23 sierpnia 2006 r. zmarł Generał Brygady Michał Gutowski. Pogrzeb odbył się 16 września 2006 r. w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Michał Gutowski urodził się 14 września 1910 r. w Maciszewicach w powiecie kaliskim, syn Bronisława i Marii z Jażdżewskich. Uczył się m.in. w Korpusie Kadetów nr 1 we Lwowie, gdzie zdał maturę w 1928 r., następnie ukończył Szkołę Podchorążych Kawaleri w Grudziądzu w 1930 r. Od tego roku służył w 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich stacjonującym w Lesznie.
Był wybitnym jeźdźcem. Wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936 r. w konkursie skoków, na klaczy „Warszawianka”, którego niestety nie ukończył wskutek wyłamania się konia (jedyny raz w karierze) na 13 przeszkodzie (12 przeszkód pokonał bezbłędnie). Startował 6-krotnie w konkursach międzynarodowych o Puchar Narodów, odnosząc 2 zwycięstwa (w 1935 r. w Rydze i w 1936 r. w Spale). W styczniu 1936 r. miał ciężki wypadek, złamane udo, zgnieciona klatka piersiowa, pęknięta czaszka. Po trzech miesiącach w szpitalu zwolnił się na własną prośbę, aby przygotować się do eliminacji na Igrzyska Olimpijskie. Po żmudnym treningu, walcząc jeszcze z bólem oraz rywalami udało się awansować.
W 1934 r. na terenie 2 Pułku Strzelców Konnych w Hrubieszowie zostały rozegrane Mistrzostwa Armii. Por. Michał Gutowski został podwójnym Mistrzem Armii, indywidualnie i razem z kolegami z 17 psk w Lesznie Wlk. drużynowo.
Po nieudanych Igrzyskach Olimpijskich , w 1936 r. zostaje przewodniczącym Komisji Technicznej przy nowo powołanym zarządzie Hrubieszowskiego Klubu Jeździeckiego. Wielokrotnie zwycięsko startuje w zawodach na terenie kraju, za granicą i Hrubieszowa na klaczy „Jasiołda II”, wałachu „Kryzys”, „Traviata” , „Hanunie”, m.in. w Hrubieszowie wypełnia normę na odznakę brązową dużą. Razem z rodziną funduje nagrody w różnych konkursach hippicznych, rozgrywanych w Hrubieszowie.
W czasie kampanii wrześniowej walczył w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Odznaczył się w zwycięskich walkach o Walewice, gdzie został ranny. Wrócił do Wielkopolski i działał w podziemnej organizacji, w obwodzie Jarocin.
Aresztowany w połowie grudnia 1939 r., został skazany na karę śmierci, ale niemiecki dowódca – kawalerzysta zwolnił Go z aresztu.
W 1940 r. w roli kuriera przedostał się do Francji, gdzie walczył w 10 Pułku Strzelców Konnych. Następnie ewakuowany do Anglii, gdzie w Szkocji odbywał szkolenie w 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka, z którą przeszedł szlak bojowy od Normandii do Wilhelmshaven.
Był ostatnim dowódcą 2 Pułku Pancernego.
Po wojnie mieszkał w Wielkiej Brytanii, a następnie w Kanadzie (od 1948 r.). Był tam m.in. trenerem reprezentacji olimpijskiej w jeździectwie (złoty medal w Meksyku w 1968 r.), sam startując jeszcze w barwach Kanady. Do Polski wrócił w 2000 r.
Został odznaczony m,in.: Orderem Virtuti Militari IV i V klasy, Orderem Odrodzenia Polski II klasy (Krzyż Komandorski z Gwiazdą), Krzyż Walecznych pięciokrotnie, francuską Legią Honorową, francuskim Croix de Guerre z palmami, amerykańskim Legion of Merit.
Awanse wojskowe: podporucznik (1930 r.), porucznik (1932), rotmistrz i dowódca szwadronu (1939), major (1944), podpułkownik (1 I 1946 na terenie okupowanych Niemiec), pułkownik (1986), generał brygady (1999).
Na zdjęciu Michał Gutowski na IO w Berlinie w 1936 r.
Opracował mak
na podstawie materiałów własnych, publikacji J. Gaja w „Przyjacielu Ludu” z 2000 r., portalu olimpijskiego PKOL, Wikipedia – wolna encyklopedia, Oficjalna strona Jana Kowalczyka (zdjęcie), „Jeździec i Hodowca” z 1936 r., wywiadu z p. Julianem Mazurkiem z Hrubieszowa