Mam 29 lat i wraz z żoną wychowuję dwóch synów (7 i 11 lat). Mieszkamy w wynajętym lokalu, za który nie jestem w stanie płacić czynszu (900 zł) w pełnej wysokości i moje zadłużenie równe jest jego 5-krotności. Właściciel oświadczył, że wypowie mi umowę najmu i wyrzuci nas na bruk. Czy w świetle prawa jest to dopuszczalne?
PYTANIE CZYTELNIKA PORTALU:
Mam 29 lat i wraz z żoną wychowuję dwóch synów (7 i 11 lat). Mieszkamy w wynajętym lokalu, za który nie jestem w stanie płacić czynszu (900 zł) w pełnej wysokości i moje zadłużenie równe jest jego 5-krotności. Właściciel oświadczył, że wypowie mi umowę najmu i wyrzuci nas na bruk. Czy w świetle prawa jest to dopuszczalne?
Powyższy problem praktycznie w całości reguluje ustawa z dnia 21 czerwca 2001 roku „o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego” (Dz.U. z 2005r., nr 31, poz. 266 z późn zm.). Zgodnie z nią, jeżeli lokator uprawniony jest do odpłatnego używania lokalu, to wypowiedzenie najmu może nastąpić jedynie w sytuacjach określonych w ustawie. Za taki powód uznaje się między innymi zwłokę w zapłacie czynszu lub innych opłat za używanie lokalu przez lokatora co najmniej za 3 pełne okresy płatności. Zatem w przedstawionej sytuacji przesłanka ta znajduje swoje odzwierciedlenie. Jednakże dla skuteczności takiego wypowiedzenia koniecznym jest uprzednie zawiadomienie lokatora na piśmie o zamiarze wypowiedzenia stosunku prawnego i wyznaczenie dodatkowego, miesięcznego terminu do zapłaty zaległości. Wypowiedzenie takie powinno zostać dokonane na piśmie pod rygorem nieważności i określać przyczynę wypowiedzenia.
Jeżeli lokator nie zechce opuścić mieszkania dobrowolnie, to wynajmujący zmuszony zostanie do wytoczenia powództwa o opróżnienie lokalu z osób i rzeczy (o eksmisję). Wynajmującemu nie można samodzielnie dokonywać eksmisji. Należy również dodać, że do ochrony praw lokatorów stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności (art. 19 ustawy).
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w przypadku orzeczenia eksmisji przysługiwać będzie czytelnikom prawo do lokalu socjalnego, bowiem sąd nie może orzec o braku uprawnienia do lokalu socjalnego wobec małoletniego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą.Sąd zobowiązany jest z urzędu zbadać czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu socjalnego. W przypadku przyznania lokalu socjalnego sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego (art. 14 ust. 6).
Jeżeli nastąpiło przyznanie lokalu socjalnego, a sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania eksmisji, to osoby uprawnione do otrzymania takiego lokalu opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie ustał (art. 18 ust. 3 ustawy).
EWENTUALNE PYTANIA, W CELU UDZIELENIA ODPOWIEDZI NA ŁAMACH PORTALU, CZYTELNICY MOGĄ KIEROWAĆ BEZPOŚREDNIO NA ADRES E-MAIL: prawnik-chelm@wp.pl
Tomasz Gabrylewicz
Pl. Kupiecki 10, 22 – 100 Chełm
e-mail: prawnik-chelm@wp.pl
tel.: 883 001 676
