Zmarł Jerzy Pachniewski

Urodzony 02.01.1942 r. w Hrubieszowie, syn Mieczysława i Jadwigi, początkowo uczęszczał do SP 2 ale ukończył SP 3 w Hrubieszowie oraz ZSMR w Hrubieszowie (nauczyciel wf W. Charkowski), grał na skrzypcach w zespole u p. Jana Korczaka.

Startował w zawodach szkolnych w 4 – boju la i piłce nożnej. Treningi piłki nożnej rozpoczął w „Spójni” Hrubieszów w sezonie 1953/54, później „Sparcie” Hrubieszów, która połączyła się z „Unią” w 1957 r., w I zespole zaczął grać mając 16 lat.

Jednocześnie wielokrotnie z osiągnięciami wojewódzkimi i powiatowymi startował w lekkiej atletyce (oszczep, trójskok rek. żyć 13.06 m., biegi krótkie, w dal), szermierce – floret, szpada (Drużynowy Mistrz Polski LPŻ w 1958 r. w Olsztynie), pięcioboju nowoczesnym (drużynowo – 3 miejsce w Mistrzostwach Polski LPŻ w Warszawie i 4 – ty indywidualnie), boksie, tenisie stołowym. 

Zdobył 3 kółko olimpijskie w 1958 r. za rozegranie w lidze okręgowej piłki nożnej ponad 50 % meczów. Dostał powołanie na obóz kadry Polski juniorów (tr. Koncewicz), lecz nie powiadomiono go w tym momencie o tym, ponieważ „Unia” rozgrywała mecz o awans z „Podlasiem” Biała Podlaska . Wygrała „Unia” 2:1 (br. Pietrosiuk i Pachniewski w 85 min.) i Unia awansowała (po strzeleniu bramki z radości działacz Królikowski tak go pocałował w nos, że do końca meczu leżał za bramką, ponieważ zalała go krew).

Podczas zasadniczej służby wojskowej grał w 3 lidze olsztyńskiej w „Huraganie” Morąg (razem z innym zawodnikiem Unii – Janem Kuczewskim). Zostali mistrzem ligi ale do II ligi nie awansowali, ponieważ przegrali baraż z drużyną gdyńską 1:3. W 1970 r. w meczu z Włodzimierzem był kapitanem wygranego spotkania (4:0) i strzelcem wszystkich bramek.

W boksie wystąpił w meczu z „Motorem” Lublin, lecz przegrał po zaciętej walce z mistrzem województwa Szponarem. Jego trenerami w Unii byli: Kufrej, Kaźmierczak, Palczewski, Kaniuga, Giergiel, Weremko. Z działaczy wysoko ocenia: Królikowskiego, Korczaka oraz lekarza L. Szymańskiego.

Karierę piłkarza zakończył mając 30 lat w 1972 roku, jako kapitan I drużyny Unii.

Podczas całej kariery wyróżniał się dryblingiem, zwrotnością, szybkością, sprytem, był bramkostrzelny. Wielokrotnie strzelał decydujące o wyniku meczu karne.

Od 1980 r. gra w brydża, zajmując wielokrotnie wysokie miejsca w rozgrywkach lokalnych i wyższego szczebla. M.in. 27. 02. 1994 r. zajął 2 miejsce w Turnieju Par Brydża Sportowego o Mistrzostwo Miasta Hrubieszowa. Zajął 3 miejsce w Turnieju Brydża Sportowego 11. 11. 2000 r. w Chełmskim Domu Kultury. Zajął 4 miejsce w Turnieju Par Brydżowych GP Woj. Zamojskiego 03. 12. 1995 r. w Tomaszowie Lubelskim, zajął 3 miejsce w Noworocznym Turnieju Par Brydża Sportowego w Wojewódzkim Domu Kultury w Chełmie 04. 01. 1998 r., zajął 2 miejsce z Wojciechem Starzykiem w Turnieju Par Brydża Sportowego o Puchar Wójta Gminy Hrubieszów 22. 10. 1995 r., zajął 1 miejsce w Turnieju Par Brydża Sportowego o Puchar Dyrektora WBC S.A. w Lubinie o/Hrubieszów 19. 02. 1995 r., zajął 1 miejsce w Turnieju Par Brydża Sportowego o Puchar Przew. Komitetu Obchodów 600-lecia Miasta Hrubieszowa 17. 12. 2000 r., zajął 3 miejsce w Karnawałowym Turnieju Par Brydża Sportowego o Puchar Przewodniczącego Rady Miasta w Tomaszowie Lubelskim 03. 02. 2002 r., zajął 3 miejsce w Karnawałowym Turnieju Par Brydża o Puchar Dyr. Tomaszowskiego Domu Kultury 05. 02. 2000 r. itd.

Na bardzo dobrego piłkarza zapowiadał się syn Marcin (członek kadry wojewódzkiej juniorów). Niestety w wieku 17 lat, podczas rozgrywanego meczu w Trzeszczanach, doznał skomplikowanego złamania nogi, które nie pozwoliło mu na kontynuowanie świetnie zapowiadającej się kariery. Obecnie również gra w brydża.

Opracował – mak