Hrubieszów
We wtorek 3 marca 2009 r. w sali Muzeum w Hrubieszowie odbyło się comiesięczne zebranie członków Środowiska 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej z Hrubieszowa (w skrócie 27 WDP AK).
Zebranie otworzył i przywitał przybyłych sekretarz Środowiska p. Tadeusz Bartnik. Podczas zebrania jednemu z kandydatów na członka nadzwyczajnego została wręczona legitymacja członkowska. Minutą ciszy uczczono pamięć zmarłych ostatnio członków Środowiska p. Marię Han zamieszkałą w Hrubieszowie i p. Władysława Siedleckiego z Horodła.
W związku ze zbliżającym się Dniem Kobiet na stolikach było bardziej uroczyście ponieważ na nich pojawiły się słodycze, kawa i herbata.
***
W bieżącym roku przewiduje się jeszcze m.in. udział w takich uroczystościach jak:
Kwiecień – Miesiąc Pamięci Narodowej (spotkanie kombatantów w Sali Pamięci znajdującej się w SP nr 1 w Hrubieszowie)
Maj – Udział członków środowiska w uroczystościach 3 Maja
Maj – 27 V rocznica przeprawy Dywizji przez rzekę Prypeć na Wołyniu
Czerwiec – udział w święcie 2 Pułku Rozpoznawczego w Hrubieszowie
Sierpień – 15 VIII Dzień Wojska Polskiego
Wrzesień – 1 IX – 70 rocznica wybuchu II Wojny Światowej na cmentarzu wojskowym
Wrzesień – 17 IX 70 rocznica napadu Armii Czerwonej na wschodnie terenu Polski
Wrzesień – udział w otwarciu pomnika – partyzanta
Listopad – 11 XI odzyskanie Niepodległości, złożenie wieńców
Grudzień – spotkanie opłatkowe
***
Obecny Zarząd Środowiska w Hrubieszowie:
Domański Józef – prezes
Bartnik Tadeusz – sekretarz
Kawecki Ferdynand – skarbnik
Kasprowicz Zbigniew – członek
***
Zaproszenie !!!
Zarząd Środowiska 27 WDP AK w Hrubieszowie zaprasza członków, osoby podopieczne, sympatyków i byłych wołyniaków na comiesięczne spotkania, które odbywają się w sali hrubieszowskiego Muzeum im ks. St. Staszica w Hrubieszowie od godz. 9.00. Najbliższe spotkanie odbędzie się 7 kwietnia 2009 r.
***
Ze strony internetowej Wikipedia
Geneza 27 WDP AK
Rząd RP na uchodźstwie zmuszony został do skierowania ograniczonych sił Armii Krajowej do walki z UPA. 20 lipca 1943 roku Armia Krajowa wezwała polskie oddziały samoobrony na terenie województwa wołyńskiego, by oddały się pod jej dowództwo. 30 lipca 1943 roku wezwała Ukraińców do położenia kresu mordowania cywilów. Nie powstrzymało to mordów i w istocie rzeczy być może potwierdziło przekonanie ukraińskich nacjonalistów, że mordy etniczne są jedyną drogą do zdobycia polskich ziem.
W styczniu 1944 roku Armia Krajowa sformowała 27 (wołyńską) Dywizję Piechoty, w sile 6558 żołnierzy, której zadaniem było stanąć do walki z oddziałami UPA, a potem z Wehrmachtem. Dywizja Wołyńska, największy spośród oddziałów Armii Krajowej, została sformowana na bazie Kedywu warszawskiego i zasilona została rekrutami z polskich oddziałów samoobrony na Wołyniu , uformowanych, by chronić cywilów przed oddziałami UPA, oraz spośród byłych polskich policjantów w służbie niemieckiej, którzy porzucili służbę.
27 Wołyńska Dywizja Piechoty Armii Krajowej – polska jednostka wojskowa utworzona z sił Okręgu Wołyń Armii Krajowej w ramach Akcji „Burza”. W marcu 1944 liczyła około 6000 żołnierzy.
***
Akcja „Burza”
20 lipca 1944 r. Armia Czerwona sforsowała Bug i zaczęła zajmować Lubelszczyznę. W zaistniałej sytuacji (wycofywanie się wojsk niemieckich) dowództwo Dywizji rozpoczęło przygotowywanie uderzenia na Lublin w ramach Akcji „Burza”. 22 lipca mjr „Żegota” przywiózł z Komendy Okręgu zadania akcji „Burza” na Lubelszczyźnie jakie postawiono przed Dywizją. Batalion I/45 pp „Gzymsa” w zasadzce rozbił kolumnę Niemców pod Firlejem. Bataliony II/43 pp „Hrubego” i II/50 pp „Jastrzębia”, współdziałając z miejscowym oddziałem AK, opanowały Lubartów. Nocą batalion „Jastrzębia” obsadził Michów, batalion I/43 pp „Korda” opanował Kock zaś batalion I/50 pp „Sokoła” zajął Koniaków i Kozłówkę. Zablokowano ruchy Niemców we wszystkich kierunkach. Około południa 23 lipca do Lubartowa wkroczyły jednostki 3 Korpusu Armii Czerwonej (1 Front Białoruski), a po południu przybyły oddziały AL ppłk. Korczyńskiego (uwolnione przez wojska radzieckie z okrążenia w lasach parczewskich). Na skutek jego żądań, dowództwo Dywizji usunęło swoje oddziały z Lubartowa, koncentrując je w rejonie Kaniówki, Kozłówki i Siedlisk. Z dowództwem korpusu radzieckiego ustalano zasady dalszej walki z Niemcami.
***
Dalszy los żołnierzy
Żołnierzy z tej Dywizji rozstrzeliwano m.in. w Kąkolewnicy w Uroczysku Baran, na Zamku w Lublinie. Po rozwiązaniu tej Dywizji, w listopadzie 1944, NKWD zorganizowało obóz w Skrobowie na Lubelszczyźnie. Internowano w nim żołnierzy Armii Krajowej, wyławianych z jednostek liniowych i innych. 27 marca 1945 roku 48 więźniów obozu dokonało brawurowej ucieczki. Ci, którzy zostali w Skrobowie, zostali wkrótce wywiezieni do łagrów.
Opracował – mak
Hrubieszow LubieHrubie 2009