W sobotę, 3.12.2011 r. w Bydgoszczy odbył się III Memoriał Janusza Przedpełskiego, w którym na zaproszenie organizatorów wystąpiły gwiazdy polskiej sztangi. Mistrzyni i rekordzistka Polski, zawodniczka hrubieszowskiej Unii Ewa Mizdal, w tym eksluzywnym współzawodnictwie wszechwag wywalczyła znakomite 3 miejsce, przybliżając się do Igrzysk Olimpijskich w Londynie!
i>Na zdjęciu – Ewa Mizdal z trenerami Unii Hrubieszów Antonim Czerniakiem i Leszkiem Tarnawskim.
***
III Memoriał Janusza Przedpełskiego
Wyniki
1 KARPIŃSKA Marzena 88 POL waga 47,00; 80+97 = 177kg, pkt. 275,45
2 KLEJNOWSKA-KRZYWAŃSKA Aleksandra 82 POL 58,60, 90+117=207, 270,04
3 MIZDAL Ewa 87 POL 69,40, 98+127=225; 264,25
4 LEŚNIEWSKA Anna 85 POL 63,60, 88+116=204, 252,10
5 ŁOCHOWSKA Joanna 88 POL 56,00, 83+104=187, 252,04
6 MISTERSKA-ZASOWSKA Dominika 79 POL 58,00, 83+106=189, 248,35
7 TROJCAKOVA Lucia 81 SVK 74,40, 90+118=208, 235,75
8 KUSTERER Sabine 91 GER 60,70, 83+102=185, 235,61
9 WEDOW Mandy 87 GER 75,40, 94+115=209, 235,39
10 BAGIŃSKA Sabina 85 POL 99,60, 95+121=216 221,34
11 SASARAKOVA Terezia 91 SVK 55,70, 54+68=122, 165,09
Ewa Mizdal atakowała rekord Polski w podrzucie 132 kg, tym razem się nie udało, ale następnym razem, wierzę w to, będzie poprawiony!
***
Wikipedia
Janusz Przedpełski (ur. 9 września 1926 w Sochaczewie, zm. 28 sierpnia2008 w Krzach Dużych) – polski działacz sportowy, wieloletni prezesPolskiego Związku Podnoszenia Ciężarów.
Podczas II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej, uczestniczył w powstaniu warszawskim, za co otrzymał Warszawski Krzyż Powstańczy, był również więźniem niemieckiego obozu jenieckiego. Po wyzwoleniu powrócił do kraju i osiadł w Elblągu, w 1949 r. ukończył liceumekonomiczne, zdając maturę. Z braku miejsc nie dostał się na studia rolnicze, dlatego kilka następnych lat spędził na Mazurach, gdzie byłnauczycielem w wiejskiej szkole. W okresie tym ukończył również liceumpedagogiczne w Lidzbarku Warmińskim, po raz drugi zdając maturę.
W połowie 1954 r. przeprowadził się do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę w Radzie Wojewódzkiej LZS. Zainteresował się wówczas sportami siłowymi:zapasami i przede wszystkim podnoszeniem ciężarów, w 1955 r. zdobył tytuł instruktora tego sportu. Dzięki znajomości z prekursorem podnoszenia ciężarów w powojennej Polsce, Czesławem Borejszą, rozpoczął pracę w strukturach Polskiego Związku Podnoszenia Ciężarów, w 1957 r. otrzymał stanowisko wiceprezesa do spraw organizacyjno-sportowych. W tym samym roku był współorganizatorem pierwszych w Polsce zawodów rangi mistrzostw Europy (rozegranych w Katowicach), po zawodach został mianowany sędzią klasy międzynarodowej. Dwa lata później był już prezesem PZPC. W tamtym okresie ukończył również studia na warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego, zdobywając tytuł magistrawychowania fizycznego (specjalizacja pedagogika i podnoszenie ciężarów).
W kolejnych latach udzielał się, jako działacz sportowy i sędzia, zarówno w kraju, jak i na arenie międzynarodowej. W 1964 r. został wybrany do Komisji Technicznej Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów(IWF), w której pracował przez 12 lat. Od 1976 r. pracował w Komitecie Wykonawczym, a w latach 1980–1984 był wiceprezesem IWF. W 1995 r. został mianowany członkiem „Galerii Sławy IWF”, a w marcu 2005 r. otrzymał tytuł Honorowego Wiceprezydenta Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów i został wyróżniony Złotym Medalem 100-lecia IWF. W 1969 r. był także jednym z głównych założycieli Europejskiej Federacji Podnoszenia Ciężarów (EWF), której był prezesem do 1983 r., jak również pomysłodawcą rozgrywania mistrzostw świata i Europy w kategorii juniorów. Jako sędzia uczestniczył dwunastokrotnie w igrzyskach olimpijskich, czterokrotnie, jako arbiter (1960, 1964, 1968, 1972), a pomiędzy 1976 a 2004 r. – jako członek międzynarodowego jury. Od 1957 r. uczestniczył w niemalże wszystkich mistrzostwach świata bądź Europy, pełniąc funkcję sędziego lub zasiadając w jury. Był również organizatorem ponad dwudziestu imprez rangi mistrzostw świata i Europy.
Za swoje osiągnięcia odznaczony został m.in. Orderami Odrodzenia Polski – Kawalerskim, Oficerskim, Komandorskim i Komandorskim z Gwiazdą, jak również Orderem Olimpijskim, który otrzymał od Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.
2 sierpnia 2006 r. Janusz Przedpełski ogłosił rezygnację ze stanowiska prezesa PZPC, kończąc tym samym prawie półwieczne (1959–2006) piastowanie tego stanowiska, na które wybierany był dwunastokrotnie. W tym czasie polscy ciężarowcy zdobyli łącznie 494 medale w trójboju bądź dwuboju na igrzyskach olimpijskich, mistrzostwach świata i Europy we wszystkich kategoriach wagowych i wiekowych kobiet oraz mężczyzn.
***
Dotychczasowe najważniejsze osiągnięcia Ewy Mizdal:
– Dwukrotnie 11-ta i 14. na Mistrzostwach Świata w 2009,2010 i 20011r.
– Dwukrotnie Piąta na Mistrzostwach Europy w 2009 i 2011 r.
– Siódma na Mistrzostwach Europy 2010 r.
– Młodzieżowa Mistrzyni Europy w 2009 r.
– Brązowa medalistka Mistrzostw Europy Juniorek w 2006 r.
– Czterokrotna Mistrzyni Polski w 2008,2009, 2010 i 2011 roku
– Aktualnie czterokrotna rekordzistka Polski
– Trzykrotna Młodzieżowa Mistrzyni Polski w 2008, 2009, 2010
– Złota i srebrna medalistka Mistrzostw Polski Juniorek w 2006 i 2007
***
Przypomnienie!
Ewa Mizdal kandydatem w 50. Sportowym Plebiscycie Kuriera Lubelskiego
Ewa Mizdal najlepsza zawodniczka sekcji podnoszenia ciężarów MKS Unia w Hrubieszowie, stała reprezentantka Polski w najważniejszych imprezach Świata i Europy, mistrzyni i rekordzistka Polski otrzymała kolejny raz nominację w 50. Plebiscycie Kuriera Lubelskiego na Najlepszego i Najpopularniejszego Sportowca Lubelszczyzny w 2011 r. Aby znaleźć się wśród laureatów, wiele zależy również od czytelników lubiehrubie. Co należy uczynić? Kup Kurier Lubelski i poczytaj! A m.in. wyślij SMS
EWA MIZDAL, podnoszenie ciężarów, Unia Hrubieszów SMS SPORT.27 na numer 7248
***
Opracował – mak
