W swoich założeniach Święto Pracy 1 Maja nie ma nic złego, wprost przeciwnie, ale bieg historii szczególnie politycznej i nakazów w naszym kraju po II Wojnie Światowej spowodował, że, jak tylko nadarzyła się okazja dla większości Polaków to święto, jakby nie istniało, ale z dnia wolnego od pracy chętnie korzysta każdy. Poniżej trochę zdjęć szczególnie grup sportowych i tanecznych, które prezentowały się podczas takich pochodów, czy chciały czy nie. W Kościele rzymskokatolickim dzień 1 maja od 1955 roku jest obchodzony jako święto Józefa Robotnika, patrona ludzi pracujących. A jak być powinno, może wiesz czytelniku LubieHrubie?
Wikipedia:
Święto Pracy, Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, popularnie zwany 1 Maja międzynarodowe święto klasy robotniczej, obchodzone od 1890 corocznie 1 maja. W Polsce Święto Pracy jest świętem państwowym od 1950
Święto wprowadziła w 1889 II Międzynarodówka dla upamiętnienia wydarzeń, które miały miejsce w pierwszych dniach maja 1886 r. w Chicago, w Stanach Zjednoczonychpodczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.
Święto 1 maja w Polsce
Na ziemiach polskich pierwsze obchody miały miejsce w 1890 i odbywały się niejednokrotnie wbrew woli zaborców współorganizowane m.in. przez działaczy II Proletariatu. Masowe demonstracje, pochody oraz starcia z carskim wojskiem, policją oraz kozakami, a także wspierającymi je nacjonalistycznymi bojówkami miały miejsce w czasie rewolucji 1905 roku na ziemiach polskich zaboru rosyjskiego, organizowały je głównie Polska Partia Socjalistyczna, Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwyoraz BUND.
Podobnie liczne pochody i demonstracje klasowych organizacji robotniczych i partii lewicowych, w tym Polskiej Partii Socjalistycznej, żydowskiego BUND-u, nielegalnejKomunistycznej Partii Polski, Polskiego Stronnictwa Ludowego „Wyzwolenie”,Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusiodbywały się też w ten dzień w okresie II RP, często były one atakowane przez policję oraz nacjonalistycznych bojówkarzy, dochodziło do morderstw działaczy klasowych związków zawodowych i partii lewicowych. Po zakończeniu wojny rząd komunistyczny nadał dniu 1 maja status święta państwowego, wolnego od pracy i stan ten trwa do chwili obecnej. W czasach PRL organizowano tego dnia pochody pierwszomajowe.
Po II Wojnie Światowej święto obchodzono bardzo hucznie poprzez organizowanie różnego rodzaju pochodów, wieców i spotkań, podczas których eksponowano hasła o treści politycznej i ideologicznej. Uczestnictwo w pochodach było nierzadko wymuszane przez szkoły, czy zakłady pracy.
Po 1989 r. obchody Święta Pracy stały się mniej popularne, co wynika zapewne nie z samej niechęci do podstawowej idei święta, ale raczej do związanej z nim otoczki polityczno-ideologicznej.
Po 1989 roku 1 maja organizowane są nadal manifestacje partii lewicowych, niekiedy dochodzi do starć demonstrantów z członkami organizacjami reprezentujących skrajną prawicę.
Kościół katolicki
W Kościele katolickim 1 maja obchodzone jest wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika(Robotnika). Wspomnienie to wprowadził do kalendarza liturgicznego papież Pius XII w1955 r. jako alternatywę dla laickiego Święta Pracy. Józef Rzemieślnik wywodził się z rodu króla Dawida. Mimo wysokiego pochodzenia nie posiadał żadnego majątku, a na życie zarabiał stolarstwem, ciesielką. Św. Józef był małżonkiem Najświętszej Maryi Panny oraz opiekunem Jezusa.
Opracował – Marek A. Kitliński (mak)
Zdjęcia – archiwum autora tekstu pozyskane od uczestników pochodów, m.in. ostatnio od p. Romualdy Szczęk, za co wszystkim jeszcze raz dziękuję, a i chętnie skorzystam z dalszych.