„J nie umiera ten, kto trwa w pamięci i sercach żywych”.
>Każdy człowiek ma na ziemi swoją rolę do wypełnienia. Jan Paweł II należy do tych, którzy zmieniają świat. On odmienił oblicze ziemi.
br />Papież z Wadowic, syn Polskiej ziemi zgadzał się z opinią, że był „Papieżem inaczej”. Bo sprawował swoją funkcję inaczej niż inni Papieże. Łamał konwenanse. Nie przestrzał ceremoniału, bez przerwy zapraszał gości na śniadania, choć protokół wymagał, żeby Ojciec Święty jadał sam. Ale Jan Paweł II zawsze miał kogoś do towarzystwa. Tak było również 1 kwietnia 2005 roku.
Gdy powiedziano Mu, że na Placu Świętego Piotra ludzie modlą się, a szczególnie modli się za niego młodzież, odpowiedział:”Szukałem was, teraz przyszliście do mnie i za to wam dziękuję!”
Zaczęły się chwile, gdzie cisza jest o wiele wymowniejsza, niż najbardziej kwieciste słowa, Jedyne, co wielu ludzi mogło wówczas robić to modlić się i milczeć. Można powiedzieć, że modlitwa obudziła świat.
2 kwietnia od wczesnych godzin porannych, co pewien czas dochodziły do nas informacje:
Papież pożegnał się z najbliższym otoczeniem pisząc: „Jestem radosny, wy także bądźcie. Módlmy się razem z radością. Wszystko powierzam Pannie Maryi.”
Około 15:30 powiedział po polsku: „Pozwólcie mi odejść do domu Ojca.”
O 20:00 otrzymał Komunię świętą – wiatyk na ostatnią drogę
O godzinie 21:37 „Zasnął w Panu” wypowiadając ostatnie swoje słowo „AMEN”. W jego oczach został uśmiech.
Taki był nasz Papież i zostanie z nami na zawsze. W naszych myślach, wspomnieniach, sercach. Nie zapomnimy nigdy Jego dobrotliwego spojrzenia, budzącego ufność uśmiechu. Jego twarzy pogodnej, mimo bólu i sylwetki, mimo cierpienia. Nie wymażemy z pamięci ujmujących gestów i słów.
Ojcze Święty z okna domu Swego Ojca widzisz nas:
Przyszliśmy, Jesteśmy, Pamiętamy, Czuwamy
Swoją obecnością mówimy dziś Twoimi słowami „Nie umiera ten, kto trwa w pamięci i sercach żywych”. Dziękujemy za „Najpiękniejszy dar, jaki Polacy otrzymali od Pana Boga”, za Papieża Jana Pawła II Wielkiego.<
Tymi słowami 2 kwietnia 2006 roku o godzinie 15:00, wicedyrektor Gimnazjum nr 3 im. Jana Pawła II pani Marzanna Bednarczuk powitała publiczność zgromadzoną na sali widowiskowej Hrubieszowskiego Domu Kultury. Mieszkańcy Hrubieszowa licznie przybyli, aby wysłuchać Koncertu w hołdzie Janowi Pawłowi II. Wśród nich na widowni zasiedli: Burmistrz Miasta – pan Franciszek Suchecki, Zastępca Burmistrza – Pan Andrzej Wołowski, Przewodniczący Rady Miasta – Pan Dariusz Gałecki, dyrektorzy szkół i placówek kulturalno – oświatowych, duchowieństwo parafii hrubieszowskich na czele z ks. Prałatem Kazimierzem Gawlikiem i Ks. Prałatem Andrzejem Puzonem, przedstawiciele zakładów pracy, dzieci, młodzież i mieszkańcy ziemi hrubieszowskiej.
Koncert został zainicjowany przez Burmistrza Miasta pana Franciszka Sucheckiego, panią Emilię Feliksiak dyrektora Hrubieszowskiego Domu Kultury i Annę Świstowską dyrektor Gimnazjum nr 3 im. Jana Pawła II.
Przygotowanie i wykonanie koncertu powierzono uczniom Gimnazjum nr 3 w Hrubieszowie. Gimnazjum od 2000 roku nosi Imię Papieża Polaka. Uczniowie, nauczyciele i rodzice mieli możliwość spotkania się z Ojcem Świętym w Watykanie w 2003 r.
Rok temu, tak jak miliony ludzi na świecie i inne szkoły należące do Rodziny Szkół im. Jana Pawła II, cała społeczność szkolna modliła się najpierw o poprawę zdrowia Ojca Świętego, o siły w znoszeniu cierpienia, a kiedy zgasło Jego życie, polecała Bogu duszę Jana Pawła II, pogrążając się w żałobie. Dlatego zaproszenie do przygotowania koncertu na szczeblu miejskim, szkoła traktuje jako zaszczyt, ale i zobowiązanie.
Jan Paweł II jest szczególnym Patronem i najlepszym drogowskazem dla ludzi idących przez ziemskie życie. Gimnazjum nr 3 z dumą chce nieść Jego imię.
W pierwszą rocznice śmierci, nad świadomością, że Papieża nie ma wśród nas, góruje radość i wdzięczność ( symbolem była biała wstążeczka, jaką otrzymał każdy uczestnik koncertu), że nam przewodził i odpowiedzialność za dochowanie wiary Jego ideałom.
Takie było też przesłanie koncertu. Jan Paweł II nigdy nie umrze w naszych sercach, wzbogacił je w miłość i dobro. Wszystkim pokazał, jak kochać ojczyznę, człowieka, jak żyć w pokoju, jak godnie przejść przez życie. Zawsze był i będzie z nami.
To właśnie przekazali gimnazjaliści w słowie i pieśni, wzbogaconym przez prezentację multimedialną. Na zakończenie wszyscy wysłuchali fragmentu Testamentu Jana Pawła II i prośby Papieża skierowanej do Polaków, pielgrzymów zgromadzonych w Sanktuarium Matki Bożej Kalwaryjskiej podczas ostatniej Mszy Świętej w Ojczyźnie 19 sierpnia 2002 roku: „Kiedy nawiedzałem to sanktuarium w r. 1979, prosiłem, abyście się za mnie tu modlili, za życia mojego i po śmierci. Dziś dziękuję wam i wszystkim kalwaryjskim pielgrzymom za te modlitwy, za duchowe wsparcie, jakiego nieustannie doznaję. I nadal proszę: nie ustawajcie w tej modlitwie – raz jeszcze powtarzam – za życia mojego i po śmierci.”
Wypełniając tę prośbę odmówiono Modlitwę o beatyfikację Sługi Bożego Jana Pawła II, którą poprowadził ks. Prałat Kazimierz Gawlik. Koncert zakończył wspólny śpiew ulubionej pieśni oazowej Papieża „Barki”.
Dopełnieniem Koncertu był wieczorny liczny udział wielu wiernych w nabożeństwach i czuwaniach modlitewnych w hrubieszowskich Kościołach.
W tym miejscu należą się także podziękowania wszystkim, którzy przyczynili się do przygotowania Koncertu: Pani Anecie Franke, Marzenie Jędruszczak, Stanisławie Szajnodze, Krzysztofowi Łopockiemu, Krzysztofowi Zawiszy, plastykom, nauczycielom i pracownikom Domu Kultury, Pani Emilii Feliksiak, dyrektor Hrubieszowskiego Domu Kultury za życzliwość i wsparcie.
To właśnie nauczyciele i ludzie kultury z ogromną odpowiedzialnością przyjmują zadania wychowania młodzieży, otaczają ją opieką i miłością, pragną aby Bóg, Honor, Ojczyzna były dla młodego pokolenia nadrzędnymi wartościami.
Marzanna Bednarczuk