Szpikołosy – jedna z wielu pięknych miejscowości naszego malowniczego powiatu.
Ponad 100 lat temu, jeszcze pod zaborem rosyjskim i panowaniem Caratu i narzuconego wyznania prawosławnego (6 mężczyzn zostało skazanych na Syberię za nieprzyjęcie wiary, po 30 latach ciężkiej pracy tylko 3 wygnańców wróciło do domu). Po tym wydarzeniu mieszkańcy tej wsi jednogłośnie postanowili wybudować kaplicę, pokazać jedność chrześcijan i kościoła, co udowodnili swoim czynem. Do pracy po zachodzie słońca stanęli wszyscy katolicy z tej wioski.
W ciągu jednej nocy wykopali fundamenty, wybudowali ściany i postawili krokwie z krzyżem na szczycie kaplicy pod lasem. Rano carski konny patrol osłupiał na widok nowej katolickiej świątyni, żołnierze carscy oczywiście chcieli zburzyć symbol wiary, ale oficer – dowódca patrolu, chyba miał sumienie, albo wyznawał zasadę – wschodniej tradycji.
Kapliczka została. Dokończona, stała się symbolem wiary i nadziei, służyła jeszcze, jako kościół katolicki w czasie okupacji niemieckiej, dawała znów nadzieję tak, jak wcześniejszym pokoleniom – na wolność. Dzisiaj jest pomnikiem historii, miejscem, przy którym często zatrzymują się rowerowi turyści z całej Polski, zwiedzający tzw. Piękny Wschód. Jadą wzdłuż granicy nad Bugiem, podziwiają dzieło przodków i ich bohaterską pracę jednej nocy.
Historia zasłyszana w dzieciństwie od Jana Łepika i Stanisława Greniuka, którzy w okowach zimy spotykali się często przy krojeniu tytoniu i mocnej herbacie, na skraju Dziekanowa i początku Szpikołos.
Autor: Miejscowy
Zdjęcia: Autor
(materiał nadesłany)
Zobacz też:
Ptasznik że Szpikołos – ZDJĘCIA
LubieHrubie na Twitterze
