W Grodnie zorganizowano I Międzynarodowy Turniej „Aleksander Cup” w podnoszeniu ciężarów dla uczczenia pamięci zmarłego w kwietniu 2018 Aleksandra Kurłowicza, dwukrotnego mistrza olimpijskiego. Jednocześnie były to eliminacje do Igrzysk Olimpijskich Tokio 2020, do których przystąpiły dwie sztangistki z naszego kraju.
Zawody w Grodnie należały do „srebrnej” grupy w olimpijskich kwalifikacjach do Tokio. Zawodniczka Jolanta Wiór z GKS Andaluzji Transbed Piekary Śląskie, startując w kat. 71 kg, uzyskała w dwuboju 195 kg (88 kg + 107 kg) i zajęła drugie miejsce. Kinga Kaczmarczyk (MAKS Tytan Oława), w wadze 87 kg uzyskała w dwuboju 211 kg (91 kg + 120 kg) – 4 miejsce.
Trener kadry Polski i Unii Hrubieszów Antoni Czerniak
– Jestem zadowolony ze startu dziewczyn na koniec długiego i wyczerpującego sezonu 2019, zaliczyły po 5 podejść. Kinga i Jolanta zdobywały punkty ROBI, które zaliczane są już do 3 podokresu kwalifikacji olimpijskich. Jest to już czwarty liczony start do IO. Zawodniczki kadry olimpijskiej Joanna Łochowska, Jolanta Wiór i Kinga Kaczmarczyk mają planowane jeszcze 2 starty w turniejach kwalifikacyjnych do IO. Pod koniec stycznia start w Rzymie a pod koniec lutego na Malcie. Po turnieju kwalifikacyjnym w Grodnie tradycyjnie znalazłem czas i na zwiedzanie.
***
Ze strony PZPC
Alaksandr Kurłowicz urodził się 28 lipca 1961 roku. Był dwukrotnym złotym medalistą olimpijskim, a startował w trzech olimpiadach. Zawodnik kategorii superciężkiej – powyżej 108 kg i powyżej 110 kg. W igrzyskach olimpijskich w Seulu w 1988 zwyciężył w barwach ZSRR, cztery lata później – w 1992 roku w Barcelonie, pod szyldem WNP (Wspólnota Niepodległych Państw). W 1996 roku, podczas igrzysk w Atlancie, reprezentował już barwy Białorusi. Zajął 5. miejsce. Medalista mistrzostw świata – złoty w roku 1987, 1989, 1991 oraz 1994, wicemistrz świata w 1983. Autor 12 rekordów świata. Mistrz Europy w roku 1989 i 1990, srebro w roku 1983. Najlepsze rezultaty w karierze – 215 kg w rwaniu, 260 kg w podrzucie i 472,5 kg w dwuboju. Po zakończeniu kariery świetnie odnalazł się, jako działacz – pracował w Grodnie, jako szef tamtejszego środowiska olimpijskiego, w ścisłym kierownictwie Komitetu Wykonawczego Narodowego Komitetu Olimpijskiego Republiki Białorusi, wiceszef białoruskiego związku podnoszenia ciężarów. Niezwykle szanowany w strukturach IWF i EWF. W federacji europejskiej był jednym z wiceprezydentów. W roku 2006 został przyjęty do IWF Hall of Fame światowej sztangi.
Opracował – mak
Foto – archiwum trenera A. Czerniaka
