Hrubieszów
W sobotę 25 października 2008 r. od godz. 9.30 w Hali HOSiR w Hrubieszowie odbędzie się Halowy Turniej Piłki Nożnej Oldboyów poświęcony pamięci wybitnego trenera i nauczyciela wf z Hrubieszowa Antoniego Weremko.
W turnieju wezmą udział drużyny z Puław, Chełma, Włodawy, Zamościa i Hrubieszowa, złożone z zawodników urodzonych w 1978 roku i starszych. Dla najlepszych drużyn i zawodników przewidziane są okazałe puchary. Organizatorzy liczą na liczne przybycie na turniej imienia tego wybitnego człowieka – sportowca – nauczyciela – wychowawcy jego rodziny, uczniów, zawodników, kibiców, znajomych itd.
Na I piętrze w Hali HOSiR w gablocie znajdują się przygotowane przez trenera Mirosława Szupra – zdjęcia, dyplomy i krótki rys dokonań śp. A. Weremko.
***
ANTONI WEREMKO
Urodził się 20 czerwca 1937 r. w Uściługu (obecnie Ukraina).
W czasie wojny, w 1944 r., w wieku 7 lat stracił ojca.
Lata powojenne to Zamość, gdzie skończył szkołę podstawową w 1951 r., następnie Średnią Szkołę Sportową w Gdańsku w 1956 r., Studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie to lata 1956 – 1960, otrzymując tytuł magistra wychowania fizycznego.
Pierwsza praca zawodowa to w roku szkolnym 1960/61 w Janowie Podlaskim na stanowisku nauczyciela wychowania fizycznego i higieny w Zasadniczej Szkole Zawodowej.
Od września 1961, nieprzerwanie przez 42 lata, zatrudniony w Liceum Ogólnokształcącym im. Ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie, jako nauczyciel wychowanie fizycznego, przysposobienia wojskowego i przez dziesięć lat – kierownik internatu. Po powołaniu Powiatowego Szkolnego Związku Sportowego w Hrubieszowie w 1964 r. przez kilka lat organizował zawody międzyszkolne na szczeblu powiatowym.
W swoim życiorysie zawodowym ma również tytuł kierownika Powiatowego Ośrodka Metodycznego.
II stopień specjalizacji zawodowej zdobyty w 1989 r. i tytuł trenera II klasy w piłce nożnej.
Umiejętności trenerskie wykorzystywał z powodzeniem prowadząc drużynę seniorów „Unia” Hrubieszów już w roku 1962, po drodze m.in. zdobywając awans do 1/8 finału Pucharu Polski w 1979 r. pokonując m.in. Hetmana Zamość 7:3, Iglopol Dębica 5:1, II – ligowy Ursus Warszawę 3:2, czy wielokrotnie wprowadzając prowadzony zespół w rozgrywkach ligowych do klasy wyższej. Jeszcze w latach dziewięćdziesiątych prowadził w Unii grupy młodzieżowe.
Do najwybitniejszych jego podopiecznych należeli: Jan Lebiedowicz, Zbigniew Wiśniewski, Ryszard Wołoszyn, Eugeniusz Pietrosiuk, Henryk Barszczewski, Jerzy Pachniewski, Kazimierz Młodzianowski, Mirosław Majcherski, Eugeniusz Cieśla,Ryszard Bojko, Antoni Czarnecki, Marian Cisło, Paweł Pyszniak, Andrzej Grabowski, Zdzisław Bzikowski, Jan Paczała, Bogdan Bałdyga, Mirosław Szuper, Jan i Mirosław Nowakowie, Janusz Horajecki, Janusz Rybak, Jan Skierski, Zbigniew Kargol, Ryszard Głowacz, Zbigniew Lebiedowicz, Janusz Trojanowski, Janusz Olejarz, J. Fedorowicz, Eugeniusz Gajec i inni.
W rywalizacji międzyszkolnej największe sukcesy odnotowały dziewczęta w sztafetowych biegach przełajowych sześciokrotnie awansując do centralnych finałów a dwukrotnie stając na najniższym podium. Chłopcy wywalczyli 8 – me miejsce w Polsce w pięcioboju la w 1969 r. W koszykówce, siatkówce i piłce ręcznej jego podopieczne i podopieczni wielokrotnie stawali na podium na szczeblu wojewódzkim (patrz w dziale sport Staszic I i II).
Niezwykłe umiejętności zawodowe i ogromne zaangażowanie w pracy przynoszą uznanie przełożonych, popularność w środowisku, niezwykłą sympatię młodzieży i … kibiców.
***
LISTA NAGRÓD jest bardzo długa:
1.Krzyż Kawalerski – 1991 r.
2.Złoty Krzyż Zasługi – 1981 r.
3.Srebrny Krzyż Zasługi – 1977 r.
4.Nagroda Ministra Oświaty II stopnia – 1973 r.
5.Nagroda Ministra Oświaty III stopnia – 1979 r.
6.Medal Komisji Edukacji Narodowej – 2000 r.
7.Medal Komisji Edukacji Narodowej – 2002 r.
8.Nagroda Starosty – 2001 r.
9.Nagroda Dyrektora szkoły – 7-krotnie
10.Odznaki: Ludowego Związku Sportowego, Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, Polskiego i Okręgowego Związku Piłki Nożnej, Szkolnego Związku Sportowego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej.
11.Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej
12.Odznaka Zasłużony Hrubieszowszczyźnie.
13. Inne …
W drodze zawodowej, usłanej sukcesami, posiadał pociąg do budowania szkolnych boisk, skoczni, zielonej sali, letniego basenu przy pałacu Du Chateau, lodowiska wylewanego przez wiele zimowych nocy w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych oraz siłowni wydobytej z głębokich piwnicznych czeluści. Za co szkoła otrzymywała dodatkowe nagrody.
Przeprowadzał mnóstwo rozgrywek szkolnych, z młodzieżą prowadził kroniki SKS, gabloty, organizował wyjazdy na zawody, pochody pierwszomajowe, wielkie pokazy sportowe na 1000 – lecie Państwa Polskiego.
Jego pracę zawodową opiniowała czterech dyrektorów szkolnych i kilku prezesów klubu sportowego – zawsze na ocenę szczególnie wyróżniającą i zawsze towarzyszyły tej ocenie sformułowania: obowiązkowy, zdyscyplinowany i odpowiedzialny.
Życie osobiste to też szkoła i stadion, bo mieszkanie w szkole lub tuż niedaleko, a żona polonistka w tym samym liceum. Mimo życiowych trudów zachowuje pogodę ducha; życzliwy, wymagający, ale sprawiedliwy. Uwielbiany przez wszystkie pokolenia wychowanków. Niezrównany wzór dla młodzieży zaangażowanej w sport.
Hrubieszów stał się kuźnią talentów i ludzi wybierających zawód swojego Mistrza. Lista wychowanków, absolwentów Akademii Wychowania Fizycznego jest bardzo długa.
W roku 2002, w maju umiera żona – pani profesor Janina Weremko. Jest to też ostatni rok etatowej pracy Antoniego Weremko. Kolejne dwa lata to praca na ½.
Profesor i trener Antoni Weremko zmarł tragicznie w dniu 15 kwietnia 2007 roku.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 18 kwietnia.
Opracował – mak