Dnia 21 października 2014 roku uczniowie klasy II a oraz III B gimnazjum z Zespołu Szkół Miejskich nr 2 w Hrubieszowie, uczestniczyli w wyjątkowych zajęciach na temat tkactwa artystycznego oraz użytkowego, uprawianego na terenie Lubelszczyzny od wielu setek lat, aż po dzień dzisiejszy.
W ciekawy świat tkanin wspaniale wprowadziła młodzież pani Magdalena Sielicka, która tkaniną artystyczną zajmuje się ponad 30 lat. Okres ten obejmuje pracę twórczą i przekazywanie umiejętności młodszym pokoleniom. Gromadzi również zabytki i dokumentuje historię rzemiosła tkackiego z regionu hrubieszowskiego.
Tkactwo to jedno z najstarszych rzemiosł uprawianych przez człowieka. Jego początki sięgają neolitu, gdy powstały najstarsze warsztaty tkackie.
Tkactwo wiejskie było najczęściej zajęciem sezonowym uprawnianym głównie przez kobiety. Umiejętności przekazywano z pokolenia na pokolenie. Prawie w każdym domu znajdowało się krosno, na którym wytwarzano tkaniny, wykorzystywane później do szycia ubrań i materiałów dekoracyjnych. Wśród surowców dominowały len, konopie i wełna, a od połowy XIX wieku także bawełna. Korzystano z naturalnych barwników roślinnych oraz innych naturalnych składników. Płóciennictwo najbardziej rozwinęło się na Śląsku, a także w niektórych rejonach Małopolski i Wielkopolski.
Ludowe tkactwo Lubelszczyzny także posiada bogate tradycje, a tkaniny wyróżniają się szeroką gamą splotów, kolorów i wzorów. Spotyka się wśród nich pasiaki, kraciaki, tkaniny przetykane, dywany tzw. perskie o wzorach geometrycznych, dywany dwuosnowowe czy tkaniny z haftem tkackim zw. “perebory”.
Hrubieszowski Dom Kultury wraca do tych tradycji i zachęca do udziału w tegorocznych warsztatach tkackich oraz umożliwia młodzieży poznawanie „ginących zawodów” naszych przodków.
Na zajęciach tkactwa artystycznego wykorzystywane są wszystkie techniki i sploty, by móc zaprezentować misterną sztukę tworzenia gobelinów przy pomocy osnowy i wątku. Miejsce dla siebie znajdzie każdy, kto chciałby tę misterną sztukę poznać w sposób „namacalny”.
Uczniowie przekonali się, że tkanie gobelinów jest twórczością wymagającą cierpliwości, precyzji, wyobraźni. Tkając gobeliny poszukujemy coraz doskonalszej formy, coraz pełniejszego wyrazu, to dość mozolne i pracochłonne zajęcie daje w efekcie ogromną radość i relaks, a w konsekwencji satysfakcję.
Serdecznie dziękujemy pani Magdalenie Sielickiej za możliwość uczestniczenia w tak ciekawych zajęciach i z niecierpliwością oczekujemy na kolejne warsztaty.
Do zobaczenia w barwnym świecie kilimów i gobelinów…
Uczestnicy warsztatów: uczniowie klasy II „A” oraz III „B” gimnazjum
Organizator: nauczycielka plastyki Agnieszka Ślażyńska
