Są takie miejsca na ziemi, gdzie widoki i atmosfera miejsca zapiera dech w piersiach.
Są takie miejsca do których chciałoby się pojechać i odetchnąć panującym tam powietrzem.
Są miejsca do których wracamy w myślach i żałujemy, że więcej ich nie zobaczymy.
Są również takie o których zobaczeniu możemy tylko pomarzyć.
Przeczytajcie zatem serię moich artykułów o cudach na ziemi.
Zacznę od przedstawienia mauzoleum – Tadż Mahal w Indiach.
Budowla została wzniesiona w latach 1632 – 1654. Jest hołdem wzniesionym przez małżonka na cześć swojej zmarłej żony. W 1631 r. żona szacha Dżehana zmarła mając 36 lat. Umarła wydając na świat ich czternaste dziecko. Przez osiemnaście lat była ona nie tylko żoną lecz również jedynym doradcą politycznym Dżehana.
Szach po śmierci żony okrył się żałobą i poprzysiągł zbudować grobowiec godzien pamięci jego żony.
Grobowiec wykonano z marmuru, zdobione szlachetnymi kamieniami. Jak głosi legenda niegdyś w Tadż Mahal były srebrne drzwi i baldachim z pereł nad symbolicznym grobowcem cesarzowej. Wokół tej przepięknej budowli rozciągają się ogrody.
Inna legenda głosi, iż szach Dżehan zamierzał zbudować dla siebie identyczne mauzoleum z czarnego marmuru po drugiej stronie rzeki Jamuna. Jednak przez ostatnich dziewięć lat swego życia był więziony przez swego syna i nie zdążył zbudować grobowca, skutkiem czego został pochowany obok żony.
Ta budowla jest aktem ponadczasowej miłości. Czytając te słowa odpłyńmy myślami choć na chwile na Daleki Wschód…..
Źródło:
1. Przewodnik po skarbach cywilizacji, Oficyna Wydawnicza Mulico, Warszawa 1995.
