w Lesznie 3-7 IX 1975 r.
– 1 miejsce w 40 – tych Mistrzostwach Polski Modeli Latających F1A w Lesznie w dn. 3 – 7 IX 1975 r.
– Udział w barwach Polski podczas zawodów w Erewaniu (ZSRR) w 1977 r.
– 3 miejsce w kategorii F1A podczas Międzynarodowych Zawodów w Sezimovo Usti (CSRS) 27 VIII 1977 r.
– 1 miejsce w półfinale Mistrzostw Polski o Puchar Ziemi Średzkiej Modeli swobodnie latających F1A w Środzie Wlkp. 8 VI 1980 r.
– Udział w zawodach międzynarodowych w Sezimovo Usti (CSRS) 16 VIII 1980 r. 5 miejsce w kategorii F1A
– Udział w Pucharze Polski w 1981 r. i 1982 w Gliwicach.
—
Nagrody i odznaczenia:
– Dyplom za wkład pracy w dziedzinie upowszechniania kultury w powiecie hrubieszowskim, Hr. 20 V 1971 r. podpis Inspektor szkolny mgr Tadeusz Staniszewski
– Odznaka – Zasłużony Działacz Kultury
– Dyplom uznania za wieloletni, rzetelny wkład pracy w wychowanie młodzieży od Kuratora Okręgu Szkolnego Lublin 11 VI 1972 r.
– Nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania w Zamościu 31 III 1976 r.
– Za swoje osiągnięcia został odznaczony tytułem Mistrza Sportu w Modelarstwie Lotniczym nr 2782. przez GKKFiT Warszawa 22 II 1977 r.
– Złota Odznaka sportowa modelarza lotniczego z trzema diamentami, przyznana przez Aeroklub PRL, Warszawa 20 X 1977 r.
– Odznaka Pamiątkowa 50 – cio lecia Aeroklubu Lubelskiego 29 VII 1979 r. w uznaniu zasług dla rozwoju i działalności Aeroklubu Lubelskiego
– Odznaka „Zasłużony dla Społem” przyznał Centralny Związek Spółdzielni Spożywców Warszawa 5 X 1987 r.
– Srebrna Odznaka PZW za Zasługi dla Wędkarstwa Polskiego Warszawa 15 IX 1992 r.
– Dyplom Zarządu Okręgu Polskiego Związku Wędkarskiego w uznaniu zasług dla wędkarstwa
– Medal Jubileuszowy 15 – lecia Okręgu PZW w Zamościu – Zamość 23 IX 1995 r.
– Dyplom – podziękowanie za osiągnięcia w sportowej karierze piłkarskiej od Burmistrza Miasta Franciszka Sucheckiego i Przewodniczącego RM Dariusza Gałeckiego, dn. 1 VI 2003 r. Hrubieszów
– Złoty Krzyż Zasługi
—
Wypowiedź
Zenon Leszek Lenard – sąsiad
Mieszkałem blisko, więc Wieśka znałem od zawsze. Dodatkowo ja miałem starszego brata Mariana a on młodszego Leszka, więc nic dziwnego, że przebywaliśmy często razem. Nasz tato Julian również był działaczem sportowym i kibicem hrubieszowskich piłkarzy, więc wszyscy od małego chodziliśmy na mecze. Po meczach, jak i w inne dni udawaliśmy się na pobliskie łąki za stadionem i tam na ścieżkach toczyliśmy pojedynki z innymi takimi drużynami jak nasza, lub ćwiczyliśmy. Ja dodatkowo zawsze wiele strzelałem stojącemu na bramce Wieśkowi a on popisywał się wspaniałymi paradami, bo był zwinny jak kot i lubił to.
Ćwiczyliśmy też konkurencje lekkoatletyczne, skoki czy rzuty, młot np. mieliśmy wykonany z czajki ze słupa elektrycznego i zwykłego druta. Podczas meczów czy „zawodów” lekkoatletycznych przybieraliśmy nazwy reprezentacji silnych krajów, drużyn czy w la nazwiska słynnych zawodników.
Dodatkowo Wiesiek wpadł na pomysł i zbudował makietę skoczni narciarskiej (wówczas skoki też były w naszym kraju bardzo popularne), skoczkowie byli wykonani z papieru i tak powstała gra, którą pasjonowało się wielu chłopców.
Ale następna gra stała się jeszcze popularniejsza, ponieważ była moda na grę w cymbergaja, ale Wiesiek z moim bratem rozszerzyli tę grę, że na boisku wykonanym z desek a następnie z płyt pilśniowych, które posiadały bandy, linie jak na prawdziwym boisku i bramki wykonane z drutu oraz siateczek. W meczu występowało jak w prawdziwej grze w piłkę nożną 22 zawodników (specjalne guziki), którzy posiadali kolorowe „koszulki” (osobiście malowane przez Wieśka) zgodnie z barwami najlepszych państw świata w prawdziwej piłce nożnej. Biorący udział w rozgrywkach chłopcy przybierali nazwy państw np. Wiesiek Korczak grał jako Węgry, a ja Urugwaj. Został opracowany regulamin gry, jak najbardziej zbliżony do rzeczywistej gry na boisku i toczyliśmy mecze w ramach mistrzostw świata, czy lig (wówczas przybieraliśmy nazwy klubowe). Jak to przy grach, kto wygrywał to był zadowolony, kto przegrał to liczył na rewanże, więc często graliśmy od rana do wieczora.
—
Z prasy
Klasa A Lublinianka Ib – Unia Hr. 2:4 (2:2)
Bramki: Kaniuga (z karnego), Piwkowski 2 (po podaniach od Pietrosiuka), Jaworski (głową po rzucie rożnym wykonanym przez Pachniewskiego), ponadto grali: Korczak – Macherski, Paszkiewicz, (Barszczewski), Burda, Skórzewski, Pachniewski, Pietrosiuk, Tokarski. Mogli wygrać więcej. Wyróżnili się: Korczak i Skórzewski. W tabeli Unia 2.
—
Rok 1967
W Domu Kultury Dzieci i Młodzieży w Hrubieszowie przy ul. Ciesielczuka 1 od 1961 roku ożywioną działalność przejawiają zespoły modelarskie. Modelarnia jest dość dobrze wyposażona, ponieważ wiele narzędzi i sprzętu przekazał Aeroklub z Lublina, który sprawuje patronat nad modelarnią W 1965 r. przyszły pierwsze sukcesy. Na wojewódzkich zawodach w Rudawcu k/Lublina szybowiec silnikowy wykonany przez Lecha Kasprowicza, miał najdłuższy lot i zajął 1 miejsce. Dwa drugie miejsca zajęły szybowce Andrzeja Worobiewa z LO Hr. Jana Chabera z SP 1 Hr.. Również dwa 3 miejsca zajęli Marek Zalewski i Ryszard Nowak, a 4 – ty był Andrzej Gidziński. W 1966 w październiku we wszystkich trzech klasach modelarze z Hrubieszowa zajęli kolejno miejsca od I – V. Znów powtórzyli swe sukcesy: Marek Kasprowicz, Andrzej Worobiew, Jan Chaber, Marek Zalewski, Andrzej Gidziński i Ryszard Nowak. Zespół otrzymał puchar przechodni przedstawiający model nowoczesnej rakiety. Były też nagrody w postaci narzędzi modelarskich. W półfinałach mistrzostw Polski w Stalowej Woli modelarze z Hrubieszowa: Lech Kasprowicz i Michał Racewicz zajęli 2 i 3 miejsca w klasie modeli silnikowych.
—
1973
Po ostatnich zwycięstwach Wiesława Korczaka, Andrzeja Worobiewa i Henryka Kapuścińskiego na ogólnopolskich zawodach w Lublinie i Wrocławiu wzięli oni udział w 38 Mistrzostwach Polski modeli latających, które odbyły się w Lesznie. Złoty medal i tytuł mistrza Polski na rok 1973 w klasie modeli szybowców F 1 A zdobył Wiesław Korczak a brązowy medal zdobył Andrzej Worobiew również z Hrubieszowa, należący do Aeroklubu Lubelskiego.
—
1974
W Lesznie odbyły się międzynarodowe zawody modeli swobodnie latających, wyniki 1. NRD, 2. Czechosłowacja, 3. ZSRR, 4. Polska I, 5. Polska II, 6. Węgry. W klasie modeli szybowców 2 lokatę wywalczył Polak Wiesław Korczak przedzielając zawodników ZSRR.
—
Rok 1974 – Wywiad – Mistrz latających modeli
– Jakie cechy powinien posiadać dobry modelarz ?
WK. – wytrwałość, dokładny i pełen pomysłów, zmysł konstruktorski, wyobraźnia.
– Kiedy odkrył pan w sobie modelarskie powołanie ?
WK – Podczas nauki w Liceum Plastycznym w Zamościu ukończyłem kurs spadochronowy. Jednak ze względu na stan zdrowia musiałem zrezygnować z marzeń o karierze pilota czy spadochroniarza. I wtedy właśnie znalazłem pocieszenie w modelarstwie.
– Ile modeli samolotowych modeli wykonał pan do dziś ?
WK – Ponad 50, z tego to 35 szybowce F1-A, które stanowią moją specjalność.
– Od kiedy datują się pańskie sukcesy ?
WK – Za pierwszy poważny sukces uważam zdobycie mistrza Polski zdobyty w 1973, obroniony rok później.
– A starty międzynarodowe ?
WK – Jako członek kadry narodowej brałem udział m.in. w zawodach w Erfurcie zajmując 9 miejsce oraz w Lesznie, gdzie byłem drugi. Startowałem w austriackiej miejscowości Wiener Neustadt, ale bez powodzenia. Po 6 lotach miałem czyste konto. Do ostatniej próby wziąłem niepotrzebnie rezerwowy model, który po 57 sek. lotu opadł w spirali na ziemię. W ten sposób straciłem szansę znalezienia się wśród najlepszych modelarzy świata, których 41 spośród ponad 300, przystąpiło do ostatecznej rozgrywki o tytuły.
– Kiedy nastąpi próba nowego sprzętu w nowym sezonie ?
WK – Pierwsze zawody kontrolne odbędą się już w kwietniu. Wcześniej jednak chciałbym wypróbować swe najnowsze twory na naszym hrubieszowskim „lotnisku”, jakim są łąki nad Huczwą.
– Jako wieloletni instruktor MDK w Hr. wychował pan kilka pokoleń modelarzy …
WK – Przez naszą pracownię przewinęło się już ponad 500 adeptów modelarstwa. Wielu z nich kontynuowało i rozwijało później swe zainteresowania – np. w lotniczych szkołach wojskowych, na wydziale MEL Politechniki Warszawskiej, czy w aeroklubach. Muszę zaznaczyć, że moi podopieczni pierwsi ode mnie sięgnęli po sukcesy. Po zwycięstwach w zawodach wojewódzkich w 1966 i 1967 r., przyszły pierwsze starty w finałach mistrzostw Polski, a w l. 1972 – 1973 – tytuły wicemistrzów kraju zdobyte przez Henryka Kapuścińskiego, Wojciecha Nowosada oraz Andrzeja Worobiewa.
—
197?
Instruktor Wiesław Korczak od ponad 10 lat prowadzi zajęcia w Domu Kultury Dzieci i Młodzieży w Hrubieszowie (ok. 50 chłopców). Ostatnio on osobiście odniósł wspaniały sukces podczas odbywających się w Nowym Targu eliminacji kadry narodowej modelarzy lotniczych przed mistrzostwami świata reprezentując Aeroklub Lubelski zajął on 3 miejsce. Będzie więc reprezentował Polskę na mistrzostwach świata w Austrii. Inni modelarze z Hrubieszowa zajęli miejsca: 6. Edward Nowosad i 9. Henryk Kapuściński. W. Korczak weźmie również udział w międzynarodowych zawodach modeli szybowców w Erfurcie (NRD).
—
Echo Sportowe / Sztandar Ludu/ 26 05 1975 r.
Członkowie sekcji modeli latających przy Młodzieżowym Domu Kultury w Hrubieszowie w tegorocznym sezonie odnieśli wiele sukcesów. Na ogólnopolskich zawodach w Gliwicach 1 miejsce w klasyfikacji generalnej i puchar zdobył startujący w kategorii modeli szybowcowych junior Roman Łapka. W kategorii seniorów w kategorii modeli silnikowych 3 miejsce wywalczył Michał Racewicz. W kategorii modeli o napędzie gumowym pierwszy był Waldemar Wesołowski wśród seniorów, a Wojciech Gajewski 3 – ci wśród juniorów. Modelarze z Hrubieszowa startują w barwach Aeroklubu Lubelskiego. Kolejny sukcesy odnieśli hrubieszowiacy podczas eliminacji do mistrzostw Polski w Krośnie nad Wisłokiem. Henryk Kapuściński okazał się najlepszym seniorem, a Waldemar Wesołowski wywalczył 2 miejsce w grupie seniorów w kategorii modeli o napędzie gumowym. W klasie modeli szybowcowych juniorzy zajęli miejsca: 2. Zbigniew Klimczewski, 3. Roman Łapka, 6. Marek Kudyba. Natomiast opiekun hrubieszowskiej sekcji Wiesław Korczak w międzynarodowych zawodach o Mistrzostwo Krajów Socjalistycznych w Erfurcie (NRD) w kategorii modeli szybowcowych drużynowo wśród 10 państw wywalczył srebrny medal (1. CSRS), a indywidualnie był 5. Dalej brali udział w MP w dn. 4/7 09 w Lesznie, a W. Korczak w składzie repr. Polski wziął udział w mistrzostwach świata 15/20 08 1975 r. w bułgarskiej miejscowości Plovdiw
—
Pisano o nim w książkach
– 1000 słów o modelarstwie – Stefana Smolisa z 1987 –„ Krótka charakterystyka osiągnięć”
– Sekrety modeli szybowców klasy F1A – Stanisława Kubita z 1985 r. zdjęcia z opisem
– Ilustrowane dzieje Hrubieszowa cz. 2 – Mirosław Dąbrowski, Krzysztof Szwaczkiewicz 2004
***
Na podstawie materiałów przekazanych przez żonę Janinę oraz wywiadu z p. Leszkiem Lenardem, za co dziękuję raz jeszcze…
… opracował
Marek Ambroży Kitliński (mak)
_________________________________________________
_________________________________________________
Hrubieszow LubieHrubie 2010