7 stycznia 2007 r. w Hrubieszowskim Domu Kultury odbyło się przedstawienie jasełkowe przygotowane przez uczniów Gimnazjum nr 3 im. Jana Pawła II i Szkoły Podstawowej nr 3 w Hrubieszowie.
Zimowe, deszczowe popołudnie nie zniechęciło mieszkańców Hrubieszowa, którzy wypełnili po brzegi salę widowiskową HDK i zechcieli spędzić je w świątecznym nastroju z młodzieżą. Przenieśli się wraz z młodymi artystami do Betlejem i okolic, by wsłuchać się w podniebny śpiew grudniowej nocy, sprzed dwóch tysięcy lat, kiedy narodził się Bóg – Człowiek.
Dzięki profesjonalizmowi wykonania i świetnej oprawie muzyczno-słownej, przedstawienie w efekcie przyjęło charakter nabożeństwa – jak zauważył ks. dziekan Kazimierz Gawlik. Wyraził on również swój podziw dla talentu i poświęcenia uczniów Gimnazjum im. Jana Pawła II, którzy to wyjątkowo angażują się w tego typu przedsięwzięcia.
Tuż po przedstawieniu p. dyr. Marzanna Bednarczuk, pozostając w tym specyficznym klimacie, złożyła wszystkim obecnym życzenia i podziękowania p. dyr. HDK Emilii Feliksiak i władzom miasta za to, że młodzież mogła wystąpić właśnie w Hrubieszowskim Domu Kultury – przed szeroką publicznością.
Podziękowania należą się również wszystkim, którzy pomogli w przygotowaniu tego Misterium – pracownikom HDK: operatorowi świateł, akustykowi, plastykom HDK i Gimnazjum nr. 3.
Szczególne wyrazy wdzięczności złożono p. Anecie Franke i o. Maciejowi Fryzowiczowi za opracowanie scenariusza, muzyki i przygotowanie uczniów. To dzięki nim młodzi aktorzy przybliżyli publiczności wydarzenia Betlejemskiej nocy.
Dowodem na to, że ich trud nie poszedł na marne był ogrom oklasków. „Ręce aż swędziały, by wciąż klaskać…” powiedział. ks. Gawlik.
Na koniec usłyszeliśmy życzenia, które w imieniu p. dyr. Marzanny Bednarczuk i Anny Świstowskiej dedykowane są również wszystkim internautom:
„Niech Maleńka Dziecina Jezus
Błogosławi wyciągniętą rączką.
Niech rozsieje światło betlejemskie
w naszych rodzinach, ojczyźnie
i na całym świecie.
Niech opatrzność Boża
czuwa nad wszystkimi przedsięwzięciami
w Nowym 2007 Roku.”
KooC
Ze swej strony dodam jedynie, że spektakl nie był pozbawiony humoru, który pełnił w nim równie ważną rolę, jak zaduma i refleksja. Wysoki poziom przedstawienia był dla mnie miłą niespodzianką, a moje dzieci już dawno nie oglądały niczego z taką ciekawością.
Powinni go wystawić jeszcze raz!
mac
