Hrubieszów
Na spotkanie, w którym uczestniczyli uczniowie SP nr 1 oraz uczniowie Gimnazjum nr 1, zaproszono przedstawicieli Szkolnego Klubu Wolontariatu z ZS nr 1 w Hrubieszowie: Ewelinę Jagiełło i Martę Garbacz wraz z opiekunem – p. Beatą Tomaszczuk.
***
Tegoroczna, IV edycja ogólnopolskiego programu społecznego „Szkoła bez przemocy”, przebiega pod hasłem „Wolontariat – świadomie pomagam innym”.
Głównym celem działań podejmowanych w bieżącym roku szkolnym przez szkoły uczestniczące w programie, jest uwrażliwienie dzieci i młodzieży na potrzeby innych ludzi oraz angażowanie całych społeczności szkolnych do podejmowania działań wolontaryjnych.
W dniach 7 – 11 grudnia 2009 r., na terenie Szkoły Podstawowej nr 1 w Hrubieszowie zorganizowano „Tydzień Wolontariatu”.
Obchody „Tygodnia wolontariatu” rozpoczęły się 07.12.2009 r. od spotkania z lokalnymi liderami wolontariatu.
Na spotkanie, w którym uczestniczyli uczniowie SP nr 1 oraz uczniowie Gimnazjum nr 1, zaproszono przedstawicieli Szkolnego Klubu Wolontariatu z ZS nr 1 w Hrubieszowie: Ewelinę Jagiełło i Martę Garbacz wraz z opiekunem – p. Beatą Tomaszczuk.
Charakter wolontariatu najlepiej oddają cztery słowa: PASJA, POŚWIĘCENIE,
SERCE i RADOŚĆ.
Te słowa umieszczone zostały na tablicy, obok definicji wolontariatu. Były to tylko słowa zapisane na kartkach papieru, ale już po chwili, za sprawą zaproszonych na spotkanie gości, stały się realnym obrazem wolontariusza i dowodem na to, że wolontariat, to wielkie dzieło pomocy innym.
„Niosący pomoc, nie spadają z nieba” – zaznaczyła p. Beata Tomaszczuk, opiekun SKW, zapoznając uczestników spotkania z ideą wolontariatu, „są zwykłymi ludźmi, którzy otwierają swe serca na potrzeby innych”.
Ewelina Jagiełło i Marta Garbacz, wolontariuszki, w ciekawy i przystępny sposób opowiedziały zebranym osobom o tym, jak zaczęła się ich praca w wolontariacie. Opisały także działania, jakie podejmują szkolni wolontariusze na rzecz innych (szkolne i miejskie kwesty charytatywne, organizacja akcji „Wokół Wielkanocnej Nadziei”, pomoc w opiece nad dziećmi podczas miejskich imprez oraz „Zielonych szkół” i półkolonii pod patronatem ZTU, opieka nad osobami niepełnosprawnymi). Wolontariuszki zachęciły swoich młodszych kolegów i koleżanki do podejmowania działań na rzecz innych, stosownie do wieku. Gimnazjalistom poleciły angażowanie się w kwesty miejskie, zaś uczniom z podstawówki pomoc koleżeńską w nauce i pomoc potrzebującym ludziom mieszkającym w sąsiedztwie.
Dziewczęta przyznały, że wolontariat wniósł wiele dobrego do ich życia i nauczył je odpowiedzialności, pokory oraz wrażliwości na potrzeby innych.
Spotkanie z przedstawicielami Szkolnego Klubu Wolontariatu, działającego przy ZS nr 1
w Hrubieszowie, przyniosło uczestnikom wiele korzyści. Obok możliwości poznania ciekawych, zaangażowanych w wolontariat osób, dało możliwość osobistej refleksji nad potrzebą pomagania innym ludziom. Uczniowie SP nr 1 i Gimnazjum nr 1 z pewnością zechcą być szkolnymi wolontariuszami, niosącymi bezinteresowną pomoc innym ludziom.
W ramach „Tygodnia wolontariatu” w SP nr 1 odbyły się także inne działania, których celem było uczenie niesienia pomocy i dzielenia się z innymi.
Przez cały tydzień trwała zbiórka słodyczy „Podaruj słodki upominek”, której przyświecało motto: „Spraw, by słodycze otrzymały dzieci te, którym nie zawsze słodko w życiu jest…”
Zgodnie z tym mottem słodycze trafią przed świętami do potrzebujących dzieci.
W szkolnej świetlicy prowadzona była akcja „Czytam koledze”. Dziewczęta z klas V – VI, po zakończeniu zajęć szkolnych, pomagały w opiece nad młodszymi dziećmi, przebywającymi w świetlicy, czytając im książki i organizując mini – konkursy.
Akcja przypadła do gustu zarówno małym podopiecznym, jak i samym prowadzącym.
Istnieje szansa, że działalność ta będzie nadal kontynuowana.
W dniach 7 – 9. 12. 2009 r., samorząd szkolny zorganizował loterię fantową, z której dochód zasilił skromne fundusze samorządu. Na uwagę zasługuje fakt, iż fantami były ofiarowane przez dzieci zabawki i inne gadżety. Loteria sprawiła wszystkim wiele radości.
Podczas „Tygodnia wolontariatu” korytarze SP nr 1 zostały ozdobione wykonanymi przez wolontariuszy hasłami i plakatami oraz gazetkami, nawiązującymi do idei wolontariatu. Darczyńcy, którzy wsparli szkolną akcję zbiórki słodyczy, otrzymali pamiątkowe plakietki
„Tydzień wolontariatu – Razem możemy wiele”. Informacje o wolontariacie zamieszczono
w grudniowym wydaniu gazetki szkolnej „Jedyneczka”.
„Tydzień wolontariatu” w SP nr 1 zorganizowały panie: Marta Kuczyńska i Monika Anigacz przy wsparciu opiekuna Szkolnego Koła PCK – p. Bożeny Kozielewicz. Loterię fantową zorganizowała p. Monika Bator.
Celem tej szkolnej akcji, nad którą patronat objęła „Szkoła bez przemocy”, było uświadomienie uczniom, że każdy może pomóc drugiemu człowiekowi nie tylko materialnie, ale dobrym słowem i czynem, zwyczajną życzliwością, której w dzisiejszych czasach niestety coraz bardziej brakuje.
Tekst:
SP nr 1
***
Zaszczepić wolontariat w młodszych koleżankach i kolegach…
W ramach tygodnia wolontariatu w dniu 7 grudnia 2009 r. wolontariusze Szkolnego Klubu Wolontariatu Zespołu Szkół nr 1 w Hrubieszowie: Ewelina Jagiełło i Marta Garbacz wraz z opiekunem p. Beatą Tomaszczuk na zaproszenie Szkolnego Koordynatora „Szkoły bez Przemocy” pani Marty Kuczyńskiej uczestniczyli w spotkaniu pod hasłem: „Wolontariat – Świadomie pomagamy innym” w Szkole Podstawowej nr 1 w Hrubieszowie. Celem spotkania było przybliżenie idei wolontariatu, prezentacja własnych działań, zapoznanie z działalnością Szkolnego Klubu Wolontariatu. W spotkaniu uczestniczyli uczniowie klas czwartych, piątych i szóstych wraz z opiekunami.
—
Relacja wolontariuszki SKW ZS nr 1 Marty Garbacz
Po przyjeździe do Szkoły Podstawowej nr 1 spotkałyśmy się z panią Martą Kuczyńską, która zaprowadziła nas do sali gimnastycznej, gdzie uczniowie czekali już na nas. Prelekcję rozpoczęła pani Beata Tomaszczuk rysem historycznym o najważniejszych działaniach i akcjach naszego klubu. Następnie Ewelina i Ja na przemian, opowiadałyśmy o tym co robimy, dlaczego właśnie to i co nam to daje…
Najważniejszym punktem naszej pogadanki było przyuczenie uczniów szkoły podstawowej do roli wolontariusza. Ewelina wytłumaczyła dzieciom, kim jest wolontariusz, odczytała kartę wolontariusza i przedstawiła nasze działania.
Natomiast Ja opowiedziałam o roli wolontariusza podczas ważnych kwest, imprez i kampanii społecznych, w których brałyśmy udział, np. „Wokół Wielkanocnej Nadziei”, „Mikołaj dla wszystkich”, „Zielone Wakacje” – „Zachowaj Trzeźwy Umysł”, „Czerwonokrzyska Gwiazdka”, „Pomóż dzieciom przetrwać zimę”, „Ja to potrafię i wiele innych”.
Po wstępnej prelekcji dzieci miały do nas bardzo dużo pytań, związanych z naszą pracą na rzecz drugiego człowieka. Oczywiście z przyjemnością odpowiadałyśmy.
Byłam zachwycona tym spotkaniem z młodszymi koleżankami i kolegami. Zauważalna była ich ciekawość i chęć niesienia pomocy drugiemu człowiekowi oraz pracy wolontarystycznej (o ile nie jest to słomiany zapał). Mamy nadzieję, że ich zainteresowanie wolontariatem, pogłębianie swojej wiedzy i nabywanie umiejętności będzie kiełkować i przyczyni się do postawy wolontarystycznej w całym ich życiu. Pokazałyśmy dzieciom, jak prosto można pomagać innym np. – odwiedzać osoby samotne; – wnieść zakupy sąsiadce na trzecie piętro; – używać magicznych słów w każdej sytuacji (przepraszam, dziękuję, proszę); – nie być obojętnym, na czyjąś biedę lub krzywdę. Być uśmiechniętym i pogodnym, życzliwym dla innych.
Moje odczucia są pozytywne. Cieszę się z ich serdeczności i postawy wobec ludzi niosących pomoc, jak i tych, którzy jej potrzebują. Mam nadzieję, że kiedyś zastąpią moje miejsce w wolontariacie.
Podsumowując – wolontariuszem może być każdy, kto chce bezinteresownie, bezpłatnie i dobrowolnie poświecić trochę swojego czasu innym. Nieść pomoc tam, gdzie jest ona potrzebna niezależnie od wieku, profesji, miejsca, w którym obecnie jest, mieszka, żyje. Wystarczy tylko się uważnie rozglądać wokół siebie, a wszędzie są ludzie potrzebujący pomocy i czekający na wolontariuszy.
Pamiętać należy tylko, że wolontariat jest nie tylko aktem filantropii wobec potrzebujących czy też troski o dobro wspólne, ale jest formą życia wynikającą z określonej wrażliwości człowieka, ukształtowanej świadomością, iż człowiek jako osoba odnajduje się i realizuje poprzez bezinteresowny dar z siebie innym.
—
opr. B. Tomaszczuk / M. Garbacz
_________________________________________________
_________________________________________________
Hrubieszow LubieHrubie 2009