Niektórzy chcieliby osiągnąć w sporcie tyle co On. Ale ja, znając ambicję i cele sportowe jego oraz jego brata Franciszka, jestem pewien, że uważają, że mógł osiągnąć więcej.
Ale były takie czasy i wyszło tak, jak przedstawiam poniżej.
***
Jan Antoni Skierski
Anna i Antoni Skierscy doczekali się, że 1 stycznia 1953 roku w Podhorcach w powiecie hrubieszowskim urodził im się syn Jan Antoni Skierski. Ukończył on w tej miejscowości Szkołę Podstawową, w której wychowanie fizyczne prowadził Stanisław Załoga. Następnie udał się do Lublina i tam przez 3 lata uczęszczał do Technikum Mechanizacji Rolnictwa. Spotkał tam bardzo dobrego nauczyciela wf Edwarda Piechnika, niestety szkołę przenieśli do Lubyczy Królewskiej, w związku z powyższym kontynuował naukę w Technikum Mechanicznym w Hrubieszowie, którą ukończył w 1973 roku. Tutaj wf prowadzili z nim znani nauczyciele Witold Naja i Kazimierz Grzesiuk. Dodatkowo w 1974 r. w Białymstoku ukończył kurs instruktorów piłki nożnej, a egzaminatorami m.in. byli popularni trenerzy w Polsce – Strejlau i Szczechowicz..
Kiedy uczęszczał do szkoły podstawowej, jego brat Franciszek był już działaczem sportowym i dobrze grał w tenisa stołowego. Dlatego Janek karierę sportową rozpoczął już w 4 klasie właśnie od „ping – ponga” pod okiem brata i wspomnianego nauczyciela. W zawodach reprezentował szkołę, a następnie miejscowy Ludowy Zespół Sportowy „Huczwa”. Indywidualnie w 1969 r. zajął 10 miejsce w I Mistrzostwach Polski Młodzików rozegranych w Łodzi.
Klub LZS „Huczwa” Podhorce stał się groźnym przeciwnikiem dla klubów z Lubelszczyzny i awansował do III ligi, w której m.in. występowały drużyny: Lewart Lubartów, Spółdzielca Lublin, Sygnał Lublin, Zjednoczeni Chełm, Tęcza Kraśnik. Oprócz Janka w klubie do najlepszych zaliczali się Stanisław Grzesik, Bobak czy Danuta Palczyńska, dodatkowo w lidze zasilali ich zawodnicy z Chełma – Feliks Witkowski i Marek Malec.
Jan Skierski udanie systematycznie uczestniczył w Ogólnopolskich Turniejach Klasyfikacyjnych Juniorów. Podczas nauki w Lublinie występował w III – cio ligowym Spółdzielcy Lublin. Lubelską szkołę reprezentował również w piłce ręcznej. W 1976 r. został w I Mistrzostwach Województwa Zamojskiego podwójnym mistrzem, indywidualnie i w mikście z D. Palczyńską.
Będąc jeszcze uczniem SP w Podhorcach wystartował w powiatowych międzyszkolnych biegach przełajowych zajmując wysoką 4 pozycję (wygrał Stanisław Wróbel).
Będąc już wysokiej klasy zawodnikiem w tenisie stołowym, podczas nauki w Lublinie w 1969 r. rozpoczął treningi w sekcji piłki nożnej miejscowej WKS „Lublinianka”, pod kierunkiem trenera Kazimierza Stefańskiego. Razem z kolegami grał w Lubelskiej Wojewódzkiej Wydzielonej Lidze Juniorów, występował na prawym skrzydle w ataku zajmując z drużyną wysokie 3 miejsce. Ogromny sukces odnieśli w 1971 r. kiedy zostali Mistrzem Polski Wojska Polskiego Juniorów m.in. pokonując: Śląsk Wrocław 3:0, Legię Warszawa 1:0 czy Zawiszę Bydgoszcz.
Od września 1971 r. zaczął trenować w I drużynie LKS „Unia” Hrubieszów, występującej w Lubelskiej Klasie Okręgowej. Początkowo rozegrał kilka meczów w juniorach i przeszedł do gry z I zespołem. W Unii występował do rundy wiosennej włącznie 1973 r. , grając m.in. z: A. Grabowskim, A. Czarneckim, R. Wołoszynem, Bzikowskim, Trześniewskim, J. Lebiedowiczem, J. Paczałą, B. Bardygą, P. Pyszniakiem, R. Bojko, Zb. Wiśniewskim, Zb. Lebiedowiczem, M. Cisło.
Od jesieni 1973 r. występował już w „Zagłębiu” Lubin, który wówczas grał w lidze okręgowej, m.in. grali: Lewandowski (ojciec obecnego reprezentanta Polski), Świtała, Adamski.
Od wiosny 1975 r. ponownie reprezentował I zespół Unii Hrubieszów, występującej nadal w Lubelskiej Klasie Okręgowej. W rundzie jesiennej strzelił 6 goli i był drugim strzelcem w drużynie po Bojko. Dodatkowo od rundy wiosennej 1975 r. do wiosennej 1976 szkolił juniorów Unii, którzy w Wojewódzkiej Spartakiadzie Młodzieży i Lubelskiej Lidze Okręgowej zajęli 1 miejsca, m.in. w zespole grali: Tomasz Rak, Ryszard Głowacz, Janusz Rybak, Zdzisław Białosiewicz, Mirosław Chmielewski, Wiktor Pyszniak, Zbigniew Kargol, Sławomir Krawczyk, Trojanowski, Marek Pietruk, Jacek Fedorowicz, Jacek Gidziński, Krzysztof Marchewka. Jednocześnie w tym okresie był też trenerem kadry spartakiadowej województwa Zamojskiego.
Lecz w jesieni 1976 r. przeszedł do III – cio ligowej MLKS „Tomasovii” Tomaszów Lub. w której m.in. grali: Wróbel, Pryciuk, Hendzel. Posiadając uprawnienia instruktorskie i na koncie udane prowadzenie młodego zespołu Unii, zaczął również szkolić juniorów młodszych w tym klubie.
W jesieni 1977 r. przeszedł jako zawodnik do III – cio ligowej RKS „Chełmianki” Chełm Lub., ale i tutaj dodatkowo szkolił trampkarzy.
W czerwcu 1979 r. wrócił ponownie do Unii i występował w słynnych dla tego okresu meczach pucharowych. W skali roku za najlepszych piłkarzy w zespole prowadzonym przez A. Weremko i R. Giergiela uważano: Zbigniewa Lebiedowicza, Bojko, Rybaka i właśnie Jana Skierskiego.
Załapał już bakcyla szkoleniowego, więc znowu trenował juniorów młodszych w jesieni 1979 r., a byli to min.: Janusz Kościowski, Andrzej Sienkiewicz, bracia Żyłowie, Sławomir Kiciński, Wiesław Nazar, Daciuk, Szozda, Jerzy Pukaluk. Po rundzie jesiennej zajmowali 10 miejsce (inny trener), ale po wiosennej przesunęli się na 4 pozycję w Zamojskiej Lidze Okręgowej Juniorów i awansowali do Zamojskiej Wojewódzkiej Ligi Wydzielonej i tutaj wywalczyli 1 lokatę ! Centralnie ta drużyna zagrała z Koroną Kielce, niestety przegrali i odpadli z dalszych rozgrywek, ale awansowali do Lubelskiej Międzywojewódzkiej Ligi Wydzielonej Juniorów i w sezonie 1981/82 zajęli miejsce w środku tabeli.
Po nieporozumieniach z ówczesnym prezesem klubu zakończył karierę zawodniczą wiosną 1980 r. będąc w tym okresie grającym trenerem I zespołu razem ze Zbigniewem Lebiedowiczem.
Grał za to w lidze zakładowej, dlatego utrzymał formę i we wrześniu 1987 r. wystapił w drużynie „Kresy” Hrubieszów zajmując w Legnicy I miejsce w kraju, zdobywając puchar ZG ZSMP. Dodatkowo został wybrany najlepszym zawodnikiem tego turnieju.. Rok później zostali wicemistrzami w takim samym turnieju rozegranym w Hrubieszowie.
W 1995 r. z okazji 50 – lecia Unii Hrubieszów, wystapił w rozegranym meczu w Hrubieszowie przeciwko wielokrotnym reprezentnatom Polski, wystepujących w barwach „Orłów” Górskiego.
Jeszcze kilkakrotnie był szkoleniowcem I zespołu Unii lub juniorów. Np. pod jego kierunkiem w 1986 r. w Pucharze Polski I zespół awansował do półfinału zamojskiego ulegając Hetmanowi Zamość. Rozegrano też towarzyski mecz z „Robotnickij” Skopje, a w drużynie wyróżniali się: Mirosław Nowak, Zb. Lebiedowicz, Zając, J. Kościowski, Sowierszenko, Grabowski i Janusz Nowak.
Po jego treningach juniorzy młodsi w sezonie 1996/97 w lidze zamojsko – chełmskiej zajęli 1 miejsce, grali m.in.: Tomek Kwaśniewski, Zezula, Kobyłka, Artur Skierski (syn), Kamil Wojciechowski, Kowalski, Grzegorz Szczepaniak, Artur Kupiec, Marcin Koszerny, bracia Wygachiewiczowie, Jarosław Jasina, Szymon Welter.
Ostatni jego sezon, który przeżył jako trener I zespołu w Unii, to były rozgrywki zamojskiej klasy okręgowej 1998/99. Pomimo, że szło całkiem dobrze, zrezygnował na trzy kolejki (liczył, że zespół je wygra) przed końcem rundy jesiennej, po porażce ze Spartą Wożuczyn. M.in. w drużynie występowali: J. Kwaśniewski, P. Borowiak, D. Maciejewski, M. Bednarz, A. Bogucki, S. Janik, R. Korkosz, M. Kuna, W. Nazar, K. Okoniewski, J. Jaworski, A. Kupiec, D. Hordyj, M. Zwoliński, B. Kowalski, G. Szczepaniak, A. Skierski S. Wygachiewicz, A. Zezula, M. Greszeta, P. Wesołek, Sz. Welter, P. Pirogowicz, J. Janicki, J. Kościowski, A. Marciniak. Po rundzie jesiennej Unia była w lidze na 2 miejscu.
Jeszcze w jesieni, w trakcie trwającej rundy 1999 r. zaczął szkolić A klasowe „Orlęta” Horodło, niestety w końcu zespół z braku funduszy został przez miejscowych działaczy wycofany z rozgrywek. Od tego czasu Jan Skierski kibicuje piłce nożnej i innym ulubionym sportom.
Ze związku małżeńskiego p. Jana z Teresą urodziło się troje dzieci. Artek, systematycznie reprezentował SP nr 2 w Hrubieszowie, a później „Ekonomik” w lekkiej atletyce (300 czy 400 m.) i oczywiście piłce nożnej. W wieku 12 lat podjął treningi w sekcji piłki nożnej w Unii, pod kierunkiem Jana Paczały, następnie Andrzeja Jaworskiego, w końcu u ojca.Osiągnął sukcesy w rywalizacji młodzieżowej, więc w wieku 17 lat awansował do składu I zespołu. Lecz ciągnęło Go do sędziowania w tej dyscyplinie i dlatego ukończył w 2000 r. kurs sędziowski. Początkowo sędziował w klasie B, następnie w klasie A, lidze okręgowej, Wojewódzkiej Lidze Trampkarzy i Wojewódzkiej Lidze Juniorów. Posiada również uprawnienia sędziowskie w lekkiej atletyki i koszykówce. W 2005 roku ukończył AWF w Białej Podlaskiej.
Na dobrą lekkoatletkę w biegach wytrzymałościowych zapowiadała się córka Iwona, która systematycznie reprezentowała SP nr 2 w Hrubieszowie i „Ekonomik” w tej dyscyplinie oraz w piłce ręcznej. Niestety wyczynowo treningów nie podjęła, a szkoda ponieważ stać ją było na wiele.
Drugi syn Marcin nie chciał być gorszy od brata i też trafił na treningi trampkarzy Unii. Szło mu dobrze, więc nic dziwnego, że po paru latach był silnym punktem drużyny występującej w Wojewódzkiej Lidze Juniorów, grał też w II drużynie Unii i w końcu wystąpił w meczach I zespołu. Po zdaniu matury w 2004 r. udał się na studia do Lublina i jego kariera piłkarska została przerwana.
***
Moje wspomnienia
Pamiętam, kiedy siedziba LZS była w baraku za „starą apteką”, tam też była świetlica, a w niej stół do tenisa stołowego. Pan Franciszek Skierski pilnował aby po „graniu” pozostawić tam porządek, więc graliśmy o to, kto bedzie sprzątał. Najgorsze było to, jak był też Janek – dawał nam 20 „fory”, graliśmy do 22 przy serwach Janka i nie pamiętam, aby ktoś z nas z nim wygrał. Więc sprzątanie było nasze.
Jako trener la byłem często świadkiem treningów prowadzonych przez szkoleniowca Janka. Od zawodników wymagał wiele, zreszto tak jak i od siebie, pilnował dokładnie rozgrzewki i precyzji wykonywania ćwiczeń, był impulsywny, dlatego czasami dochodziło do małych spięć z zawodnikami, czy dużych z działaczami, jak czegoś brakowało. Dlatego chyba już nikogo nie szkoli… Myślę, że to wielka szkoda, bo sukcesy z młodymi zespołami miał spore.
Będąc nauczycielem wf w SP 2, moim uczniem był jego syn Artek – bardzo dobrze biegał na 300 m., ale dwa razy nie przyszedł na zawody i nie mogłem z nim się dogadać – dlaczego? Przedzwoniłem do ojca – powiedział „porozmawiam z nim” i od tej pory Artek wzorowo reprezentował szkołę, a ojciec często był kibicem podczas jego startów.
***
Osiągnięcia Jana Skierskiego
Kolejno: zajęte miejsce, nazwa zawodów, miejsce zawodów, rok rozgrywanych zawodów
Tenis stołowy:
2 miejsce – Turniej XX lecia PRL Młodzików Hrubieszów 1964 r.
1. Mistrzostwa Powiatu Młodzików 1966 Hrubieszów
1. Mistrzostwa Powiatu Seniorów Hrubieszów 1966
1. Mistrzostwa Powiatu Juniorów Hrubieszów 1967
2. Mistrzostwa Województwa Młodzików Lublin 1967
1. Mistrzostwa Powiatu LZS 1967 Krasnobród
2. Mistrzostwa Powiatu Seniorów Hrubieszów 1968
1. Mist. Pow. Jun. Hrub. 11 02 1968
1. Mist. Pow. Jun.15 12 1968
2. Mist. Pow. Sen. 1968
1. Mist. Pow. LZS Wilczopole 1969
1. Mist. Pow. Jun. Hrub. 1969
2 x 1. w Mist. Województwa Szkół Rolniczych indywidualnie i grze podwójnej mężczyzn (z M. Mazurek), Okszów 1970
3. w Mistrzostwach Województwa Lub. Jun. Hrub. 1970
2. w Spartakiadzie i Mist. Miasta Lublina Jun. Lublin 1970
1. w Spartakiadzie Zakładów Pracy 1975 Hrub.
2. w Turnieju „Asów” Lublin 1975
2×1. Mist. Województwa Zamojskiego indywidualnie i w grze mieszanej z D. Palczyńską, Zamość1976
1. Mist. Woj. Zamojskiego Ognisk TKKF Hrub.1976 r.
1. w Masowym Turnieju Zamość1977
2. Mist. Woj. Zamojskiego w grze podwójnej z Piotrem Palczyńskim, Biłgoraj 1977
1. w Masowym Woj. Tur. o Puchar ZG ZSMP w kat. sen. Zwierzyniec 1978
1. w Turn. Zakładów Pracy Hrub. 1980
1. w V Woj. Turnieju o Puchar ZG ZSMP Tomaszów Lub.1980 r.
1. Ind. Turniej Węzła PKP Zamość 1986
1. w turn. kat. „Asów”, Zamość 1986 r.
1. w woj. Turn. TKKF Zamość 1986
1. w Finale Miejskim Turnieju o Puchar Prz. ZM ZSMP 1988
Piłka nożna:
1 miejsce w Mistrzostwach Polski Wojska Polskiego Juniorów Radom 1971
1. Dyplom dla najlepszego zawodnika XII Ogóln. Tur. PN o Puchar prz. ZG ZSMP, Legnica 1987 r.
– Dyplom uczestnictwa w finale centralnym XIII Ogólnopolskiego Turnieju PN o Puchar Przew. ZG ZSMP, Hrubieszów 1988
1. jako trener MKS Unia Hr. w Zamojsko – Chełmskiej Lidze Międzywojewódzkiej Juniorów w sezonie 1996/97
Plebiscyty:
3. W I Plebiscycie na 10–ciu Najlepszych Sportowców LZS Powiatu Hrubieszowskiego za rok 1968
6. w II Powiatowym Plebiscycie na 10–ciu Najlepszych Sportowców LZS Pow. Hrubieszowskiego za rok 1969
4. w III Plebiscycie na 10 – ciu Najl. Sport. LZS Pow. Hr. za r. 1970
10. w II Plebiscycie na 10 – ciu Najlepszych Sportowców Powiatu Hrubieszowskiego za 1970 r.
Dyplomy uznania:
– Dyplom Uznania za zdobycie Druż. Mist. Wojska Polskiego Jun. i godne reprezentowanie barw Warszawskiego Okręgu Wojskowego, Warszawa sierpień 1971 dyplom podpisał gen. Dyw. Zygmunt Huszcza i płk dr Tadeusz Szaciłło
– Dyplom za udział w imprezach sportowych reprezentując Przedsiębiorstwo MPGKiM w Hrub. w r. 1974
– wyróżnienie z okazji 40 – lecia Unii Hrubieszów 1987
– Dyplom Uznania od ZW TKKF w Zamościu za rozwój sportu i rekreacji z okazji 40 lat krajowego TKKF, Zamość 1997 r.
opracował – Marek A. Kitliński (mak)
