Nowy urbanizm jest nurtem urbanistyki wskazującym drogę do miast tworzonych przez ludzi i dla ludzi. Skupia się on na rozwoju funkcjonalności przestrzeni i takim jej kreowaniu, aby mieszkańcy mogli żyć spokojnie i wygodnie.
Urbanizm połowy XX wieku
Nowy urbanizm jest przeciwieństwem nurtu urbanistycznego typowego dla modernizmu. Od lat 50. XX wieku w miastach wydzielano strefy o konkretnych funkcjach, np. typowo mieszkalne lub niemal wyłącznie usługowe. Z czasem zaczęły pojawiać się negatywne efekty takiego rozwiązania. Wśród nich wymienić można m.in. chaos przestrzenny, problemy społeczne, brak inwestowania w dzielnice centralne przy jednoczesnym odpływie mieszkańców na przedmieścia.
Początki nowego urbanizmu
Już w latach 70. XX wieku zaczęto postulować powrót do klasycznej konstrukcji miast Starego Kontynentu. Najaktywniej w tej sprawie działały osoby m.in. ze środowiska skupionego wokół architekta Leona Kriera. To właśnie jego teorie stały się zaczynem nowego urbanizmu, który obecnie święci swoje triumfy.
Nowy urbanizm – czym jest?
Nowy urbanizm zakłada powrót do dawnego rozumienia miejskości. Ma ona być wspólnotą i przestrzenią służącą zaspokajaniu potrzeb ekonomicznych i społecznych mieszkańców. Nowy urbanizm odrzuca niekontrolowane rozrastanie się miast. Zakłada za to powrót do ludzkich miast z centralnym placem i odchodzącą od niego zabudową kwartałową. Istotne są także takie aspekty jak estetyka, komfort czy poziom bezpieczeństwa mieszkańców.
Cechy nowego urbanizmu
Cechami nowego urbanizmu są m.in. mniejszy udział komunikacji samochodowej w przestrzeni miejskiej i większy zieleni, przeniesienie tranzytu poza centra miast, uporządkowany krajobraz (np. bez widocznych parkingów), rozwinięta infrastruktura dla komunikacji miejskiej, rowerowej i pieszych, mieszanie funkcji, aby stworzyć miasta żyjące o każdej porze. Coraz częściej z nowym urbanizmem łączona jest też rewitalizacja obiektów poprzemysłowych w centrach miast, np. Wrocławia, Łodzi czy Poznania. Budynki takie zyskują przeważnie kilka różnych funkcji, w tym mieszkaniową i usługową.
Nowy urbanizm w praktyce
Jak wyglądają miasta, w których w praktyce stosuje się postulaty nowego urbanizmu? Są one wielofunkcyjne, a więc obok siebie przewidują tworzenie budynków mieszkalnych, lokali usługowych, przestrzeni biurowych i rekreacyjnych, a także parków i skwerów. Dzielnice takich miast mają ułatwiać życie mieszkańcom, którzy w jednej okolicy będą żyć, pracować, robić zakupy, relaksować się czy załatwiać sprawy urzędowe. Mają też być bezpieczne, estetyczne, komfortowe i dostępne dla wszystkich.
Nowy urbanizm, a obiekty poprzemysłowe
Współcześnie przykłady projektowania przestrzeni w duchu nowego urbanizmu można dostrzec m.in. w degradowanych przez latach obiektach poprzemysłowych w centrach miast. We Wrocławiu, Poznaniu, Łodzi czy Warszawie nie brakuje budynków industrialnych, które wymagają zmiany funkcji. Obecnie coraz częściej rewitalizacja obiektów poprzemysłowych wiąże się ze stworzeniem w nich zarówno części mieszkalnych, jak i biurowo-usługowych, rekreacyjnych itp.
Interesuje Cię rewitalizacja obiektów poprzemysłowych w duchu nowego urbanizmu? Zobacz, jak sprawnie radzą sobie z tym zadaniem architekci SRDK Studio.
(tekst i fot. mat. partnera)