W listopadzie br. w Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie zagości wystawa kilkudziesięciu akwarel autorstwa Stanisława Leona Popka, który urodził się i wychował na ziemi hrubieszowskiej (ur. 20.02.1936 r. w Korytynie).
Z wykształcenia psycholog, pedagog i historyk sztuki, z zamiłowania malarz, poeta i pisarz. Ma na swoim koncie wiele sukcesów, a jego praca zawodowa i artystyczna cieszy się uznaniem nie tylko w kraju, ale i zagranicą. Powodzenie oraz nieustające zainteresowanie swoją osobą i działalnością zawdzięcza talentowi, a także ogromnej pracowitości, systematyczności oraz zaangażowaniu.
Z żoną, Różą dzieli życie oraz wspólne pasje, takie jak np. umiłowanie sztuki i literatury. Nic więc dziwnego, że ich syn, Artur poszedł w ślady rodziców zarówno w sferze nauki, jak i twórczości artystycznej.
Wystawa, która jest przygotowywana w hrubieszowskim Muzeum będzie ukazywała prace wykonane bardzo trudną, ale też niezwykle efektowną techniką akwareli. Tematyka obejmuje głównie pejzaż oraz architekturę sakralną wschodniej Polski. W ramach wernisażu wystawy uczestnicy będą mieli również możliwość bliższego zapoznania się z dorobkiem literackim Stanisława Leona Popka. Poza tomikami poezji nie zabraknie ostatnich dwóch powieści: Dwunaste skrzypce oraz Oczy ikony, które w dużej mierze są oparte o wspomnienia autora. Ukazują czasy wojny oraz lata po jej zakończeniu ze wszystkimi okrucieństwami i tragediami, jakie rozegrały się na naszych ziemiach. Poza walorami historycznymi powieści odznaczają się wyjątkowymi fabułami, na tle których autor ukazuje losy i dylematy moralne poszczególne postaci.
Muzeum im. ks. Stanisława Staszica w Hrubieszowie
Prof. dr hab. Stanisław Leon Popek urodził się 20 lutego 1936 r. w miejscowości Kortyna (powiat hrubieszowski, gmina Trzeszczany). Jest profesorem zwyczajnym, którego zainteresowania naukowe skupiają się na psychologii różnic indywidualnych, psychologii zdolności, twórczości i sztuki. Studiował wychowanie plastyczne, historię sztuki, pedagogikę i psychologię. Od 1958 do 1963 r. był nauczycielem wychowania plastycznego i muzycznego w liceach pedagogicznych w Leśnej Podlaskiej i Zamościu. Pracował także w Okręgowym Ośrodku Metodycznym przy KOS w Lublinie na stanowisku kierownika sekcji plastyki (1963–1969), a w latach 1969–1972 na stanowisku kierownika zespołu liceów ogólnokształcących. Od uzyskania stopnia doktora psychologii (1973) pracuje na Wydziale Pedagogiki i Psychologii UMCS w Lublinie. W latach 1979–1982 był prodziekanem, a w latach 1982–1984 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Psychologii. W latach 1984–1987 i 1990–1996 był dziekanem Wydziału Pedagogiki i Psychologii UMCS, a od 2003 do 2006 r. rektorem Wyższej Szkoły Humanistyczno–Ekonomicznej im. Jana Zamoyskiego w Zamościu. Wypromował dotąd 26 doktorów i ponad 600 magistrów.
Jest autorem monografii: Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży (1978, 1985); Rozwój twórczości plastycznej dzieci i młodzieży (1979); Kwestionariusz Twórczego Zachowania – KANH (1990, 2000, 2008, 2010); Barwy i psychika. Percepcja. Ekspresja. Projekcja (1999, 2003, 2008); Człowiek jako jednostka twórcza (2001, 2003), Psychologia twórczości plastycznej (2010). Jest redaktorem naukowym 26 książek oraz autorem 280 rozpraw i artykułów. W latach 1987–2007 pełnił funkcję redaktora naukowego „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska”, sekcja J.
Jest pisarzem i poetą, członkiem Związku Literatów Polskich. Opublikował 12 zbiorów poezji: Wymiary czasu (1994); Ku brzegom Styksu (1996); Wenus leżąca (1996); Tryptyk z Michałem Aniołem (1997); Ptakom błękitnym (1999); Odsłony Rzymskie (2000); Maski podróżne (2001); Srebrne ogrody (2003); Poliptyk czasu – wybór poezji (2006); Nadwrażliwe ogrody (Grădinile hipersensibile) – antologia dwujęzyczna (2009), Arta – Unica Certitudine – antologia w języku rumuńskim (2012) oraz tom opowiadań Sny z wieży milczenia (2008). Ponadto opublikował powieści Dwunaste skrzypce (2011) i Oczy ikony (2012).
Jego utwory ukazywały się w kilkudziesięciu almanachach i czasopismach literackich w języku polskim, a także flamandzkim, rosyjskim i rumuńskim. W latach 1998–2002 był prezesem Lubelskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. Jest również członkiem honorowym Polskiego Stowarzyszenia Kreatywności i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.
Od 50 lat uprawia twórczość plastyczną. W tym czasie zorganizował 45 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą.
Laureat 7 nagród naukowych Ministra Nauki i 6 nagród artystycznych (plastyka, literatura). Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, wyróżniony medalami „Za Zasługi dla UMCS”,” Zasłużonego Działacza Kultury” i „Złotym Wawrzynem Literackim” za całokształt twórczości literackiej.
W roku 2012 uzyskał międzynarodowy certyfikat „Mistrz Pedagogii”.
(źródło: www.lubimyczytac.pl)
