Pana Mariana Biziora poznałem jeszcze jak byłem zawodnikiem, znajomość kontynuowałem jako lekkoatletyczny trener w Unii Hrubieszów, działacz. Zawsze miło się rozmawiało, bacznie wysłuchał problemy, starał się je rozwiązać, współpracować. Po wyjeździe do Zamościa spotykaliśmy się przy różnych okazjach sportowych, czytałem o nim w prasie, zawsze taki sam, życzliwy, pogodny, doradzić, podziękować… oddany dla sportu i nie tylko, i taki jest do dzisiaj! Dlatego poniżej jednym przypominam, innym przedstawiam Jego bogatą działalność!
Marian Bizior – działacz społeczno/sportowy!
Dane ogólne
Urodził się 2.01.1939 r. w Mienianach, pow. Hrubieszów.
Ojciec – Feliks,
Mama – Barbara
(prowadzili gospodarstwo rolne w Mienianach).
Żona – Aurelia
Nauka i przygoda zawodniczo – sportowa.
Do szkoły podstawowej uczęszczał w Ślipczu i Czerniczynie. W pierwszej połowie lat 50-tych XX wieku był uczniem Liceum „Biskupiego” (św. Stanisława Kostki) w Lublinie, a następnie Liceum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie. W tym okresie zainteresował się sportem i uprawiał boks oraz lekkoatletykę, uczestnicząc jako zawodnik w wielu imprezach sportowych.
Pięściarz i koledzy.
Boks uprawiał w LZS „Grom” Hrubieszów, razem ze znakomitym bokserem Romanem Czapko, później wicemistrzem Polski i długoletnim zawodnikiem mistrzowskiej Legii Warszawa, z którym siedział w jednej ławce w Liceum St. Staszica w Hrubieszowie, razem trenowali i uczestniczyli w zawodach bokserskich, jak i lekkoatletycznych.
Będąc już członkiem Zrzeszenia LZS od 23 marca 1955 r. na pierwszych Mistrzostwach Powiatu Hrubieszowskiego, w tym samym roku w boksie, zorganizowanym przez znanego działacza sportowego, Przewodniczącego Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej w Hrubieszowie Michała Starykiewicza, Marian Bisior zdobył tytuł mistrza w wadze muszej, a Roman Czapko w papierowej. Z jego koła LZS Mieniany tytuły mistrzowskie zdobyli również: Zdzisław Milczuk w półśredniej i Czesław Makowiec w średniej, którzy mieszkali w tym czasie w Masłomęczu.
W tym samym roku wystąpił zwycięsko, m.in. w meczu Hrubieszów – Uchanie/Zamość 14:8, czy meczu ligowym z LZS Zamość 11:7. Drużyna awansowała z klasy B do A. Rywalizował również w turnieju kwalifikacyjnym w Lublinie, niestety przegrywając walki z Wiśniewskim z Kraśnika i Piątkiem ze Sparty Lublin. Dobrze pamięta również z początków tej sekcji – Tadeusza Fila, Olszewskiego, Ryszarda Kosiora, Szkicę, Wacława Szczepańskiego, Jerzego Samsonowicza, Waldemara Szczecinę, Mariana Borysa (również, dobrze biegał).
Biegacz i inni lekkoatleci.
Jako lekkoatleta Marian Bizior uprawiał biegi średnie i do niego należał przez wiele lat rekord powiatu hrubieszowskiego w biegu na 1500 m wynikiem 4:24,6 min z 1955 roku, a odebrał go Tadeuszowi Koniorowi 4:41,4 (1954). Startował w wielu zawodach reprezentując barwy szkolne i LZS Hrubieszów.M.in., wówczas podczas zawodów startowali:
Tadeusz Tokarski 100 m – 11,7 (świetny również piłkarz),
Jan Krasnopolski 400 m – 59,2, dysk – 36.50 i kula – 10.63 (też bokser oraz ciężarowiec),
Edward Jurczuk 400 m – 56,8,
Stanisław Kuźmiński 400 m – 56,6 i trójskok – 12.83 (później czołowy zawodnik w Polsce, w tej drugiej konkurencji, rekord życiowy – 15.63),
Kazimierz Gaczyński 800 m – 2:16,8,
Stanisław Wochna 3000 m – 10:08,1,
Eugeniusz Pietrosiuk w dal – 6.04 i wzwyż – 1.61 (świetny również piłkarz, pięściarz),
Jerzy Misiaczek trójskok – 11.94,
Dariusz Świech kula – 11.75, dysk – 32.00 (jednocześnie znakomity nauczyciel wychowania fizycznego w Staszicu oraz sztangista),
Edmund Igras oszczep – 46.20 m.
Panie też były dobre np.:
Lucyna Sowińska 100 m – 13,6, w dal – 4.44, kula – 8.26,
Lucyna Misian 100 m – 13,6, w dal – 4.47, wzwyż – 1.31 i 400 m – 1:04,8,
Helena Mielniczuk 200 m – 28,4, w dal – 4.40,
Barbara Bondarewicz 100 m – 13,6, 200 m – 28,6.
Te cztery panie w sztafecie 4 x 100 m – 55,4 sek. po zdobyciu mistrzostwa województwa i ustanowienia rekordu okręgu lubelskiego, startowały na Centralnej Spartakiadzie Młodzieży w Poznaniu w 1955 r.
Nie tylko sport!
Kontynuując naukę ukończył Technikum Rolnicze w Zamościu, a następnie studia magisterskie na Wydziale Prawa i Administracji UMCS w Lublinie oraz studium organizacji i zarządzania w PTE Kraków.
Pierwsza praca i działalność społeczna.
Pracę zawodową rozpoczął od administracji państwowej, pracując w Gromadzkiej Radzie Narodowej w Kozodawach. Po powstaniu Związku Młodzieży Wiejskiej w 1957 r. na pierwszym powiatowym Zjeździe tej organizacji został wybrany na Przewodniczącego Zarządu Powiatowego ZMW w Hrubieszowie, gdzie pracował etatowo przez 12 lat.
ZMW skupiał w swoich szeregach szerokie rzesze młodzieży. Związek miał duże sukcesy w rozwoju społeczno – gospodarczym, kulturalnym, oświaty rolniczej i sportu w powiecie hrubieszowskim. Związek Młodzieży Wiejskiej realizował aspiracje i dążenia młodzieży Wiejskiej do lepszego życia i rozwoju społeczno – gospodarczego. M. innymi przez budowę świetlic, tworzenie Klubów Ruchu i Rolnika, w których ZMW rozwijał działalność kulturalno – rozrywkową, a także poprzez rozwój Zespołów Przysposobienia Rolniczego i Spółdzielczego, tworzenie punktów bibliotecznych i zespołów artystycznych.
Pracując w ZMW Marian Bizior był mocno zaangażowany w rozwój sportu i turystyki. Przez kilkanaście lat był Przewodniczącym Rady Powiatu Ludowych Zespołów Sportowych w Hrubieszowie, przyczyniając się do rozwoju tego zrzeszenia, również na bazie kół ZMW. Po jednym z powiatowych zjazdów w Hrubieszowie w 1973 r., w którym uczestniczyli delegaci wybrani ze 110 kół LZS i jednym LKS (Unia Hrubieszów), reprezentujących ponad 3100 członków hrubieszowskich „zielonych” Prezydium Powiatowego Zrzeszenia LZS wybrano następująco:
przewodniczący, kolejny raz – Marian Bizior,
wiceprzewodniczących – Lucynę Kisielewską i Andrzeja Kulczyńskiego,
sekretarza – Kazimierz Chrzanowski,
skarbnika – Franciszka Skierskiego,
członków – Antoni Pacaj i Leon Wodziński.
Jednym z popierających hrubieszowski sport był wówczas Naczelnik powiatu, wielki entuzjasta i działacz sportowy Stanisław Kucharuk, członek Prezydium Rady Głównej LZS w Warszawie.
Sportowcy LZS powiatu hrubieszowskiego
– odnosili coraz większe sukcesy w województwie lubelskim i kraju. M.in. siatkarze z Grabowca zdobyli Puchar Przewodniczącego Zarządu Głównego ZMW, zajmując 1 miejsce w kraju. W zespole tym grali m.in.: Stefan Ciszewski (w późniejszych latach dyrektor Szpitala Wojewódzkiego w Lublinie), Jan Macioch (później – Dyrektor Zakładu WZGS w Tomaszowie) i Romski.
Duże sukcesy sportowe były możliwe dzięki olbrzymiej grupie działaczy sportowych, bezinteresownych, zaangażowanych w rozwój sportu na hrubieszowskiej wsi (Bogusław Nowak, Stanisław Walczak, Ryszard Watras, Franciszek Skierski, Andrzej Kulczyński, Leon Wodziński, Wiesław Tokarz, Antoni Pacaj).
Należy podkreślić, że po kilku latach prawie w każdej wsi powiatu hrubieszowskiego działało koło Zrzeszenia LZS. Ważnym wydarzeniem w życiu LZS było podsumowanie Powiatowego Współzawodnictwa kół LZS o sportowy znak jakości „Omega”, który np. w 1972 r. otrzymała Huczwa Podhorce, szczycąca się znakomitymi tenisistami stołowymi np. Danuta Palczyńska czy Jan Skierski. Organizowano również, Międzygminne Święta Sportu, po których najlepsi reprezentowali hrubieszowski powiat na zawodach wojewódzkich. Np. do najlepszych lekkoatletów, w tym okresie zaliczali się:
Teodozja Połeć – biegi wytrzymałościowe,
Danuta Miaskowska oszczep – 43.08,
Krystyna (100 pł – 17,2) i Marek Kitlińscy (1000 m – 2:29,8),
Eugeniusz Paczała (w dal 7.07),
Krzysztof Szychowski – rzuty,
Jacek Urbanowicz – wieloboista,
Stanisław Poziomkowski – rzuty(również sztangista),
Józef (100 m – 11,1) i Stanisław Wróblowie – biegi wytrzymałościowe,
Narcyz Kłos (800 m – 1:56,0),
Jan Szwiec – biegi wytrzymałościowe,
Maria, Stanisław i Bogusław Cierech – biegi wytrzymałościowe,
Henryk Lebiedowicz – biegi wytrzymałościowe,
Marian Rapa (800 m – 1:56,8),
Wiesław Watras 1500 m – 3:56,6)
Józef Wąsiel – rzuty (plus sztangista)
Józef Flak – biegi wytrzymałościowe,
Alfred Liwosz – rzuty.
Trenerami byli:
Andrzej Kulczyński,
Leon Wodziński,
Witold Naja
i od 1972 r.
Marek Kitliński oraz Krzysztof Szychowski.
Od sezonu 1967/1968 powstała sekcja piłki ręcznej LZS Hrubieszów, a następnie przemianowana na LKS „Świt” Hrubieszów, którą szkolił Lucjan Szeląg. Nastąpił awans do III ligi. W drużynie m.in. występowali: Mieczysław Śliwiński, Ryszard i Witold Kawa, Stanisław Zdun, Ryszard Łagowski, Wiesław Podlodowski.
Dobrze działała sekcja podnoszenia ciężarów ze startującym instruktorem Zenonem Majewskim oraz w Turkowicach pod kierownictwem Leona Wodzińskiego. Wiodący zawodnicy to:
Andrzej i Mirosław Kuśmirkowie,
Marian Szyper (później sędzia PC i wykładowca gimnastyki na AWF w Białej Podlaskiej),
Zbigniew Skrzypiec (brązowy medalista Mistrzostw Polski LZS),
Bolesław Prochacki,
Stanisław Danilczuk,
Tadeusz Denesiuk,
Zbigniew Pyszniak,
Mieczysław Krupa.
Również kolarze mieli sukcesy, tacy jak:
Andrzej Panasiewicz,
Ryszard i Jan Wiechowie,
Lucjan Rusiecki,
Jan Buczak.
Harcerz, radny, prezes …
Marian Bizior był również instruktorem Związku Harcerstwa Polskiego w latach 1968 – 1971 pełniącm.in. funkcję kierownika ref. sportu i turystyki.
Przez wiele lat był członkiem Powiatowego Komitetu Kultury Fizycznej w Hrubieszowie, a także wchodził w skład Plenum Rady Wojewódzkiej LZS w Lublinie.
Jako członek Prezydium Zarządu Powiatowego Ochotniczych Straży Pożarnej w Hrubieszowie uczestniczył w działaniach na rzecz rozwoju i wyposażenia tej organizacji w pow. Hrubieszowskim oraz zwiększenia udziału młodzieży.
Był członkiem Zarządu Powiatowego Ligi Przyjaciół Żołnierza (LPŻ), później Liga Obrony Kraju (LOK), uczestnicząc w jej rozwoju w pow. Hrubieszowskim.
M. Bizior będąc Radnym Powiatowej Rady Narodowej przez dwie kadencje tj. 8 lat, pełnił funkcję sekretarza Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej, wnosząc różne pomysły na rzecz tworzenia warunków dla rozwoju sportu i kultury fizycznej na Ziemi Hrubieszowskiej.
W latach 1968 – 1975 zajmował stanowisko Prezesa Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Hrubieszowie przyczyniając się do rozwoju infrastruktury na wsi hrubieszowskiej i do kilkukrotnego wzrostu produkcji mleczarskiej. Nadal uczestniczył w działalności sportowej.
LKS „Unia” Hrubieszów
Po połączeniu się LKS „Świt” Hrubieszów i SRKS Unii Hrubieszów oraz przyjęciu w grudniu 1973 r. już LKS Unii Hrubieszów do pionu Zrzeszenia LZS został wybrany wiceprezesem tego klubu, funkcję tę pełnił, do momentu zmiany miejsca zamieszkania i pracy, czyli 1975 roku. Pełny Zarząd Unii to:
Prezes – Skowronek Henryk (zastępca naczelnika powiatu),
wiceprezesi: Bizior Marian, Tywoniuk Antoni, Kopaczyński Krzysztof, Michalczewski Roman,
sekretarz – Weremij Helena,
skarbnik i kierownik biura – Skierski Franciszek,
gospodarz – Osuch Stanisław,
członkowie: Krasnowski Władysław, Horbaczewski Józef, Wilczyński Stanisław.
Piłkarze Unii w sezonie 1973/1974 występowali w lubelskiej klasie okręgowej, zajmując 10 pozycję (1. Lublinianka). W drużynie występowało trzech Lebiedowiczów (Jan, Zbigniew, Edward) i dwóch Nowaków (Janusz, Mirosław) oraz m.in.:
Andrzej Trześniewski,
Marian Cisło,
Bogusław Bardyga,
Ryszard Bojko,
Piotr Pyszniak (w jednym meczu strzelił rywalom 28 bramek!),
Andrzej Grabowski (bramkarz),
Zbigniew Wiśniewski,
Zdzisław Bzikowski,
Ryszard Wołoszyn,
Jan Paczała.
Po rundzie jesiennej 1974 r. Unia była klasyfikowana nadal jako najlepszy zespół na „Zamojszczyźnie”!!! Trenerem był śp. Antoni Weremko.
Do najlepszych lekkoatletek w 1974 r. należały:
Anna Szczepańska 100 m – 12,5 i 200 m – 26,1,
Jolanta Pańczyk 400 m – 1:00,2,
Łucja Watras 800 m – 2:15,0 i 1500 m – 4:37,6,
Danuta Mariola Zawadzka w dal – 5.84 i wzwyż – 1.60,
Elżbieta Sitnik dysk – 30.46,
Anna Mailicka oszczep – 30.89,
Wiesława Dowierciał kula – 10.12,
a lekkoatletów:
Andrzej Sagata 100 m – 11,0,
Stanisław Żmuda 200 m – 23,6 i 400 m – 51,7,
Bogdan Leszczuk 800 m – 1:53,7, 1000 m – 2:25,6,
Janusz Wilczek 1500 m – 3:55,1,
Bogusław Cierech 3000 m – 8:51,4,
Tadeusz Gidziński w dal – 6.49 i trójskok – 14.02,
Marek Klinszport oszczep – 67.04,
Alfred Liwosz młot – 48.30.
Treningi prowadzili:
Andrzej Kulczyński,
Leon Wodziński
i Marek A. Kitliński.
Piłkarze ręczni w 1974 r. występowali w lubelskiej lidze okręgowej zajmując 2 miejsce za AZS Biała Podlaska, a w meczu bezpośrednim przegrali zaledwie 15:16. Z zawodników wyróżniali się:
Witold Nieradko,
Ryszard Nadulski,
Bronisław Świąder,
Henryk Wygachiewicz,
Stanisław Rządkowski (bramkarz i grający trener),
Bogdan Ciesielczuk,
Stefan Swatowski,
Jan Pastuszek,
Mieczysław Śliwiński,
Ryszard Litwin.
W klubie Unia pojawiła się na krótko, po połączeniu ze Świtem i sekcja kolarska. Najlepszym zawodnikiem, jednocześnie trenerem był Jan Buczak, dobrze prezentowali się również:
Andrzej Puzio,
Krzysztof Cegiełko,
Jacek Wiech,
Krzysztof Głowacz,
Sylwester, Andrzej i Jarosław Małeccy,
Marek Uszko.
Oraz tenisa stołowego, pod kierunkiem Franciszka Skierskiego.
Marian Bizior – Przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej w Hrubieszowie!
W latach 1973 – 1975 Marian Bizior był Przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w Hrubieszowie. Funkcje wiceprzewodniczących pełnili:
Jan Bielak (dyrektor OUPT) i Piotr Kisielewicz (emerytowany nauczyciel),
Przewodniczącymi stałych komisji rady byli:
Paweł Smal,
Stefania Oniszewska,
Danuta Wachowska
i Mieczysław Konefał,
naczelnikiem miasta Antoni Tywoniuk (wcześniej przewodniczący PMRN).
Wyjazd do wojewódzkiego miasta Zamość.
Z w/w funkcji M. Bizior zrezygnował po powstaniu województwa zamojskiego w 1975 r., ponieważ został przeniesiony do pracy w wydziale ekonomicznym w Zamościu. Następnie zatrudniony został na stanowisku Dyrektora Wydziału Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Urzędu Wojewódzkiego w Zamościu, gdzie pracował 12 lat w okresie 1978 – 1990. Następnie tworzył Urzędy Pracy i był pierwszym dyrektorem nowopowstałego Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Zamościu. W latach 90-tych zawodowo pracował na stanowisku Dyrektora Firmy Spedycyjnej – SPEDPOL w Zamościu.
Działalność sportowa na wyższych szczeblach!
Marian Bizior był znanym i uznanym działaczem sportowym, więc nadal to czynił i to na wysokich oraz odpowiedzialnych stanowiskach, np. w latach 1977 – 1990 pełnił funkcję Prezesa Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Zamościu, przyczyniając się do rozwoju tej dyscypliny sportu. Przy jego udziale, m.in. zorganizowano w Zamościu 4 mecze piłkarskiej reprezentacji Polski z ZSRR, NRD, Albanią i Rumunią. Wszystkie wygrane przez drużynę Polski. Nadzorował sprawy bieżące, rozgrywki ligowe, halowe i pucharowe.
Miał przyjemność, jako prezes ZOZPN wręczać Puchar Polski okręgu zamojskiego za zdobycie pierwszego miejsca na ręce kapitana drużyny Zbigniewa Lebiedowicza piłkarzom Unii Hrubieszów w 1979 r., po pokonaniu w finale Hetmana Zamość 7:6 (6 bramek strzelił Eugeniusz Gajec), a później obserwował dalsze w tych rozgrywkach mecze z Iglopolem Dębica, Ursusem Warszawa, Wigry Suwałki. Rok później Unia ponownie w finale okręgowym pokonała Hetmana po 120 minutach gry 2:1.
W latach 80-tych przez 4 lata był członkiem Zarządu Polskiego Związku Piłki Nożnej w Warszawie, którego prezesem był Włodzimierz Reczek, jednocześnie Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego i długoletni Przewodniczący Głównego Komitetu Kultury Fizycznej.
Czas na emeryturę, ale …
Obecnie p. Marian Bizior przebywa na emeryturze i pomaga synowi Mariuszowi w prowadzeniu Firmy BIMAR w Zamościu, która prowadzi naukę jazdy i działalność handlową. Udziela się społecznie w pracach Komitetu Pomocy Społecznej w Zamościu i bierze udział w licznych spotkaniach byłych działaczy młodzieżowych i sportowych.
Z okazji Jubileuszu „90 lat sportu na Ziemi Hrubieszowskiej 1922 – 2012” wziął udział w konkursie „Hrubieszowie wspomnienia” uzyskując wyróżnienie.
Za działalność społeczną i zawodową został odznaczony wieloma odznaczeniami, m.in.:
1. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 1986.
2. Złoty Krzyż Zasługi – 1979.
3. Srebrny Krzyż Zasługi.
4. Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej – Złotą i srebrną.
5. Zasłużony Działacz Frontu Jedności Narodowej.
6. Honorowa Odznaka Związku Młodzieży Wiejskiej – 1972 r..
7. Medal Zasługi dla Pożarnictwa – 1980.
8. Odznaka za Zasługi dla województwa zamojskiego – 1984 r.
9. Zasłużony Działacz LZS – 1971.
10. Złota Honorowa Odznaka LZS za wybitne zasługi.
11. Złota Odznaka za zasługi dla ZDZ (Zakład Doskonalenia Zawodowego).
12. Złota Honorowa Odznaka Polskiego Związku Piłki Nożnej – 1980.
13. Jubileuszowa Odznaka 30-lecia Zamojskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej – 2006 r.
14. Brązowa Odznaka Polskiego Związku Bokserskiego – 1983.
15. Czeska Odznaka „Najlepszy pracownik” – 1986 r.
16. Srebrny Medal Polskiego Związku Bokserskiego.
Córka Alicja
– uczestniczyła w życiu sportowym SP nr 2 w Hrubieszowie. Technik radiolog, pracuje w Szpitalu w Zamościu.
Syn Mariusz
– Aktywny sportowo uczeń Szkoły Podstawowej nr 2 w Hrubieszowie. Piłkarz grup młodzieżowych Unii Hrubieszów i Hetmana Zamość. Wieloletni sędzia piłkarski Zamojskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Magister ekonomi. Prowadzi własną firmę BIMAR w Zamościu. Sympatyk tenisa ziemnego.
Monika Bizior
– córka Mariusza Biziora, wnuczka Mariana Biziora
Studentka KWSPZ. Przez ponad 10 lat zawodniczka klubu tenisowego „Return” Zamość. Dyplomowana instruktorka tenisa. Brała udział w licznych turniejach krajowych i zagranicznych (Francja, Ukraina). Dwukrotny udział w Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży, kilkakrotne tytuły mistrzostwa województwa lubelskiego w singlu i w deblu we wszystkich kategoriach wiekowych od młodzików do seniorów. Posiada również ukończony kurs sędziowski tenisa ziemnego. Jej rodzeństwo Milena i Damian uprawia tę dyscyplinę sportową w Zamojskiej Akademii Tenisowej.
Na podstawie
– pracy konkursowej z okazji Jubileuszu „90 lat sportu na Ziemi Hrubieszowskiej 1922 – 2012” – „Hrubieszowskie wspomnienia sportowe”, osobistego wywiadu z p. Marianem Biziorem i udostępnionych przez niego dokumentów, zdjęć, odznaczeń, legitymacji, wycinków z prasy, itp. oraz materiałów własnych
opracował – Marek Ambroży Kitliński (mak)
Na zdjęciu – Marian Bizior jako prezes Zamojskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej z przyjemnością wręcza okręgowy Puchar Polski na ręce kapitana Unii Hrubieszów Zbigniewa Lebiedowicza, która w finale pokonała Hetmana Zamość 7:6!!!
