Fundacja Reksio i Przyjaciele w Podhorcach jest organizacją non profit, która utrzymuje się tylko z datek dobrych ludzi i zajmuje się zwierzętami opuszczonymi i skrzywdzonymi przez los.
Pies to najlepszy przyjaciel człowieka każdy z nas, kto ma swojego psa w domu doskonale wie, że jest to prawda. Codziennie przekonujemy się o tym, gdy wracamy zmęczeni do domu i od progu wita nas merdający ogon wiernego przyjaciela, który kocha nas bez względu na wszystko.
Psu jest wszystko jedno, czy jesteśmy biedni, czy bogaci, wykształceni, mądrzy czy głupi, pijani czy trzeźwi, starzy czy młodzi, psy kochają bezwarunkowo.
Ale czasami serce boli, jak stoją na ulicy bezdomne, głodne, niczyje, porzucone i już nawet nie agresywne pieski.
W Gminie Werbkowice pojawił się pan Alfred Krzesimowski, który kupił posiadłość w Koloni Podhorce i przygarnął te chore, niechciane i wyrzucone przez ludzi niczym śmiecie psiaki. To jest azyl dla „seniorów”, które pomimo cierpień, starości i ułomności, nigdy nie przestały kochać człowieka.
Fundacja Reksio i Przyjaciele w Podhorcach jest organizacją non profit, która utrzymuje się tylko z datek dobrych ludzi i zajmuje się zwierzętami opuszczonymi i skrzywdzonymi przez los.
Ale oprócz wielkiego serca pana Alfreda, psiaki potrzebują pieniędzy na opiekę weterynaryjną, leki, jedzenie i na inne potrzeby bieżące, wiem że w tej chwili nie jest dobrze.
Pan Alfred szuka dla siebie dodatkowej pracy bo „nie wyrabia”. Wiem, że jedzie na okruchach, ale za bardzo kocha te biedaki, żeby się ich pozbyć.
„Bezinteresowna pomoc to bardzo cenny dar, jaki człowiek ofiaruje każdej żywej istocie, która jest w potrzebie, nie oczekując nic w zamian”.
Bardzo proszę w imieniu Fundacji o pomoc – każdy grosz będzie mile widziany i potrzebny.
FUNDACJA REKSIO I PRZYJACIELE
nr konta 94 9642 0009 2001 0009 2643 0001
w tytule wpisać „dar na cele statutowe”
Jeżeli ktoś chciałby kupić karmę (ale nie suchą, bo brak zębów), to można zostawić u mnie w biurze w Werbkowicach przy ulicy Piłsudskiego 1, a ja przekażę, gdyby ktoś chciał osobiście zawieźć, a nie zna drogi – to z przyjemnością ją wskażę.
Danuta Muzyczka