28 kwietnia 2024

PZPSW: Magiczne Roztocze

Roztocze to kraina czystego powietrza, szumu potoków, żywicznego zapachu lasów, malowniczych krajobrazów. Kraina ciszy i spokoju. To właśnie tutaj grupa uczniów Powiatowego Zespołu Placówek Szkolno – Wychowawczych, rodziców i nauczycieli wybrała się na wycieczkę.


Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Krasnobrodu. Weszliśmy na wieżę widokową, z której był przepiękny widok na okolicę. Następnie pojechaliśmy do Kaplicy Świętego Rocha w Krasnobrodzie, która powstała około XVII wieku. Chłód lasu, czyste powietrze i cisza sprzyjają kontemplacji i refleksji – tam zebraliśmy siły na dalsze zwiedzanie. Przy kapliczce na posesji zorganizowano miejsce do wypoczynku oraz sklep, w którym zakupiliśmy pierwsze pamiątki z wyjazdu. Następnie udaliśmy się do  Kapliczki „Na Wodzie”, jest to jedna  z popularniejszych atrakcji Krasnobrodu. Miejsce kultu i pielgrzymek z całej Polski. Obiekt pochodzi z XVIII w. i nazywany jest często „Kaplicą Objawień”, ponieważ w tym miejscu w 1640r. Jakubowi Ruszczykowi objawiła się Matka Boża. Wypływająca ze źródeł pod kaplicą woda jest, według miejscowej ludności oraz pielgrzymów, lecznicza. My również wierzymy w lecznicze właściwości wody, więc ją nabraliśmy do butelek. Odpoczęliśmy chwilę w  uroczym parku dookoła kapliczki, w którym rozlokowano rzeźby ze Stacjami Różańcowymi oraz kilka innych rzeźb sakralnych. Obok kaplicy znajduje się figura przedstawiająca objawienie się Matki Bożej. Następnie udaliśmy sięSanktuarium Maryjnego w Krasnobrodzie, które składa się z kilku bardzo ważnych budynków. 

Z Klasztoru udaliśmy się na  dziedziniec, gdzie zwiedzaliśmy: Ptaszarnię, Muzeum Wieńców DożynkowychMuzeum Etnograficzne Wsi Krasnobrodzkiej, Wystawa Muzealna Flory i Fauny Roztocza, Muzeum Garncarstwa Krasnobrodzkiego, Muzeum Paleontologiczne. Od Księdza dyżurującego dostaliśmy na pamiątkę obrazki Matki Boskiej Krasnobrodzkiej.  Mimo sezonu kąpielowego i słońca, pomoczyliśmy tylko nogi, bo temperatura nie sprzyjała kąpielom. Po długim dniu zwiedzania, udaliśmy się do gospodarstwa agroturystycznego, gdzie czekał na nas ciepły posiłek. Wieczór spędziliśmy przy ognisku.

Rano pojechaliśmy do Zwierzyńca. Naszym celem było odwiedzenie Roztoczańskiego Parku Narodowego. Gdy dojechaliśmy na miejsce spotkaliśmy się z przewodnikiem, który  oprowadzał nasŚcieżką edukacyjną na Bukową Górę.  Ścieżka kończy się w miejscowości Sochy przy cmentarzu upamiętniającym niemiecką pacyfikację wsi 1 czerwca 1943 r. Z Soch udaliśmy się w dalszą wędrówkę szlakiem na Stawy Echo, gdzie znajduje się system pomostów widokowych połączonych drewnianymi kładkami. Z pomostów widokowych rozpościera się panorama na stawy „Echo”- przy sprzyjających warunkach można tu obserwować koniki polskie w warunkach hodowli rezerwatowej. My niestety ich nie zobaczyliśmy.

Po obiedzie z udaliśmy się do Kościoła „Na Wyspie” pw. św. Jana Nepomucena, zwany też „Kościołem na wodzie”. Z niecierpliwością czekaliśmy na ks. Jarosława Zadzadzkiego. Gdy weszliśmy do środka budowli, oglądaliśmy piękne malowidła. Po chwili rozpoczęła się Msza Św. odprawiona specjalnie dla nas, w intencji uczniów, rodziców, i nauczycieli PZPSW. Kazanie było wzruszające, wycisnęło łzy z oczu. Ks. Jarosław mówił do nas „WY JESTEŚCIE SOLĄ ZIEMI, WY JESTEŚCIE ŚWIATŁEM ŚWIATA” (por. Mt 5, 13-14). Mówił do naszych uczniów, pięknymi słowami, a nam rodzicom i nauczycielom dziękował za trud włożony w ich wychowanie.  Po Mszy Św. nasi uczniowie zostali zaproszeni przed ołtarz, był to szczególny moment w którym Ks. Jarosław położył ręce nad każdym z osobna i się pomodlił.  Zakończeniem wspaniałego spotkania było wspólne zdjęcie. Następnie Ks. Jarek zaproponował nam wejście na Wieżę Widokową. Był to świetny pomysł – mogliśmy podziwiać całą panoramę Zwierzyńca.

Ostatni dzień wycieczki zaczęliśmy od spływu kajakowego po rzece Wieprz. Była to niezapomniana atrakcja. Długość  trasy to 8 km. Kajakową przygodę z Wieprzem rozpoczęliśmy od przystani kajakowej w Hutkach. Bardzo malowniczy etap spływu pokonaliśmy w ok. 2 godziny.  Wszyscy cało dopłynęli do końca trasy. Następnie, busem udaliśmy się po miejscowości Mokrelipie – ostatni punkt naszej wycieczki. Tam odwiedziliśmy Gospodarstwo pasieczne „ULIK” znajduje się na skraju Szczebrzeszyńskiego Parku Krajobrazowego w otoczeniu wzgórz i pól malowniczego Roztocza – krainy miodem płynącej. Gospodarze pasieki „Ulik” opowiadali o właściwościach miodów i pszczelarstwie. Następnym przystankiem na ścieżce edukacyjnej był Skansen Pszczelarski. Tam poznaliśmy historię bartnictwa i pszczelarstwa, podziwialiśmy ule zabytkowe i nowoczesne. W specjalnej altance znajdował się oszklony ul pokazowy do oglądania pracy pszczół z bliska. W sali muzealnej oglądaliśmy zabytkowe miodarki drewniane i metalowe, podkurzacze, prasa do węzy, siatki i wiele innych rekwizytów. Druga sala muzealna była związana w życiem na wsi, a więc widzieliśmy w niej żarna, moździeż, tarki, maszyna tkacka, warsztat stolarski, radia lampowe, zegary, obrazy, żelazka z „duszą”, itp. Ostatnią salą była sala szkolna z wyposażeniem z lat 70′ dwudziestego wieku. Na koniec zwiedzania odbyła się degustacja miodów – w tym miodu fasolowego- miodu regionalnego.

Szczęśliwi, ale zmęczeni wróciliśmy do Hrubieszowa. Roztocze to niezwykłe miejsce. Szkoda, że nie mogliśmy zostać na dłużej. Może tu jeszcze wrócimy…

 

Zdjęcia:

http://pzpswhrubieszow.pl/wiadomosci/1/wiadomosc/189308/magiczne_roztocze

 

 

fot. PZPSW