22 listopada 2024

Odchodzą, na zawsze… zapamiętajmy!

Ostatnio odeszły na zawsze dwie zasłużone nauczycielki i wychowawczynie ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Hrubieszowie – Św. p. Pani Teresa Czujkowska i św. p. Pani Maria Najdzińska. Cześć ich pamięci i niech spoczywają w spokoju. Zachowajmy je w Pamięci!

Reklamy

i>Na zdjęciu – św.p. p. Teresa Czujkowska i św.p. p. Maria Najdzińska.

Reklamy

Teresa Wanda Czujkowska

Reklamy

Urodziła się 12.02.1936 r. w Uściługu (obecnie Ukraina). Z domu Śliwa. Imię ojca Władysław (zmarł w 1946 r.). matki – Petronela (z d. Tomaszewska). W roku 1944 w związku ze zmianą granic po II Wojnie Światowej wraz z rodzicami przeniosła się do Horodła.

Ukończyła Szkołę Powszechną w Horodle, Państwowe Liceum Ogólnokształcące w Horodle i z wynikiem bardzo dobrym roczny Kurs Pedagogiczny w Horodle w 1954 r. W 1979 r. w Lublinie po dalszej nauce zdała egzamin kwalifikacyjny z wynikiem bardzo dobrym, równoważnym, wyższym studiom zawodowym o specjalności nauczanie początkowe.

Pracę nauczycielską rozpoczęła od 15.09.1954 r. w Szkole Podstawowej w Strzyżowie. Od 24.06.1961 r. podjęła pracę w Szkole Podstawowej nr 2 w Hrubieszowie w klasach nauczania początkowego. W 1962 r. wyszła za mąż za Czesława Czujkowskiego. Syn Dariusz.

W ciągu pracy dydaktyczno – wychowawczej stosowała nowatorskie metody, wprowadzając nauczanie problemowe i wielopoziomowe z wyeksponowaniem zasady systematyczności, indywidualizacji i aktywizacji nauczania, uzyskując z tego tytułu bardzo wysokie efekty nauczania. Swoją działalność pedagogiczną opierała, na najnowocześniejszej literaturze, co pozwalało na pełne unowocześnienie pracy lekcyjnej. Aktywnie uczestniczyła w zespołach samokształceniowych i prowadziła lekcje koleżeńskie. Dużo czasu poświęcała uczniom odstającym oraz pedagogizacji rodziców. Dokonywała samodzielnych opracowań problemów dydaktycznych, które stosowała w nauczaniu. Wielce aktywnie pracowała społecznie w Szkolnej Kasie Oszczędności (SKO) – szereg wyróżnień, nawet na szczeblu wojewódzkim oraz drużynach zuchowych. Prowadziła zespoły kompensacyjne i dydaktyczno – wyrównawcze. Kolektyw uczniowski pod jej opieką przygotowywał części artystyczne, które były prezentowane podczas różnych uroczystości szkolnych czy zebrań okresowych. Systematycznie dbała o wystrój klasopracowni oraz o stronę medialną dotyczącą działalności SKO. Wykonywała samodzielnie wiele środków dydaktycznych. Wzorowo organizowała pracę wychowawczą. Wielokrotnie z uczniami prowadziła zbiórkę surowców wtórnych. Jej uczniowie w klasach starszych brali udział w konkursach przedmiotowych zajmując czołowe lokaty.

Za szczególnie wyróżniającą się pracę pedagogiczną, m.in. odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988) i Złotym Krzyżem Zasługi (1975). Otrzymała również Nagrodę II Stopnia Ministra Oświaty i Wychowania (1979). Także Nagrodą Inspektora Oświaty i Wychowania w Hrubieszowie za Szczególne Osiągnięcia w Dziedzinie Dydaktyczno – Wychowawczej, z tego tytułu otrzymywała z Inspektoratu dodatkowe awanse. W 1980 r. uzyskała tytuł nauczyciela dyplomowanego. Była miła, rzetelna i zdyscyplinowana, zdobyła sobie szeroki autorytet wśród współpracowników, środowisku i dzieci oraz ich rodziców. Od 1.09.1989 r. przeszła na emeryturę, ale jeszcze pracowała na godzinach przez dwa lata.

Zmarła 8.03.2010 roku, pochowana na hrubieszowskim cmentarzu.

***

Maria Najdzińska

Urodziła się 15.08.1920 r. w Hrubieszowie. Z domu Lebiedowicz, imię ojca Andrzej, mamy – Maria z Turzyńskich. Przeżyła ciężki okres II Wojny Światowej, który wstrzymywał dalszy rozwój, wprowadzał ogromny stres. Wyszła za mąż za Stanisława Najdzińskiego (matematyk). Urodziła troje dzieci. M.in. ukończyła Państwowe Liceum Pedagogiczne w Zamościu.

W latach 1945 – 1952 uczyła w Szkole Podstawowej w Starym Kurowie pow. Strzelce Krajeńskie, a następnie od września 1957 r. w Szkole Podstawowej nr 2 w Hrubieszowie, jak i dodatkowo w Szkole Podstawowej nr 3 w Hrubieszowie.

Była m.in. nauczycielką nauczania początkowego, języka niemieckiego (w SP nr 3, w klasach 6,7,8) oraz wychowawcą a następnie kierownikiem świetlicy z dożywianiem (w SP nr 2). Prowadziła koło matematyczne. Podczas zajęć aktywizowała dzieci do lepszej nauki i zachowywania się. Podczas dodatkowych zajęć uzupełniała im wiedzę. W klasie jak i w świetlicy razem z dziećmi wykonywała gazetki okolicznościowe, przygotowywała części artystyczne, które były prezentowane podczas uroczystych apeli, prowadziła zbiórkę surowców wtórnych, utrzymywała z dziećmi porządek na terenie szkolnym.

Posiadała duże uznanie i szacunek wśród współpracowników, środowisku i dzieci oraz ich rodziców. Pochowana na hrubieszowskim cmentarzu.

***

Odeszłyście drogie Panie na drugą stronę życia.

Nawet nie Wiecie (a może Wiecie) jak mi/nam smutno.

Chociaż jesteście w lepszym świecie.

Będzie tęskno nam…

***

Młodszy kolega
z SP nr 2 w Hrubieszowie
– Marek Ambroży Kitliński